They're Like Us [Part 3]

31.4

POV Indy

"What did you just say?" Vraag ik hem geschrokken. Als hij daadwerkelijk zei wat ik denk dat hij zei, dan word ik gek. Andrew moest net even weg, want hij moest kijken hoe het ging bij de meet and greet, maar hij is nu weer terug. Ik heb ruim dertig minuten op Andrew zitten wachten, niet wetende wat hij ging vertellen. Als ik goed heb begrepen wat Andrew mij zojuist vertelde, spring ik echt uit mijn dak. Dan word ik echt gek.

"We got him out of the contract Indy... Shawn and Camila are officially over." Herhaald hij. Ik spring hem in de armen, met tranen in mijn ogen. Liefelijk legt Andrew zijn armen om me heen en fluistert dat het ons gelukt is. Shawn en Camila hoeven niet meer te doen alsof. En dat betekend dat Shawn en ik kunnen weer samen in het openbaar kunnen rondlopen, hand in hand. Hij zal zo blij zijn als hij dit straks hoort.

"We need to tell Shawn," zeg ik zodra het goede nieuws bij me is bezonken, "he'll freak out."

Andrew stemt ermee in, want hij weet net zo goed als ik dat Shawn dit geweldige nieuws echt goed kan gebruiken op dit moment. Hij staat op het podium te rocken als de wereldberoemde rockster die hij is, maar ik weet dat hij zich iets wat inhoudt. Hij kan beter, dat zei Andrew ook al tegen me. En wij weten allebei dat Shawn dit goede nieuws nodig heeft om alles van zichzelf te laten zien.

Andrew en ik rennen samen naar het podium waar Shawn aan het spelen is. Vanachter het gordijn zie ik hem middenop het podium staan met de bekende blauwe gitaar in zijn handen. We weten natuurlijk allemaal welk liedje hij zingt: Nervous. Toen we dat opnamen was diezelfde gitaar erbij en dan nu staat hij hier: The Rodger Centre. Wauw. Ik zie het nu voor het eerst en het is gigantisch.

"I get a little bit nervous, when I think about you," zingt hij vrolijk, "Get a little excited. Baby when I think about you, yeah."

Hij kijkt ondertussen mijn kant op en bijtend op mijn lip kijk ik naar de man die daar staat. Mijn man. Hij is weer van mij, het staat weer officieel op papier.

"I have an idea, but you might not like it." Zegt Andrew waardoor hij me uit mijn gedachten haalt. Ik draai me naar hem om en zie hem met zijn telefoon in zijn handen staan. "You have to get on that stage with him."

Mijn hart staat stil. Echt helemaal compleet stil. Ik zweer dat ik hem niet meer voel bonken.

"They're 57 thousand people out there, you think I can just get on stage with him. Do you want me to faint or have a heart attack?" Zeg ik hem met mijn tanden op elkaar en wijzend naar het publiek.

Met een grijns op zijn lippen knikt hij hoopvol. Nogmaals herhaal ik dat er 57 duizend mensen in dat stadion zitten. Dat is enorm veel.

"Come on, you've done it before. Your voice sounds amazing and Shawn would love to perform on stage with you. I'm sure of it." Probeert Andrew me ervan te overtuigen.

"He's right," zegt Tiffany die erbij is komen staan, "Shawn would be so grateful. He'll love it." Ik kijk haar verbaasd aan, weet ze het?

"I already know," zegt ze zonder dat ik het haar heb gevraagd, "I saw you and Shawn kissing a couple of days ago."

Ze hebben gelijk: ik ken de tekst, ik ken het dansje en Shawn zou het inderdaad geweldig vinden. Ik ben alleen niet Camila... Ik ben bang dat mensen zich tegen mij gaan keren omdat ik haar muziek zing, maar misschien hebben ze toch gelijk en is dit de perfecte manier waarop ik het hem moet vertellen.

"I can't go on stage in this outfit." Zeg ik hem dan, totaal tegen iedereen's verwachtingen in. Andrew wordt enorm enthausiast en vraagt of ik het echt wil gaan doen. Ik knik waardoor hij meteen weer terug in zijn managerrol valt.

"Tiffany put her into a cute outfit and fix her hair and makeup. Make sure she's ready in ten minutes. You," zegt hij wijzend naar een jongeman met een koptelefoon en microfoon op zijn hoofd, "fix another microphone and ears for her. She's going on stage after 'I Know What You Did Last Summer'."

Tiffany grijpt me bij mijn pols en sleurt me achter haar aan naar de kleedkamer. Ze blijft maar doorpraten over hoe spannend ze het vindt dat Shawn en ik weer samen zijn en dat ze eindelijk van Camila af zijn. Ze vertelt me dat ze haar niet mocht terwijl ze mijn make up op mijn gezicht aanbrengt en mijn haar nog iets bijwerkt.

Ze trekt een zwarte jurk met gekleurde steentjes op het korset uit de kast en houdt hem voor me.

"This is perfect." Zegt ze terwijl ze de look bekijkt. Haar ogen rollen over mijn lichaam en het lijkt alsof haar gedachten allerlei manieren bedenken om dit jurkje te dragen en met welke accessories.

"Shawn's gonna love this." Zeggen we tegelijkertijd. We schieten in de lach en kijken nog een keer in de spiegel. "You did a good job, Tiff."

"What can I say?," zegt ze tuttiger en arroganter dan dat ze eigenlijk is, "It's a talent."