Ndoshta ska nje fund per ne...✔

Pjesa 7

Po epo ndjenja ime ishte e vertet... Ishte klasa c,klasa e Reanit... Por qe kur paskam filluar une ta ndjeja kaq shume valle dhe pse? "Nuk ndjeja terheqje nga ai" ose ndoshta pak po por nuk e kuptoja se cfare me pelqente tek ai rob i shemtuar...

Doli nga porta e hekurt dhe e zeze me shoket e tij...Edhe pse ishte me shoqerine nuk harroj te kthente koken dhe te shikonte edhe nje here... A mu duk mua apo ai me buzeqeshi kete se dija. Syte dhe imagjinata cfare nuk bejne kur Suela me nje buzeqeshje djallezore mu afrua afer teper e emocionuar...sikur te kishte kapur yllin e saj te preferuar nga qielli qe e sheh cdo nate.

-Te qeshii eeee?-dhe me shkeli syrin.

-Kujt mi? Mua? Une jam si shemtire kush mi hedh syte mua njehere...-thash dhe u ktheva nga krahu tjeter dhe fillova te bluaja ne mendje- "Domethene ai me paska qeshur mua vertet po pse valle? Mos i kam floket keqqqqqq... Oiiiiii,dukem si budalle ndoshta"-kur floket e mija ishin mrekullishte mire...thjesht e ndjeja qe nuk duhet te dukesha si palaco para tij...doja  te dukesha serioze...

-Ketttlllinnnaaa...-degjoj te bertiturat e klases se C...ishin vajza te mira ama kisha vene re se parapelqenin te merreshin me llafe dhe gjithashtu te futshin hundet ne jeten private te dikujt tjeter.

-Reniiilll...Xhooo...-i takova te dyja dhe mu shkeputen paksa.

Epo filluam te luanim te gjitha. Po luanim "Me te rrasme ne mes" loja qe urreja me shume dhe si pasoj nuk luajta fare...me mua u bashkua edhe Suela edhe Reni...

Po shikonim djemte e klasave tona te cilet po flisnin dhe po qeshnin me njeri-tjetrin teper edhe teper...kur ndjej perseri ate castin si ne autobuz...ndjeja qe dikush po me shikonte...Kthehem dhe syte e mij kerkojne Reanin. E gjejne ate dhe e kapin serisht duke pare...ndjeva nje gezim te brendeshem...epo buzeqesha lehte sepse sdija cfare te beja tjeter. Te gjithe djemte u ndane ashtu sic duhet dhe gjithashtu ne fillim te ndeshjes kur profesori na afrohet neve vajzave dhe na bertet

-Gocaa...ca me rrini aty duke luajtur me top eja  duhet te mbeshtesni djemte qe te fitojne...hajde,hajdeni levizni-levizem te gjitha dhe u ndam nga njera klase ne klasen tjeter per tu dalluar se kush ishte B nga C...

Po qendronim prane njera-tjetres dhe nderkohe po perpiqeshim te shpiknim nje kenge mbeshtetese per fitore keshtu qe pasi e gjetem filluam te bertisnim me sa kishim ne koke dhe si te cmendura...dhe thoni ju kush ia nisi e para dhe sigurisht qe un  :D  vajza me e mbare per te cmendurit.

-Hajdeni gocaa me sa ze keni...1...2...3 ESSS...-dhe te gjitha me nje ze ia nisnim te bertisnim.

                                                                     1,2,3 Fitoren e kemi ne                                                                                                                             4,5,6 C e nxierrim jashte...

U be goli i pare nga C ne kendo per B ben C gol...keni pare apo skeni pare ndonjehere. Nderkohe ndihesha me nervoze se me pare...syte me rrinin vec tek njeri person dhe tek askush tjeter...Tek Reani normalisht. Nuk kisha asnje lidhje por nuk e kuptoja thjeshte nuk doja ta humbisje ndonjehere...pfff sa budallik eshte te kesh ndjenja ndonjehere...ndoshta nuk eshte por edhe mundet te jete. Sa here e shikoja zemra ime rrihte fort si kurre here me pare. Mendoj se duhet te konsultohesha me dike dhe e kisha vendosur qe do te hapesha me dike prej shoqeve te mija.

Ai nuk mi hiqte syte dhe nuk e kishte mendjen shume tek futbolli...sikur i kisha bere magji pfff ndonjehere me vinte per te qeshur sidomos kur po me shikonte mua dhe per nje cast hengri nje top kokes...o Zottt looootttt... Te gjithe filluam te qeshnim.