They're Like Us [Part 3]

35.4

POV Indy

Ik sta achter het gordijn bij de meet and greet te wachten totdat Shawn klaar is. Karen is nog altijd met de kinderen aan het spelen. Eerst vond ik het vervelend om mijn kinderen bij haar achter te laten, gewoon puur omdat ik het vervelend vind dat het erop lijkt dat ik ze zo vaak bij iemand anders 'dump'. Maar ze vindt het oprecht heel erg leuk dat ze op haar kleinkinderen mag passen en ziet het absoluut niet zo. Het duurde dus even, maar ik heb geleerd dat ik me daaraan moet overgeven. Ik kan niet elke dag van elk jaar met mijn kinderen doorbrengen, dat is onmogelijk. Soms heb ik ook wat tijd voor mijzelf nodig.

Plots hoor ik Shawn mijn naam roepen. Ik weet niet waarom, want hij is bezig met de meet and greet. Wat ik wel weet is dat het geen goed teken kan zijn, want hij roept me nooit tijdens een meet and great tenzij hij iets van mij nodig heeft.

"Hey Indy," zegt Shawn die half achter het doel staat, "come with me. The fans wanna see you."

Ik schud mijn hoofd tegenstrijdig en zet een stap achteruit. Ik zeg hem nogmaals dat ik niet met hem meega, maar hij neemt geen genoegen met 'nee'. Hij stapt op me af en begint me te kietelen. Ik roep dat hij moet stoppen, maar hij luistert niet. Hij tilt me plots over zijn schouder heen en loopt zo met mij naar de welbekende 'meet and great' krat.

De meiden om ons heen beginnen te gillen en klappen, maar ook vooral te lachen door de manier waarop Shawn mij naar binnen tilde. Als ik eenmaal zit en mijn haar een beetje gefatsoeneerd heb, zeg ik: "hey". Weer lachen de fans om mij.

"So the reason I brought you here is because this girl was asking if you were around," zegt Shawn tegen me, "So that's why I carried you in." Hoofdschuddend geef ik hem een tik tegen zijn buik aan. Mijn hand doet pijn doordat zijn buik zo hard is geworden door al het sporten, maar dat wil ik niet laten blijken. Ik weet het dat hij het grappig vindt als ik mijzelf voor schud zet.

"Do you and Indy have nicknames for each other? And if you do, what are they?" Vraagt een ander meisje aan ons. We kijken elkaar aan en knikken dan. "Indy usually calls me Mendes or babe and I mostly just call her beautiful."

"You call me baby sometimes," zeg ik hem en daarna richt ik me op de fans, "and he once called me muffin."

"Shall we talk about muffins?," vraagt Shawn enthousiast, "because I love them. I can talk about muffins for hours."

Het is waar, hij houdt van ze. Er was zelfs één keer dat hij al mijn miffins op at. Ik was hoogzwanger en ik had zo veel zin in muffins. En hij at ze op. "Oh let's talk about muffins Shawn Peter Raul Mendes." Zeg ik hem boos mu ik terugdenk aan dat moment.

Hij weet meteen waar ik het over heb en begint heel onschuldig te lachen. "I've no idea what you're talking about." Liegt hij tegen mij en de fans.

Mijn mond valt open en ik kijk hem verbaasd aan. Dit meen je niet. "Oh he knows what I'm talking about ladies. I was 35 weeks pregnant and craving for muffins, and he ate all of them."

Shawn gaat meteen in de tegenaanval en legt het verhaal uit. "when Indy went into the shower I started eating the muffins, but I couldn't stop 'cause I'm addicted to them. So when she came back from the shower and all of her muffins were gone," hij kijkt even naar mij en lijkt te twijfelen over wat hij gaat zeggen, maar gaat toch verder met zijn verhaal, "she saw the empty box and she was like: Mendes, I'm gonna kill you!"

Ik rol met mijn ogen en schud mijn hoofd. "I really wanted those muffins." Zeg ik nogmaals met een pruillip. De mensen in de zaal beginnen hard te lachen en ik zie bijna iedereen met hun telefoons op ons gericht.

Plots zie ik Ryan bij de deur staan. Hij zwaait en lacht naar me. Ik tik Shawn tegen zijn schouder aan en knik in de richting van de deur.

"I'm so sorry guys, I've to go. I love you guys and I hope you'll enjoy the show." Zeg ik ze. Ik wil weglopen, maar Shawn pakt mijn hand vast. Hij kust me op mijn lippen waardoor iedereen in de zaal begint te gillen. "I'm coming to see you right before the show, okay?" Ik knik en ren dan snel richting de deur.

"Hey Ryan, I'm glad you could make it." Zeg ik terwijl ik hem een knuffel geef. Naast hem staat het meisje van de foto, ze is in het echt nog veel mooier en knapper. Het is bijna onwerkelijk. Nou moet ik toegeven dat Ryan ook een erg knappe jongen is, dus het verbaast me niet dat dit meisje voor hem valt. "And you must be Grace, the girl Ryan told me about."

"Oh my god, how do you know my name? You're Indy Mendes." Zegt ze nog altijd verbaasd. Ik knik en geef haar een knuffel. "Someone has been speaking non stop about you." Zeg ik knikkend met mijn hoofd richting Ryan. Ze blozen allebei door mijn woorden.

"Well here are some coins for free drinks and snacks, enjoy your night." Zeg ik ze terwijl ik de muntjes aan Ryan geef. "Thanks Indy, we really appreciate it."

Hand in hand lopen ze samen de grote gang in en verdwijnen ze om de hoek.

Die jonge kalverliefde, ik hou ervan.