Ndoshta ska nje fund per ne...✔

Pjesa 46

Kjo kenge me siper u detikohet te gjithe te dashuruarve zemer thyer. Faleminderit qe lexoni librin tim gjithashtu edhe ju lexues te heshtur...Faleminderit edhe juve

-Po shtyhu andej ore dreq se me pengove pamjen-thash une duke ja shtyer me duar fytyren e tij thjesht per te pare se cfare do ndodhte mes Fabit dhe Devit.

-...Devi tere keto kohe te kam dashur,ti e ke ditur kete gje shume para dhe ti me pyet tashme? Pasi me ke thyer zemren e pasi ke nderruar 1000 femra sic nderron bluzet nga dita ne dite...Mos te dukem gje...plehre? Mos te dukem qe si nje loder femijesh? Ti...-dhe ajo i drejtoj gishtin e saj drejtues,nga syte e saj dolen lot te kristalt nga syt e saj ngjyre smeraldi-...je nje idiot Devit. Mos mendo kurre se nje vajze do vij pas teje edhe kur ta lendosh. Ke menduar ndonjehere per mua kur ke qene me Flavian??-e pyeti ajo.

-Une...-dhe gjendja e tij u fik heshtja tregoj gjithcka.

-Hirushe leri rehat kalojm aty ku e lam...-tha Reani duke mu afruar.

-Po ik ore zhduku gomar dreqi...-thash une duke e shtyre pakez fare larg vetes po pak ama. Ai serisht me bllokoj tek muri duke me pare drejt ne syte e mi. 
Ndjeva se fillova te skuqesha serisht dhe faqet mu skuqen nga turpi qe me pushtoj trupin e gjithashtu ndjeva se vale vape te shpeshta me benin te djeresija lehte.

-A me do sadopak?-me pyeti ai duke qeshur dhe mu afrua edhe pak me afer. Ndoshta jo shume larg se 5 cm larg buzeve te mia. 
Tashme ndjeja frymarrjen e tij qe perplasej si e trullosur ne buzet e mia. Ndjeja shikimin e tij qe me shikonte pa rreshtur e gjithashtu kisha frike se mund edhe te me puthte. U hutova prej tij derin sa ai u afrua per te me puthur si perfundim vura doren time perpara dhe buzet e tij ngelen vule ne doren time.

Mora fuqi dhe e shtyva pak duhet te degjoja dhe te shikoja se cfare po ndodhte.

-...e kuptova Devit, e kuptova me pike e presje...Bravo,heshtja jote tregoj gjithcka. Perseri tregoj gjithcka gjithashtu me vlejti per dicka...me vlejti per te kuptuar se nuk duhet t'i qendroj pas budallenjeve sado te bukur qe jane... Devit dil nga jeta ime...nuk dua te te shoh me ne sy,nuk do te besoj asnje nga fjalet e tua dhe thjesht nuk dua kurrsesi qe ti tme afrohesh. Sepse po u afrove-ajo mori doren e tij e vendosi ne zemren e saj dhe tha-Kjo zemer do ndahet ne 1000 copa te vogla. Ndoshta ty nuk do te te interesoj por mua po sepse do humb besimin nga gjithe bota. Te urrej perfundimisht...Te urrej ty,ndjenjat e mia,urrej dashurin e verber qe me kaploi,urrej gjithcka ka ndodhur mes nesh te dy TE URREJ DEVIT NGULITE ne ate dreq mendje qe ke. Sje asgje thjesht se nje hic gje...O Zott mallkoj diten qe rash ne dashuri me ty, mallkoj diten kur te pash per here te pare...Te mallkoj ty dhe ate dreq dashurie qe kam per ty. Une do largohem,do shkoj shume larg e nuk dua kurrsesi qe ti te me arrish dua te me harrosh dhe ta heqesh nga truri se une do jem lodra jote...-tha ajo duke bertitur here pas here ne cdo fjale madje duke i shoqeruar ato fjale me lot te nje dashurie te paster.
-Lamtumire Devit,-tha dhe u kthye per te ikur kur Devi e kapi tek dora dhe e terhoqi pas vetes duke e puthur.