They're Like Us [Part 3]

25.7

POV Indy

"This is so wrong. Why did we do this? We shouldn't have done this," ratel ik aan één stuk door, "we made a huge mistake. I have a boyfriend."

Shawn, die overigens alleen zijn Calvin Klein onderbroek draagt, staat me vanaf de andere kant van de kamer aan te kijken en gooit me lachend mijn jurkje toe. Ik zeg niets en kijk hem boos en verontwaardigd aan. "You're so cute when you're mad." Zegt hij grijnsend. Ik moet toegeven dat hij ook schattig is, vooral met die rode wangen.

Ik trek mijn jurkje snel over mijn hoofd en fatsoeneer mijn haar in de spiegel. Voor zover dat nog mogelijk is dan...

Shawn komt achter me staan en slaat zijn armen om mijn buik. Ik weet dat ik hem moet stoppen, maar ik heb dit gevoel zo gemist.

Ik heb hém zo gemist.

Zijn lippen raken zachtjes de huid in mijn nek aan en hij trekt me dicht tegen zich aan. "Come back to me, beautiful." Fluistert hij ondertussen. Beautiful. Ik heb dat woordje zo gemist. Reece noemt me altijd monkey. En natuurlijk is dat ook schattig, maar elke jongedame wordt liever vergeleken met 'beeldschoon' in plaats van een aap. Laten we even eerlijk zijn.

"Come on, baby," fluistert hij weer zachtjes, "I miss you." Ik voel zijn ene hand langs mijn been steeds meer omhoog glijden, zo onder mijn jurkje door. Ik kijk hem recht in zijn ogen aan via de spiegel en mijn gedachten slaan bijna op hol.

Hij is zo sexy. Geen man kan aan hem tippen, zelfs Reece niet. Niemand kan dat.

"I love you." Zegt hij met zijn ogen nog steeds in die van mij gehaakt. Mijn hart klopt nog sneller dan ooit tevoren. Die woorden. De laatste keer dat hij het zo tegen mij zij, smeekte ik hem het mij niet terug te laten zeggen. Maar nu...

Ik hou zo van die drie woorden, maar alleen als ze uit Shawn's mond komen. Uit ieder anders mond klinken ze ongemeend en zijn ze betekenisloos. Maar als Shawn ze zegt... Als Shawn ze zegt, voel ik me geliefd en gewild.

Liefdevol plaatst hij kusjes in mijn nek. Het is zo fout, ik weet dat het fout is. Ik heb een vriend. En hij is zo lief voor me geweest. Niet alleen voor mij, maar ook voor de kinderen. Hij heeft bijna alles wat Shawn ook heeft. En ik heb daadwerkelijk gevoelens voor hem. Maar waarom voelt het dan zo verdomd goed als ik bij Shawn ben? Waarom wil ik dit dan zo graag? Waarom wil ik dan zo graag dat Shawn het jurkje van mijn lichaam scheurt en me keihard tegen de muur aanduwt?

Er is maar één antwoord op al die vragen.
Ik heb het altijd al geweten, maar ik heb het geprobeerd te negeren.

Ik hou van Shawn.

Ik draai me naar hem om en sla mijn armen om hem heen. Ik merk dat hij niet had verwacht dat ik hem een knuffel zou gaan geven, maar hij slaat vrijwel direct zijn armen om me heen. Zo blijven we een poosje staan, gewoon wij twee.

"I love you too." Fluister ik tegen hem. Hij trekt me nog dichter tegen zich aan en drukt dan weer zijn lippen tegen die van mij.

"I know I have a lot to make up with you, and I will," vertelt hij me na de zoen, "I'll explain everything. I promise."

Het is even stil. Ik kan hem vergeven voor alles wat hij heeft gedaan. "Camila and I are in a pr," zegt hij terwijl hij mijn gezicht scant, "it's a publicity stunt. I'm so sorry."

Een publiciteitsstunt? Meent hij dit nou? Ik had veel verwacht, maar ik had niet gedacht dat het nep zou zijn. Hij heeft dus alles wat we hadden weggegooid voor een neppe relatie alleen maar om meer aandacht te krijgen?

Ik adem rustig in en blijf zo rustig als mogelijk is. Als ik nu uit mijn plaat ga, kan ik een toekomst met Shawn wel vergeten. Want dan krijgen we weer ruzie en zeggen we dingen die we niet hadden moeten zeggen en ik weet niet of ik Shawn dan nog kan vergeven. "I understand, but why? We were happy together," jammer ik, "Wasn't I good enough?"

Hij schudt zijn hoofd en haalt zijn handen door mijn haar. "No, it's not like that. Not at all. It's just that you're too perfect. We were perfect together. I'm sorry, I should've told you about it."

Ik weet niet goed wat ik moet zeggen. Shawn is enorm dronken, dat weet ik zelf ook nog wel. Maar alles wat hij zegt klinkt zo oprecht, op het feit na dat hij zegt dat hij een neppe relatie met Camila aannam omdat wij 'perfect' waren. Dat deel begrijp ik nog niet helemaal. Ik kan ook niet goed uitleggen wat het precies is wat me hem laat geloven, maar ik geloof dat hij oprecht spijt heeft van zijn keuze. "I shouldn't have done it at all. I should've read the fine print."

"What?" Vraag ik hem. Kleine lettertjes? Zou hij erin geluisd zijn? Dat zou een hele hoop verklaren...

"I'll explain when I'm not so fucking drunk," zegt hij lachend, zijn witte tanden lacht hij bloot, "do you want to get back together?"

Ik knik meteen. Ik wil niets liever. Hij trekt me zo dicht tegen zich aan dat ik bijna geen lucht meer krijg. Hij plaatst een kus bovenop mijn hoofd en fluistert dat hij van me houdt en dat hij zo blij is dat het weer goed is tussen ons.

"Maybe we should head back to the party?" Stel ik voor. Shawn knikt en zegt dat de mensen ons waarschijnlijk al missen.

"I love you, Indy," zegt Shawn nadat hij zijn lipoen nog één keer stevig op de van mij had gedrukt, "but for now we have to pretend like I'm in a relationship with Camila."

Ook al had ik nu het liefst hand in hand met hem terug gelopen naar het feest en had ik iedereen, en daarmee bedoel ik vooral Camila, willen laten zien dat Shawn en ik alles samen aankunnen, ik weet dat het niet kan. Natuurlijk is het een grote teleurstelling, maar daar koet ik mijzelf ook overheen zetten.

Ik heb Reece. Ik kan het niet maken dat hij erachter komt dat Shawn en ik weer samen zijn via het social media. Dat verdiend hij niet. Hij is altijd lief voor me geweest en heeft me altijd gerespecteerd.

Hij verdiend een verklaring.
En ik ben degene die hem die gaat geven.