(PERFUNDUAR✅)
Ketlin Mema eshte nje vajze 18-vjecare teper lozonjare, llastic dhe e cmendur e cila me bashkimin e shoqeve te saj me te mire kthehet ne nje rebele te pa permbajteshme.
Per here te pare ajo bie ne dashuri vetem me ane te nje aksidenti...
-Dhe ti do shkosh tek dasma e tij dhe do ta shohesh teksa ai martohet? E fort je...-thash une.
-Si e fort jam? Ai eshte i harruar une jam e dashuruar marrezisht pas Albionit. E dua me gjithe shpirt,e kam drite te syve.
-Po prandaj i thoje qe do e divorcoje-thash une duke qeshur me Vanesen.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
-Aman vec te talleni me shtatezanin time e keni mendjen-tha Stefi.
-Qetesohu Fllucke Sapuni ne thjesht po benim shaka-thash une duke marr Donaldin dhe Danielen ne krahet e mi dhe i kisha ulur te dy ne preherin tim.
-Po me Reanin cfare ndodhi?-pyeti Stefi dhe nje vrime ne zemer mu hap serisht.
-Asgje thjesht nuk me intereson me shume-thash une me syte qe mu mbushen me lot dhe qe shkelqenin.
-GENJEN me duket-tha Vanesa duke fiksuar mire fjalen genjen.
-Mund ta mbyllim ate teme?-thash une.
-Ske shume qe je lidhur me Denizin-tha Stefi.
-Jo fare vec 1 vit e ca muaj-thash une duke ngritur nje vetull lart.
-Ne rregull u bene dy vite qe ti je ndare nga Reani me duket-tha Stefi.
-Jo 1 - i thash une
-Po dhe ti akoma nuk e ke harruar ate-tha Vanesa
-Goca mund te nderrojme teme te lutem-thash une.
Ne ato momente Vanesa dhe Stefi filluan te flisnin per Reanin ndersa une luaja rolin sikur nuk me intersonte edhe pse pas cdo fjale dicka me gerryente ne zemren time. Ne ato momente u ktheva pas ne kujtime. Ishte pikerisht dita kur une dhe Reani u ndam...
Flashback
Isha e shtrir ne dhomen e miqve. Jo ne hotele as ndokund tjeter por ne rezidencen e madhe te Denizit. Pas gjuajtjes me pistolet kisha vertet shume dhimbje dhe kisha rreth 1 jave qe flija gjume. Me thane se ilacet qe kisha pire kishin qene shume te forta.
U zgjova ate dite me dhimbje shume te medha. Me aq sa vura re me kishin qelluar pak prane zemres. Ndjeva trupin e fashuar dhe ballin qe qendronte e lagur nga nje leck. Ndoshta tere naten mund te kem pasur ndonje temperature apo ndonje gje tjeter sepse kot nuk kisha lecka te lagura te vendosura ne ballin tim te ftohte.
Rreth nje jave duke luftuar me veten time per te qene e gjalle. Pse? Pse duhet te jetoja kur i kisha bere keq te gjitheve? Ndoshta Zoti me kishte dhene jete per here te trete sepse ndoshta dicka e mire ishte shkruar per mua.
Ne dhomezen e erret u vu re silueta e nje personi qe levizi.
