They're Like Us [Part 3]

25.3

POV Indy

"Indy? Wake up." Hoor ik een mannenstem zeggen. Ik wrijf in mijn ogen en zodra ik er klaar voor ben, open ik ze. Shawn staat me lachend aan te kijken met Nathan in zijn armen. "You fell asleep," zegt hij lachend, "Everybody's already inside."

Ik rek me uit en zie inderdaad dat iedereen zich in de lobby heeft verzameld. Ik gaap en stap dan uit de auto om ook naar de lobby te gaan. Blijkbaar heeft Shawn de koffer al mee naar binnen genomen zodat ik me daar geen zorgen meer om hoefde te maken.

In de lobby slingert Shawn met de sleutel van mijn kamer voor mijn neus. Wij slapen blijkbaar in kamer 221. Met zijn vieren staan we in de lift, want Shawn wilt perse meelopen naar onze kamer om ervoor te zorgen dat alles in orde is. Hij had namelijk een extra babybedje geregeld en nog een aantal extra dingetjes voor de kinderen. In de lift is het heel awkward en stil totdat Shawn besluit zijn mond open te doen

"So you and Reece made it official?" Vraagt hij iets wat ingehouden. Ik wist dat we dit gesprek ooit moesten houden, maar ik wist niet dat dat vandaag al zou zijn. "Yea, we made it official three weeks ago." Zeg ik hem eerlijk.

"Does he makes you happy?" Vraagt hij me kijkend in mijn ogen. Zonder mijn blik van hem af te halen, knik ik mijn hoofd. "He does, Shawn." Zeg ik hem oprecht. Ik meen het. Hij maakt me echt gelukkig. Ik hoor hem hardop slikken terwijl hij de sleutel in het slot van onze kamer steekt.

"So this is it," zegt hij als hij voorop de kamer inloopt, "if there's anything wrong, call me. I'm in the room next to yours." Ik knik en bedank hem voor het regelen van dit alles. Ik heb ondertussen mijn koffer geopend op het bed gelegd en begin mijn spulletjes eruit te halen.

"Do you love him?" Vraagt hij me als hij Nathan op het bed neerzet. Ik kijk hem verbaasd aan en ga dan verder met het uitpakken van de koffer. Ik weet niet wat te zeggen. Ik hou niet van hem, nouja, het is anders bij hem. Ik hou niet van hem zoals ik ooit van Shawn gehouden heb. "Do you?" Vraagt hij nogmaals alsof ik zijn vorige vraag niet gehoord heb.

"What do you want me to say Shawn?" Vraag ik als ik opkijk van mijn koffer. Hij haalt zijn schouders op en kijkt me sprakeloos aan. Ik hou niet van hem, dat weet ik zelf ook. Om eerlijk te zijn, ben ik vooral bij Reece omdat ik me eenzaam voelde. En hij was daar om me op te vrolijken en hij is ook nog eens goed met de kinderen. Maar dat hoeft Shawn allemaal niet te weten. "I do love him, Shawn."

"Do you love her?" Vraag ik dan plots. Waar de fuck komt die vraag ineens vandaan Indy? Waarom vraag ik dit? Ik wil het niet eens weten. Het is none of my business.

"I already told you, Indy." Zegt hij zuchtend. Met die woorden verlaat hij de kamer. Hij laat mij en omze twee kinderen achter, net als dat hij toen deed.

Het was een fout om hierheen te komen.
Ik heb afleiding nodig.

-
Indy: Hey monkeyy, we arrived!
Indy:

Indy: Just chilling untill the party startss
Reece: Hey cutie ❤️
Reece: Aww they're so cute
Reece: And look at you lil belly button 😍
Indy: Hehe
Indy: Wished you were here with me tho
Indy: It's sooo awkward around his friends and family
Reece: Haha I wished I could be there too, but your ex won't be to happy about that I think
Indy: Nah.. You're right
Indy: But he'll have to accept it one day
Reece: We'll get there. It just needs some time
Indy: ❤️
Indy: You're so sweet
Reece: So what are you wearing tonight?
Indy: I think a red dress 😊
Indy: Don't know yet
Reece: Haha okay. Don't be too sexy 🙃 you're mine
Indy: I won't monkeyy. I promisee 😋
Reece: Good.
Reece: I love you
Indy: I love you too
Reece: Wait? Are you being serious?
Indy: I think so
Indy: Sorry I didn't say it in person
Indy: I'm too awkward sometimes
Reece: It's okay, it's cute. You just made me the happiest person alive 😋. Have fun tonight❤️
Indy: Thankyouu
Indy: You too💕
-