Verwacht het meest onverwachte

Deel 44

'Begin.' Zei hij.
'Bismillah.' Zei ik oprecht uit mijn hart. Ik was echt bang voor zijn reactie. Hij moest ervan glimlachen, maar hij wist niet wat hem te wachten stond. Ik kuchte een paar keer.
'ow. Heb je echt iets met Bilal?' zei Rayan verward.
'Huh nee, waarom?'
'Ow, ik zie dat je er niet zo makkelijk over kan praten.'
'Dat klopt, omdat het geen leuk nieuws is, voor jou althans.'
'Ik kan veel hebben.' Deed hij emotieloos.
'Nou, het zit zo, gisteravond, of nou ja, een paar avonden lang werd ik achtervolgd door een bmw. ik wist niet wat hij van me wilde, totdat de bestuurder mij een keer aansprak. Hij moest Bilal hebben, en hij vroeg mij die dag bij de tankstation of ik voor jou werkte. Wat ik best wel vreemd vond eigenlijk, van alle personeel die jij hier hebt zitten, pakt hij mij eruit. Maar goed. Waarom kijk je zo?' vroeg ik verbaasd toen ik zag dat Rayan eruit zag alsof hij een spook heeft gezien.
'Ga door met je verhaal, Amal.'
'Weet je zeker dat je veel kan hebben?' vroeg ik toen ik hem moeilijk zag slikken.
'ja, ja. Praat verder.'
'Mohiem, ik wou jou er niet mee lastig vallen, en tenslotte vond jij dat zakelijk en privé gescheiden moesten blijven van elkaar. Dus ben ik naar Bilal gegaan, ook omdat ik wist dat hij eigenlijk Bilal wou hebben. Gisteravond stond die bestuurder van de bmw voor mijn huisdeur. Ik woon alleen, trouwens. Hij begon gewoon vervelend te doen, maar ik trok me er niks van aan en ik zei dat hij Bilal met rust moest laten aangezien hij zich gewoon aan zijn afspraken moet houden. Bilal heeft schulden bij die jongen. Heel veel schulden. Bilal vraagt mij nu om hulp om hem zijn geld terug te geven, want die jongen wilt in principe zijn geld terug die hij aan Bilal heeft geleend een tijdje terug, zodat Bilal een begin kon maken aan zijn 'carriere'. Bilal kwam langs bij mij, en ik vertelde hem wat er gebeurd is, nadat jij mij belde en vroeg of ik hem gezien heb. Bilal had een wapen bij zich en hij wou naar Amir, die jongen dus, toe gaan. Ik heb hem geprobeerd over te halen om bij mij te blijven, en daardoor is hij bij mij blijven slapen. Ik weet dat dit niet goed te praten valt. Ik weet dat je hier geen enkel goed excuus voor kunt verzinnen, maar Bilal heeft fouten gemaakt uit wanhoop. Hij word ouder en hij ziet dat hij zichzelf moet redden op de een of andere manier. En de meeste kiezen gewoon de snelle en makkelijke manier, sommigen moeten een keer keihard op hun bek vallen om wakker te worden. En weetje, ik probeer me nergens mee te bemoeien, en al helemaal niet met hoe jij met je broertje moet omgaan, maar deze paar weken dat ik met Bilal ben opgetrokken, begin ik steeds meer in te zien dat hij gewoon een zorgzame figuur nodig heeft. Hij is onzeker, ook al kan hij dat goed verbergen. Dat is het dus.' Ik keek hem recht in zijn ogen aan.
Hij staarde me stomverbaasd aan.
'Ik weet niet wat ik moet zeggen.'
'Zeg maar even niks. Laat het even tot je door dringen en bedenk even wat je ermee wilt doen. Misschien wil je het ook gewoon zo laten, dat kan. Als je erover wilt praten dan weet je me te vinden. Ik meen het Rayan, ga maar even rustig nadenken. Het is niet niks wat ik je verteld heb.'
Hij knikte. Hij was in de war. Ik begeleid hem naar de deur.
'Bel me maar als je me nodig hebt, saffi?' Hij knikte weer, en liep toen naar zijn kantoor.