They're Like Us [Part 3]

31.2

POV Indy

Shawn is al naar het Rodgers Centre gegaan om the kunnen soundchecken. Ik daarentegen ga iets later, ik denk rond een uurtje of zes. Shawn heeft eerst nog de meet and greet en daarna begint het voorprogramma pas.

Nathan en Skylar hebben een speciaal t-shirt aan waarop staat 'my dad performes at the Rodgers Center tonight'. De t-shirtjes staan vol met allerlei verschillende soorten bloemen. Shawn weet niet dat ik die shirtjes voor ze heb laten maken, maar hij zal het zeker weten leuk vinden.

Ik wil ook nog even langs de stand buiten bij het Rodgers Center. Ik zag op foto's dat het winkeltje helemaal versierd is met roze bloemen en dat Tim Hortons, onze locale koffiewinkel, een busje heeft geplaatst en bekers verkoopt met foto's van Shawn erop. Ik ben dus erg benieuwd en ik kan niet wachten totdat ik er ben.

Ik check mijn make up nog een keer in de spiegel en ik begin spontaan te lachen. Vanavond gaat gezellig zijn. Vanavond geeft Shawn zijn grootste en bijzonderste optreden ooit en ik mag erbij zijn. Hij wil mij erbij hebben, dat is zo lief. Ik vraag me af of Camila erbij gaat zijn... Ik hoop het niet, maar daar kan ik niets over zeggen. Shawn heeft nog altijd dat stomme contract lopen.

Maar goed... dat gaat me niet tegenhouden. Shawn houdt van mij en niet van haar. Zij gaat mijn avond niet verpesten, echt niet.

Zodra mijn telefoon afgaat en Geoff me vertelt dat ik naar beneden kan komen, beginnen we aan de wandeling naar het Rodgers Centre. Het is enorm druk op de straten en zelfs rondom ons huis staan overal mensen. Ik ben blij dat Geoff en zijn collega Ryan erbij zijn om ons veilig bij het concertgebouw te krijgen, want alleen was dat me echt niet gelukt. Ook zij weten nog niet dat Shawn en ik weer bij elkaar zijn, maar we hebben hun gezegd dat de kinderen bij Shawn thuis waren en dat we daarom vanuit "Shawn's" huis vertrekken.

De wandeling erheen verging toch nog erg moeizaam. Meerdere mensen herkende ons en wouden op de foto of probeerde mijn kinderen aan te raken. Alsof je je leven lang geluk hebt als je onze baby's aanraakt, waar slaat dat op? Gelukkig wisten Geoff en Ryan ze zo veel mogelijk op afstand te houden waardoor we na ruim een uur toch veilig zijn aangekomen bij de koffiebus.

De meiden om mij heen beginnen als een gek te gillen en maken foto's en video's van mij. Vreemd genoeg laten ze me erdoor en voor ik het weet sta ik vooraan in de rij. "A cappucino and an espresso please." Zeg ik tegen het meisje die de bestellingen opneemt. Haar mond is opengevallen en ze kijkt naar me alsof ik een god ben. "Yea," zegt ze verbaasd en stotterend, "one minute."

Met Skylar nog altijd in mijn armen wacht ik op mijn bestelling. Geoff heeft Nathan in zijn handen en probeert ondertussen de mensen zo veel mogelijk op afstand te houden.

Het meisje in het busje loog niet toen ze me zei dat ik een minuutje moest wachten, want het was echt zo klaar. Ryan pakt de koffie van haar aan en ondertussen bedank ik haar. Ik wil betalen, maar dat hoefde niet van haar. Ik heb het oprecht meerdere keren aangeboden, maar ze bleef haar hoofd schudden en gaf mij het betaal automaat gewoon niet. Uiteindelijk gaf ik het op en liepen we naar de achterdeur van het Rodger Centre.

Eenmaal binnen hang ik mijn jas op en maak ik een foto van de koffie.

-
Indy:

Indy: Got you a coffee
Shawn: Thank god
Shawn: I needed that
Indy: Haha I got ya ❤️
Shawn: Come to the dressing room
Shawn: Let me kiss your cute face
Indy: My face? Damn
Indy: Weirdo 😘😘
Shawn: 😘
-

Als ik Shawn eindelijk zie, voel ik direct zijn lippen tegen de mijne. "So you decided to get some coffee? Did anyone see you?"

Ik knik en bedenk me dan pas hoe dom ik eigenlijk ben geweest. Nu weet iedereen dat ik hier ben. Hoe kan ik zo onvoorzichtig zijn geweest? Hoe?

"Hey, it doesn't matter. We'll just tell them I wanted my kids here and that you left right after you dropped them off." Stelt hij voor. Dat is nog niet eens zo'n gek idee. "That could work." Zeg ik zachtjes. Lachend geeft hij een kus op mijn voorhoofd en neemt dan de koffie aan. Hij neemt er een slokje van en vergroot zijn glimlach.

"Espresso," zegt hij verbaasd, "my favourite."

Hij trekt me in een snelle knuffel en knijpt me bijna fijn. "Only the best for you." Mompel ik met het kleine beetje lucht dat ik nog in mijn longen heb.

Snel moet Shawn naar de meet and greet, want hij is al te laat. Het moment dat ik mijn jas ophang, wordt ik aangesproken door Andrew.

"We need to talk."