30.4

674 24 6
                                    

POV Indy

Shawn en ik staan dicht tegen de muur aan in het donkere steegje, hopend dat we iedereen afgeschud hebben. Er rennen nog een paar meisjes voorbij, maar die zijn al snel niet meer te bekennen. Soms is mijn leven net een film...

Pas als de meiden voorbij zijn gerend, kan ik mijn ingehouden adem weer uitblazen. Shawn loopt naar het hoekje van de muur en checkt of iedereen echt weg is. "We've lost them." Zegt hij lachend als hij mij helemaal uitgeput tegen de muur aan ziet staan.

"Good," hijg ik hardop, "I've absolutely no condition."

Hij loopt naar mij toe en ondertussen is het harder gaan regenen. De regendruppels vallen op ons en mijn natte haren plakken aan mijn gezicht.

Hij pakt mijn kin vast en drukt gewillig zijn lippen op die van mij. Ik verwikkel mijn vingers in zijn haar en zoen hem gretig terug. Hij duwt me als het waren tegen de stenen muur van het gebouw naast ons. Het voelt nat en koud tegen mijn bijna blote rug, maar de zachte lippen van Shawn laten me dat bijna vergeten.

Zijn lippen maken een weggetje naar mijn nek. Eerst was het zachtjes en lief, maar al snel begint hij hard aan mijn huid te zuigen. Een kreun verlaat mijn lippen en ik hoor Shawn zachtjes grinnikken. Zijn ene hand houdt mijn nek vast, maar de andere verkent mijn lichaam.

Zodra zijn vingers mijn slipje aanraken, stop ik met hem te zoenen. "What if somebody sees us?," vraag ik hem terwijl ik snel om ons heen kijk, "They'll recognize us immediately and then they know that you and Camila aren't dating and then... "

Shawn drukt zijn lippen op die van mij en pakt met beide handen mijn gezicht vast. Ik ga op mijn tenen staan om hem beter te kunnen zoenen en pak zijn polsen vast. "I mean it Shawn," zeg ik als onze lippen weer van elkaar zijn, "we should be more careful, this is dangerous."

Hij kijkt me nog steeds speels aan en ik durf hem niet eens te vragen naar zijn gedachten op dit moment. Die is ook niet heel moeilijk te raden. We weten allemaal waar hij aan denkt: seks in het steegje. En eerlijk gezegd was dat ook gebeurd als er andere omstandigheden waren.

Maar omdat ik hem met een serieuze blik aan blijf kijken, verdwijnt de grijns van zijn prachtige gezicht. Hij weet dat ik gelijk heb, dat zie ik aan de manier waarop hij naar me kijkt.

Hij drukt nog één keer zijn lippen tegen die van mij aan en trekt daarna mijn jurkje weer recht. "I hate it when you're right." Fluistert hij serieus.

Ik probeer ook serieus te blijven, maar ik kan het niet. Zijn woorden laten me zachtjes lachen en dus begint hij me te kietelen. Ja, voor voorbijgangers zal dit er vast enorm raar uit zien. Twee jongvolwassenen die elkaar middenin de nacht staan te kietelen in een steegje.

"Shall we go to another club? I know a good one just a couple streets further." Zegt Shawn zodra we uitgelachen zijn. Ik knik en pak zijn hand vast. Ik loop dicht tegen hem aan en leun met mijn hoofd tegen zijn bovenarm terwijl we door de donkere straten lopen.

De straten zijn eng, maar met Shawn naast me ben ik nergens bang voor. Hij is mijn beste vriend en de liefde van mijn leven: mijn man.

Ik werp een snelle blik naar onze handen. Hij draagt zijn trouwring niet, maar ik ook niet. Ik heb hem ooit aan hem gegeven, maar nooit meer teruggekregen. Niet dat ik hem kan dragen vanwege de paparazzi etcetera, maar toch...

"This is it," zegt hij knikkend naar de club naast ons, "let's go in." Zijn glimlach is uitnodigend en lief, zo lief dat ik hem hier en nu nog een keer zou kunnen trouwen. Hij is geweldig.

De club ziet er gezellig uit. Er staan veel mensen te dansen en er staan zelfs een aantal mensen bovenop de bar te dansen. Overal hangt kerstverlichting, iets wat vroeg voor de tijd van het jaar als je het mij vraagt, maar wel enorm gezellig. Ik ben zelf zo'n persoon die haar kerstverlichting zo lang mogelijk laat hangen, gewoon omdat ik het gezellig vind. Ook hangen er verschillende soorten lampen aan het plafond en er is één groot podium.

"Do you want something to drink?" Vraagt hij me zo hard mogelijk om boven de muziek uit te komen. Ik knik en zonder te kunnen zeggen wat ik wil, loopt hij al weg. Hij heeft mijn hand vast en trekt mij dus achter hem aan naar de bar. Eenmaal daar sluit hij me op tussen hem en de bar en roept hij naar de barman.

"What do you want?" Roept de jongeman naar Shawn. "A beer and," hij kijkt even naar mij, "what do you want?"

In alle haast bestel ik maar een zoete witte wijn, lekker makkelijk. Terwijl we op onze drankjes wachten, schuurt Shawn langs mijn billen en heeft hij zijn handen op mijn buik gelegd. Zijn hoofd ligt op mijn schouder en hij wiebelt mee op de muziek.

Niet veel later brengt de barman onze drankjes en zetten we weer een paar stappen opzij zodat we op de dansvloer staan. Shawn steekt zijn glas uit en zegt: "look me in the eyes or we won't have amazing sex for the next seven years."

Ik rol met mijn ogen, maar lach erbij. "Can't let that happen." Zeg ik hem lachend. Ik kijk hem recht in zijn ogen aan en tik mijn glas tegen dat van hem. We nemen allebei een slok van ons drinken zonder het oogcontact te verbreken.

"Thanks babe!" Roept hij naar me.

They're Like Us [Part 3]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu