Ndoshta ska nje fund per ne...✔

Pjesa 63

Fabushi hapi deren dhe ne shume te shkathta u vrapuam drejt tavolines se make up-it dhe u shtirem sikur kishim kohe qe ziheshim sepse un nuk deshiroja te veja make up.

-Moj vajze po duhet te te lyej me kete pudren ketu -tha Stefi duke u perpjekur te aktronte teper mire edhe pse ishte e prekur goxha shpirterisht.

-...jo pra nuk dua te lyhem me pelqen vetja kshu origjinale edhe pse kam nje super pucer ne faqen e majte-thash une.

-E sheh, Ketlin Stefi ka te drejte duhet patjeter qe te lyhesh me kete pudren perndryshe nuk behesh dot me e bukur sec je-tha Fabi duke u afruar tek une dhe duke me kapur nga faqet si te isha Perla e saj. E urreja ate gje pfff...

-Ok ok, me merzitet lyhem vete mund te dilni pak jasht?-doja t'i perzija te dyja qe te cliroja shpirtin tim te ligeshtuar.

-Ne rregull une po dal, vec mos u vono-tha Fabi.

-Ne rregull pra-thash une e cila u cova ne kembe dhe pash ne Fabi kishte dal.

Stefi u ul rendeshem ne krevatin e bardh e nuk pranoj qe te dilte nga aty dhe pra si perfundim " me duhet te mbaja lotet " normalisht nese mundesha t'i mbaja ato edhe pse e dija se sdo mundja me i mbajt.

-Pse nuk ma the me para?-pyeti Stefi duke me pare nga xhami i pasqyres.

-Pff...nuk e di thjesht nuk deshiroja qe ju te merziteshit per gjendjen time, nuk deshiroja qe ju te dinit gjithcka. Pastaj une e di se Fabi nuk e deshiron Denizin ajo mendon se ai eshte nje T**p ama ai ka bere shume per mua. I ndihem teper borxhlie atij-thash une.

-Ket-tha ajo dhe u cua duke shtrenguar fort hekurin e karriges sime-pse valle duhet qe te vuaje ti kaq shume?-pyeti ajo dhe pikeza lotesh i ran nder floket e mia si shkurre.

Deshiroja te qaja ama nuk mundesha prandaj u perpoqa qe te beja nje batut.

-Aaaa Stefi c'ben keshtu moj vajze na lage koken, na solle shiun aaaa-thash une.

-Ketlin mjaft!-tha Stefi duke i rene me grusht karriges se hekurt - Mjaft me, mundesh te mos kalosh nga nje muhabet ne tjetrin, mundesh dot valle te mos shpikesh batuta qe te dukesh e lumtur? Po helmon veten me keto... mjaft me Ketlin, ti duhet te qetesohesh-tha ajo.

-Si te qetesohem?-thash duke u cuar nga karrigia-po e mbaj veten te fort sepse ne bej ashtu si thon te tjeret tashme kisha pire helm-thash une duke qare-pastaj Stefi ate sprov qe ta jep Ai lart nuk mund ta zhbej njeri vec Tij.-thash une.

-Ahhh zemra imee sa me dhimbsen lotete tua tani-tha ajo duke me perqafuar fort.

-Dua te marr fund gjithcka nuk e harroj dot tashme, i kam dhuruar me teper se 5 vite nga jeta ime...dhe tani...Stefiii... ne e deshem shume njeri-tjetrin, perjetuam nje dashuri qe te gjithe na kishin zili ama...pfff-thash vetem kaq une duke qar dhe perqafuar ate.

-Mire, shhh qetesohu zemer-tha ajo duke me shtrenguar fort.

-Gocaa mbaruatt-u degjua zeri i paduruar i Fabit.

-Erdhemmm sa te lyejm me buzekuq-rregulloj Stefi zerin duke genjyer.

-Ne rregull pra hajde se duhet te dalim nga dhoma-tha Stefi.

-Off un dua 3 or te lyhem-thash une e cila sapo kisha mesuar te lyhesha dhe ma kishte mesuar parukierja ime.

-Hajde te te lyej per 5 min une tani ty-tha Stefi e cila me shpejtesine e duarve te saj me lyu brenda 3 min fare. U pash ne pasqyre dhe isha vertet shume mire.

-Ahh origjinale fiks si dua une-thash une.

-Mire shpejto,vish keto takat...-tha ajo duke drejtuar gishtin drejt disa takave.