Ndoshta ska nje fund per ne...✔

Pjesa 14

-Une me te?! Uuuu...qyqaa asgje mi kot po pyes.-thash une.

-Ah ja tek eshte-tha ajo dhe ia beri me dore.

-"Ahh po me vjen te ta thyej doren e ta shohesh ti pastaj do tja besh me kembe pershendetjen...Debil pa mend"-po mendoja dhe kuptova se kisha filluar te behesha xheloze. Vura re se ai po me shikonte me vemendje teper te madhe ndersa une ula koken...por me bisht te syut po shikoja Megin dhe kuptova dicka...kuptova se ne momentin kur pa Reanin fytyra e saj mori nje cehre tjeter,fytyra e saj mori jete sa e cuditeshme...epo dicka e kuptova,po e kuptova se cfare po ndodhte per momentin por me pas mendova se eshte thjesht imagjinata ime e cila luan me mua...

-Epo shume bukur ja tek iku...paska filluar t'i bije kete per shtepi. Cudi!-tha ajo.

-Ehh vertet cudi-thash une e cila e dija se gjithmon tashme i binte nga krahu im...

-Po cne qe pyete-tha ajo.

-Kot mi...pff thjesht e kam pare ne lagje edhe thash mduket se ky budalli eshte te paralelja jone...-thash une e menduar.

-Ahhh prandaj...Epo Reani eshte shume cun i mire,eshte fantastik,luan mire futboll per mua ai eshte me i miri-tha ajo dhe une po beja kot sikur nuk me plaste

-Epo shume mire e gjenka nusen shpejt ai se qenka i mire-thash une me ironi sepse edhe pash shprehjen e fytyres te Megit e cila merrte jete edhe me shume.-Po me vertet do Adelen ai moj?

-Po-tha ajo dhe shprehja e fytyres se saj u be me ndryshe. Koka e saj rrinte e ulur e nuk mund ta ngrinte por thjesht buzeqeshte si nje budallacke per te treguar se ishte e lumtur-Po ti nga e di?-me pyeti.

-Po...ate gocat e klases sime vetem me thashetheme merren tere diten sikur se di ti + qe me adelen rrine gjithe diten gjate pushimit pastaj kur zihen i thone gjerat te gjitha pas kraheve me te gjitha sekretet...sikur nuk njihen ato te klasa ime ishallah nuk behen edhe cunat ashtu.

-Ehh...bet provimin sot ne matematik?-pyeti

-Jo harrove? Mungonte zysha jemi me fat-thash une.

-Epo shume mire ne e mbaruam...po si me dukesh ti mua...

-Si?!

-Sikur ke ndonje lidhje me Reanin.

-Une?! Une as syte qe sja hedh.

-Po cdonte ai me teken tende?-pyeti ajo.

-Epooo...e gjeti dhe e mori-thash une.

-Ehh kepucet e tua i hodhi ai ne plehera.

-"Oooo moss kepucet e mia te bukura qe i kisha blere tek Buci....Debil. Po mire po ta kishte hedhur per ca po e mbante qesken ne dore?! Dhe ne qeske kishte dicka ngjyre roze..."-mendova dhe me pas thash-Sbesoj fundit fare kishte dicka roze ne qeske po edhe po i hodhi...heh ben mire-thash neper dhembe kete te fundit.

-Po...jo po...besoj se sjan te tuat...edhe e motra...huh kishte dicka...ahh po kishte atlete ngjyre roze...si te tuat me duket...-tha ajo te ciles i ngecte goja.

-Ahh po ajo i kishte te zeza teper te bukura jo si una...-thash une dhe e kapa ne flagrance Debilja kujton se me genjen mua.

-Po mire ky Reani shume misterioz me duket ndonjehere-shtoj ajo.

-Vertet?Pse?! Mua sm duket perderinsa nuk punon me mafjan-thash une duke qeshur.

-Se si sillet me mua-aty me zuri kolla sikur me kishte ngecur dicka ne fyt.

-Ket?Mire je?

-...hek...hek...shume mire...hek-thash une duke u kollitur dhe hapa canten time ne mes te rruges dhe nxorra ujin dhe po pija sikur nuk kisha pire ndonjehere...