Röportajlar

36 | @limortakal

Derin Bir Nefes Al | limortakal

1) Bize kendinizi birkaç cümle ile anlatır mısınız?

Henüz içimdeki gerçek ben ile tanıştığımı sanmıyorum. Her insan gibi kafam soru işaretleriyle dolu ve yanıtlar arıyorum. Başka insanların zihinlerindeki soruları tatmak, cevaplar bulmak için kitap okuyorum. Elbette yaptığım tek şey kitap okumak değil, bir şeyler üretmeyi seviyorum. Zihnimdekileri yazarak paylaşıyorum. En büyük hedefim ise öldükten sonra beni hatırlatabilecek, insanlığa faydalı bir şeyler bırakmak. Bu yüzden yazma konusunda kendimi geliştirmeye çalışıyorum.

2) Hikaye yazmaya nasıl başladınız? İlk hikayenizi hatırlıyor musunuz?

İkinci sınıfta yazmış olduğum bir hikayem var, fabl türünde. Sarı kartondan bir kapak yapmışım üzerine. Okumayı öğrendikten hemen sonra beynimde dönüp duran kelimeleri kusmaya başlamış olmalıyım.
İlk ciddi hikaye denemem ise, ortaokulun sonlarına doğru oldu. Şizofreni hastası bir kızın gerçek ailesini bulmak için çıktığı yolculuğu anlatıyordu. Asıl hedefim polisiyeydi fakat daha çok uzatıldıkça uzayan dizilere benzedi.

3) Yazarken size ilham veren şey nedir veya nelerdir?

Sözcükler. Birbiri ardına dizilip öylece akıyorlar. Parmaklarımın ucundan süzülürken bir müzik dinlemem gerekmiyor. Kelimeler başlı başına bir yol gösterici benim için. Kurgunun detaylarını onlar belirliyor, hikayeyi onlar şekillendiriyor ve sonu da onlar getiriyor. Sözcüklerin birbiriyle uyumunun ve dilimizin zenginliğinin sağladığı olanakları elimden geldiğince verimli kullanmaya çalışıyorum.

4) Wattpad'de severek okuduğunuz bir gizem/gerilim yazarı ve takipçilerimize önerebileceğiniz bir hikayesi var mı?

Son zamanlarda oldukça ilgimi çeken bir hikaye var. @nikitayya 'nın yazmış olduğu Bayan Janson'ın Tabutu. Okurken oldukça keyif aldım, kurgusu kolayca sizi etkisi altına alabiliyor.

5) Kendi çalışmalarınızdan bizimle paylaşmak isteyeceğiniz bir alıntı var mı?

"Buluşma Noktası'ndan:

"Bu gökyüzü..." Birkaç metre ileride yürüyordu, bana bakacak şekilde arkasını döndü ve geri geri yürümeye devam etti. Düşme ihtimaline karşılık tetikteydim. "...kendine ait olan bir şeyi kaybetmiş. Her yanı yabancılarla dolu, fazlaca mutsuz. Özünü arıyor, hissetmiyor musun? Kendi içinde kaybolmuş, gülümseyişleri dökülmüş birer birer. Eh, bu da onu dengesiz ve bir parça da eksik yapıyor."

"Öyleyse bu gökyüzüne sarılmalıyız ki, en azından yalnız hissetmesin; değil mi?" Ayağı alelade bir taş parçasına takılmak üzereyken zınk diye durdu.

"Ya gökyüzü içindeki buhrana alışmaya başladıysa?" Yüz ifadesi durulmuştu, sorusuna karşılık birkaç saniye düşündüm.

"Ben onu buhranından mahrum edeyim demiyorum ki. İstiyorsa yine yaşasın balıklarıyla. Ben yalnızca martılara da sahip çıkarım diyorum. Herkesin bir eve ihtiyacı var, değil mi ama?" Kendini bırakarak yere oturdu. Az önce bana pantolonumu kirletmememi söyleyen hanımefendi, şimdi paçalarının çamura bulanmasını hiç önemsemiyordu.

"Senin..." Yutkundu. "Bir eve ihtiyacın yok mu? Nasıl bakacaksın martılara? Henüz senin bile bir evin yokken... Nasıl ev olacaksın onlara?"
Karşısına oturdum.

"Gölge yapmayı öğrenen bir göçebe olurum öyleyse."

6) Neden gizem/gerilim yazmayı seçtiniz?

Düşüncelerimin ve zihnimde dönüp duran kurgularımın bana verdiği heyecanı başkalarıyla da paylaşmak istedim. Agatha Christie'nin Cinayet Kulübü'ne özenirdim hep. Ardından Sherlock Holmes geldi, zihnimdeki katilin silüetini en keskin kılanlar bu ikisiydi. Gizem/gerilim benim için derince alınması gereken bir soluk, geri verilmesi çok zor olan.

7) Hikayelerinize gelen yorumlar arasından unutamadığınız bir yorum var mı? Sizi eğlendiren, duygulandıran herhangi bir şey olabilir.

Hikayelerime gelen her yorum çok değerli ve benim için çok özel. Bu yüzden içlerinden birini seçip burada paylaşamayacağım fakat @mavi_ay120 'ye yapmış olduğu tüm yorumlar ve hikayelerime vermiş olduğu destek için ayrıca teşekkür ediyorum. Hikayelerime fazlaca destek oldu, yorumları benim için çok değerli. Fikirlerine değer verdiğim bir insan.

8) Gizem/gerilim türünde yazarken zorlandığınız anlar oluyor mu? Oluyorsa nerelerde zorlanıyorsunuz?

Zihnimde hatları oldukça keskin olan bir sahneyi tarif edecek sözcükler bana rast gelmediğinde zorlanıyorum. Yani yazdıklarım düşündüklerimle örtüşmediğinde, tekrar tekrar silip yazabiliyorum, uygun sözcükleri bulana dek devam ediyor bu durum. Kurgunun aklımdakiyle birebir örtüşmesini istiyorum, okuyanların zihninde tam olarak benim sahnem canlansın istiyorum.

9) İyi bir gizem/gerilim hikayesi için en önemli üç unsur nedir?

Bana kalırsa birinci sırada cümlelerin yaşadığını hissetmek geliyor. Yazan kişinin yazdıklarının gerçek olduğuna inanması gerekiyor bir yerde. Devamındaysa kurgunun özgünlüğü ve merak unsurlarının varlığı geliyor. Hikayeyi okunabilir kılan şeylerden biri, okuyucuyu son sayfaya kadar sürükleyecek olan merak.

10) Gizem/gerilim yazarlarına ne önerirsiniz?

Noktalama işaretlerinin düzgün kullanılması gerektiğine inanıyorum. Aktarılmak istenenin düzgün anlaşılabilmesi için üslubun yanı sıra noktalama çok önemli. Kurgunun gidişatını duraksatacak noktalamaların özellikle bu türde çok sakıncalı olduğunu düşünüyorum. Virgülün fazla kullanımı, üç noktanın gerilimin en yüksek olduğu anda kullanılması gibi.

11) Eklemek istediğiniz bir şey var mı? Varsa nedir?

Bu keyifli röportaj için çok teşekkür ediyorum, herkese iyi günler dilerim.