Ndoshta ska nje fund per ne...✔

Pjesa 62

-Me bere te dyshoj me kete surpizen tende-thash une.

-Aman bej shaka, c'surprize thua? Ne po shkojme ne mes te detit-tha ai.

-Ok...Po tallesh me mua tani?

-Joo, e kam shume seriozisht

-Deniz,do valle te me vrasesh? Ti e di qe une kam fobi detin.

-Epo une jo-tha ajo duke u futur brenda ne jaht.

-Deniz do te te vrass-thash une.

-Ok jahti eshte vetem me lug keshtu mund te me vrasesh-tha ai duke qeshur.

-Denizzz-thash une duke e ndjekur pas si e cmendur. Sec kishte filluar te me dukej vetja si mace kur prane detit  ne nje pamje qe mund ta admiroje shoh nje tavoline te shtruar bukur dhe Denizin te ulur mbi karrige.

-Eja-tha ai duke u cuar nga karrigia e tij dhe dua hapur karrigen time.

-Wow c'ishte kjo?-thash une.

-Bohh pushime-tha ai duke u kujdesur qe isha ulur mire dhe duke u ulur perballe meje.

-Hera e pare qe vi e veshur ne kete menyre ne nje dark teper te bukur buze detit-thash une duke rregulluar pozicionin e karriges per te pare detin.

-Ok me kete qe bere me ofendove-tha ai duke qeshur.

-Po une nuk bera gje-thash une duke buzeqeshur si e pafajshme qe jam.

-Ne rregull pra c'thot jeta?

-Jeta hic perzotin te bon te fala mtha qe ishte prap me barr po jo me Fatmirin po me Beqirin-thash duke qeshur per Jeten komshijen time ne katin e poshtem.

-Hajd me goc ishallah-tha ai duke qeshur me mua.

-Amin se prandaj ka luftuar per goc-thash une.

-Shume bukur,u kenaqe sot?

-Po nuk ishte keq, me pelqeu shume gjumi qe bera ato dysheqet ishin fantastike...me duhet ta marr 1 dyshek me vete atje vertet-thash une...

Keshtu filluam te flisnim, benim batuta pa mase dhe te hanim me ngadal gjerat e servitura dhe ja pikerisht keshtu u zhduken oret pak nga pak pa u ndjere fare.

Ora tashme kishte shkuar ne 10 e gjysme. Erresira gjendej kudo por ate erresire totale e thyente hena e bukur dhe e plote gjithashtu yjet e zjarrte qe pasqyroheshin ne ujerat e qeta te detit.

Po mbaja me delikatese goten e veres dhe po e rrotulloja veren e kuqe neper gote e hutuar mes mijera mendimeve.

-Pijanece,nuk e ke te lejueshme te pish -tha ai.

-Pija, te ben mendimet e keqija ti harrosh-thash duke ngjyer buzet e mia ne veren e kuqe plot shije.

-Pra...

-Pra?-thash une duke ulur goten e veres mbi tavoline dhe duke kthyer koken tek hena lozonjare. Doren e majte e kisha lene te shtrire mbi tavoline ndersa mbi doren e djathte kisha mbeshtetur fytyren time.

Denizi mori doren time te shtrire gjere e gjate mbi tavoline dhe e mbajti ate per disa minuta.

-Cte zuri?

-Une asgje-tha ai i cili me shtrengoj doren time.

-Duhet te kesj dicka-thash une duke e pare ne sy.

-Ketlin, te them te drejten kam dicka.

-Cfare?

-Kam kohe qe kam dashur te ta them ama sikur me vinte si kshu te ta thoja-tha ai qe dukej si i sikletosur.