Ndoshta ska nje fund per ne...✔

Pjesa 69

Mendoj se kenga me siper do te shkoj shume me pjesen e meposhtme

Degjova zerin e njohur e cila me thumboj veshet e mi,por nuk u ktheva pas vazhdova te ecja me shishen e vodkes qe e shtrengoja ne dore dhe lulet e bukura te nje petku nuserie.

-...ndal Ketlin-degjova serisht zerin dhe nje dore me shtrengoj kycin dhe me ndaloj.

-Ketlin...-degjova nje ze tjeter. 

Ndalova dhe me ngadal u ktheva pas.
"Ketlin mbaje veten"i fola vetes me mendjen time te turbulluar.

-Ket...une...-donte te shpjegohej Stefi e cila duket e prekur. Syte e saj te jeshilta ishin hapur tashme,merzitjen e shpirtit e kishte ndjere i gjithe trupi i saj. Me kujdes me perqafoj fort.-...me fal...-tha ngadal.

-...te te fal the? Tu duk e lehte tere historia ime?...Ti ishe ajo qe dije gjithcka,ti ishe ajo qe une besova me shume. Te tregova gervishtjet ne shpirtin tim, te tregova dhimbjen time dhe ti nuk munde te me thoje dicka...Pastaj mbi te gjitha vjen ne dasmen e tij?! Stef une...-thash dhe mbusha syte tere lot duke u kthyer nga krahu i kundert i saj per te ikur.

-...te lutem...te lutem me fal...une nuk...nuk doja-tha ajo e cila me perqafoj nga pas.

-Po mos te doja Stef nuk do te te shikoja ketu...nuk do ma...thyeje zemren time...-thash une.

-E mire sa dram e beni ai u martua Ketlin ti nuk mundesh te besh dot gje tani. Pastaj te gjitha kan ardhur pa deshiren e vet. Se mos kisha qejf une te vija po ca t'i bej Devit,ti e di se sa here jam betuar une se do ta rrihja ate vajze Ket.-tha Fabjona e cila ndonese foli pak gabim.

-Fab, ti nuk di asgje...Stefi di gjithcka...Stefi di cdo copez shpirti te coptezuar. Dhe ne nuk u ndam ne menyren qe ai e tregoj qe shkuam nje dite ne plazh dhe  me tha do ndahemi. Ahh Fab,aq shume e doja saqe se ke iden...E doja dhe tani dhe uff doni te dini une nuk jam martuar me te,as te dashur as i fejuar asgje...Gjithcka ka qene genjeshter Fab...DONIT TE DINIT KETE? JA GJITHCKA,GJITHCKA ISHTE NJE GENJESHTER E MADHE. EDHE UNE JAM NJE GENJESHTER E MADHE...-thash une nderkohe te gjithe me shikonin me cudi pervec Stefit. Ajo qendronte kok ulur dhe lotet i kullonin nen asfakt si nje shi i cili shume shpejt do te mund te vazhdonte.

-Ketlin zemer,c'po thua kshu?-pyeti Jori e cila mu afrua duke me ferkuar supin tim te zbuluar.

-E di cfare po them? PO THEM DICKA TE VERTET,TE VERTET...HISTORIA JONE E DASHURISE NISI SHUME BUKUR, U PAM ME PARE NE NJE AUTOBUZ UNE RASH DHE AI ME KAPI. PIKERISHT ATY FILLOJ GJITHCKA...PASTAJ NE JETEN TONE NDERYHYRI MEGI...FAMILJA DHE NE FUND BABAI I TIJ I CILI DESHIRONTE VDEKJEN TIME...-thash dhe u ula ne toke.

-Si vdekjen tende?-pyeti Sonila e habitur.

-Ja pra vdekjen time...-thash dhe me kujdes tregova shenjen "R" te supin tim. Ajo shenje me jepte nje dhimbje therese. Kujtimet percanin zemren time ne 1000 copa te shperbera. Ato kujtime vrasese,ato kujtime ishin vet ferri i jetes sime.-JA...PIKERISHT...KJOO SHENJJE...KJO SHENJEEEE...ESHTE DESHMI E VERTET E VUAJTJES SIME...-thash une duke qar.

-Po si? Pse nuk e morem vesh kurre ne?-pyet Fabi e cila nuk po kuptont gje.

-Un...thjesht nuk doja...ate dite...ate dite do te vdisja...por Denizi me shpejtoj ne moment te fundit-thash une e cila perplasa lulet ne toke dhe me kujdes rrotullova tapen e shishes se qelqt te vodkes.

-Mos guxo te pish...ose do i prishesh marredheniet me ne-foli shkurt Vanesa.

-MARREDHENIET??? MARREDHENIET?? SI ? C'MARREDHENIESH... VETEM NGA JU NUK E PRISJA T'I BESONIT ATIJ BUDALLIKU TE TILL ME NDARJE TE TILL. DO TJU TREGOJ TE VERTETEN? HEE E DONI TE VERTETEN?-bertita une duke qar e ulur mbi betonin e ngrohte nderkohe qe ndjeja shikimet e kalimtareve.