Pjesa 72

242 18 34
                                    

Dashuria jone tashme ishte dicka e fuqishme. Nuk ishte si dashuria qe kisha per Reanin, ishte dicka me e fort dicka me ndryshe...

Ndaluam puthjen tone plot pasion dhe u pam ne sy duke i buzeqeshur njeri-tjetrit.

-Ketlin me ke bere njeriun me te lumtur ne bote-me tha duke me mbajtur ne krah dhe rrotulluar.

-Ahh Deniz mos...-thash une dhe ai me leshoj.

-Te premtoj se nuk do ta leshoj kurre kete dore-tha ai duke kapur doren time.

-Te premtoj se dashuria ime do jete e pafund per ty-thash une dhe te dy u ulem duke pare uren. Mbeshteta koken lehte ne supin e tij dhe mora fryme thelle. Sa lirshem qe ndihesha...

-Po Reani?-pyeti Denizi dhe perhere te pare nuk ndjeva asgje kut u permend emri i tij.

Hoqa koken nga supi i tij dhe e pash ne sy duke i buzeqeshur.

-I perket se shkuares-thash dhe u buzeqesha-i perket te kaluares se hidhur qe me beri shume te fort.-thash dhe u buzeqesha serisht duke mbeshtetur koken ne supin e tij.

-Tashme do jemi bashk pergjithmon.-tha ai duke me marr doren dhe duke e puthur.

-Po,pergjithmon...-perserita une dhe u pam ne sy duke i buzeqeshur si te marr njeri-tjetrit.

-Ikim?-pyeti.

-Ne rregull-thash une dhe ai me kapi perdore dhe duke mbajtur kuajt tane.

-Ne rregull-thash une dhe ai me kapi perdore dhe duke mbajtur kuajt tane

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Deniz POV:

Zemra ime u qartesua,u embelsua...Fjalet e saj ishin vertet reale,dukej nga shikimi i saj i qart qe si nje pasqyre diellore tregohej teper e sinqert me mua. 
E doja,po e doja me shume se veten,isha gati te sakrifikohesha per te sepse ja vlente edhe nese vdisja nje dite,mjaftonte qe te vdisja ne preherin e saj dhe shpirti im do te prihej i qete ne paqe vec nga aroma e saj e embel si luleshtrydhe e fresket.
Mbyllem syte lehte dhe bashkuam ndjenjat tona. Bashkuam shpirtrat,bashkuam zemrat dhe i beme nje te vetem.
Ndjeva buzet e saj te embla teksa u bashkuan me te mijat. Ishte dicka magjike. Nje nga momentet me te bukura tonat... 
Dicka qe do te mbesi ne zemren time.

Ecem perdore duke buzeqeshur me njeri-tjetrin.

-Po Lejlen kur e ke puthur per here te fundit?-pyeti ajo. 

-Po ja,dje me duket...-thash une per ta bere xheloze.

-Si the ti?????? DJE??? Hiiii,mu zhduk-tha ajo duke me leshuar doren.

Ketlin POV:

"Shiko,paska puthur edhe Lejlen dje dhe me puthi edhe mua. Mire mire hajde se ta rregulloj une ty,debil..."-mendova dhe i leshova doren ndersa ai me kapi prej kyci dhe me terhoqi drejt vetes. Me vuri doren ne bel dhe me buzeqeshi.

-Ti e bere buzeqeshja ime,ti je bere loti im,ti je bere qielli ime, ti je bere toka ime... S'mund te tradhetoj kurre dashurine qe kjo zemer permban per ty.-tha dhe me vuri lehte doren ne fytyre per t'me perkedhelur lehte fytyren time-Qe kur te njoha ndryshova, mesova te bija dhe te ngrihesha serisht ne kembe dhe kjo vetem prej teje...Aq shume te dua,saqe te konsideroj Zotin tim...trendafili im-tha ai ndersa une i putha doren dhe e perqafova fort.

Ndoshta ska nje fund per ne...✔Where stories live. Discover now