Verwacht het meest onverwachte

Deel 46

Nadat Rayan voor mijn deur parkeerde keek hij me van opzij aan.
'Alles oke?' vroeg ik zonder terug te kijken.
'Hamdoullah.' Zei hij.
'Heb je al besloten wat je gaat doen?'
'Wat bedoel je?' vroeg hij. Ik keek hem verbaasd aan.
'Ga je niet met je broertje praten, of hem helpen of iets?'
'Hij wilt mijn hulp niet.' Ik keek hem met grote ogen aan.
'Rayan, hij heeft jou nodig? Heb je een bord voor je kop dat je dat niet ziet ofzo?!'
'Ja, hij heeft me nodig voor geld, voor de rest kent hij me niet hoor.' Zei hij onverschillig.
'Dat geloof ik niet. Hij doet precies wat jij doet.'
'Wat doe ik?' vroeg hij.
Ik dacht even na, en toch zei ik het.
'Je toont je gevoelens niet. Je praat zonder gevoel.'
'Ik kan niet over mijn gevoel praten.' Zei hij alsof het iets normaals is.
'Hij dus ook niet.'
'Amal, vind je mijn broertje leuk? Eerlijk?'
'Nee, joh. Waarom dat?'
'Waarom neem je het zo erg voor hem op dan?'
'Omdat hij iemand nodig heeft, dat zie jij of wil jij niet zien. Waarom denk je dat hij bij mij blijft terugkomen in plaats van jou? Echt niet omdat hij meer van mij houd dan van jou hoor. Hij is op zoek naar begrip, liefde, hulp.'
'Wijze woorden.' Zei hij lacherig.
'Ik ben hier zeker mijn tijd aan het verdoen he, je neemt me niet eens serieus.'
'Nee, nee. Wollah wel. Alleen vind dat je goed kan praten.'
'Misschien, maar je hoeft echt niet subtiel van onderwerp te veranderen hoor.' Zei ik. Hij schoot in de lach.
'Misschien moet jij maar in je eentje naar die vergadering gaan morgen.' Zei hij. Ik keek hem benauwd aan.
'Ben je ziek?'
'Nee gek, ik bedoel dat je te slim uit de hoek komt. Dus misschien moet jij die vergadering leiden.'
'Ow, nee hoor. Dat kun jij prima doen. Net zoals je prima met Bilal kan praten, alleen op de een of andere manier niet wilt doen.'
'Ik wil hem wel helpen, ook met die schulden enzo, maar hij stelt me iedere keer teleur, snap je. Hij gaat iedere keer weer de fout in. Hoe vaak moet je op je bek vallen om te begrijpen dat deze taktiek van hem niet gaat werken, nu niet, nooit niet. Hij doet alleen zijn ouders en familie er pijn mee.' Zei hij bewust mijn blik ontwijkend.
'Misschien omdat je je gevoelens ten opzichte van hem met geld uit. Je laat zien dat je van hem houd door hem iedere keer geld te geven. Je laat zien dat je bezorgd om hem bent door hem geen geld te geven. Je kan hem niet met geld besturen. Je moet met hem praten. Zeggen met woorden dat je om hem geeft.'
'Je hebt gelijk.'
'Maar?'
'Maar ik denk niet dat het me meteen gaat lukken om het nu te doen.'
'Dus je gaat hem niet helpen?'
'Jawel, dat wel. Maar praten doe ik later wel.'
'Voor of na dat het te laat is?' probeerde ik op zijn zenuwen te werken.
'In ieder geval voordat ik jou niet boos heb gemaakt.' Zei hij met een ondeugende glimlach.
'Mij maakt het niks uit hoor. Je moet zelf weten wat je met je leven doet. Ik probeer alleen het ergste te voorkomen.'
'Ik snap je wel. Bedankt in ieder geval.'
'Je hoeft me niet te bedanken.'
'Morgen ben je op tijd toch?'
'Ja, Insha'Allah.' Zei ik en opende de auto deur.
'Slaaplekker zo meteen.' Zei hij. Ik glimlachte.
'Dankjewel, jij ook.'
Ik viel op de bank met een kop koffie. Wachtend op Bilal die mijn auto moet terugbrengen. Mijn telefoon ging af.
'Hallo?'
'Ewa zusje! Hoe is het?' het was Walid.
'Heej sukkeltje, hamdoullah met jou?'
'Hamdoullah, kifash we zien jou lelijke kop niet meer rondlopen hierzoo?'
'Jesh eh flikkertje, haha. Ik maak overuren op werk man. Ga soms 11 uur naar huis van kantoor. Maar ik wou in het weekend komen en blijven slapen, insha'Allah.'
'Ow gezelliee! Moet je echt doen, ik heb je gemist.' Zei hij serieus.
'Awhh, ik heb jou ook gemist eh snotneusje.'
'Ik wou je eigenlijk even wat vragen Amal.' Zei Walid na een lange stilte.
'Moet ik bang worden?' vroeg ik.
'Haha, nee denk het niet. De zomer staat weer voor de deur, wat ga je doen?'
'Met jullie mee naar Marokko denk ik.'
'Ja, en hoe zit dat met werk dan?'
'Ik heb daar eerlijk gezegd nog niet over nagedacht, ik bespreek dat morgen met mijn werkgever wel insha'Allah.'
'Oke, insha'Allah. Wil je mij dan even bellen of langskomen, ik wil dan samen met jou alles voor de vakantie regelen.'
'Ja is goed. Hoe is het thuis met iedereen?'
'Ja gaat goed hamdoullah. Bij jou dan?'
'Ja ook wel, hamdoullah.'
'Oke mooi zo. Je gaat zeker slapen nu he? Morgen weer vroeg op.'
'Ja man. Pff.'
'Ewa slaaplekker, ik zie jou in het weekend insha'Allah.'
'Insha'Allah broer, bedankt voor je telefoontje.'
'Geen dank gekkie. Beslama.
'Beslama, lieverd.'
Nadat ik ophing besefte ik dat ik alleen maar bezig was geweest met werken de laatste tijd.
Ik moet echt meer mijn familie opzoeken, man.
'Bezig met werken of bezig met Rayan?' zei een stemmetje in mijn hoofd.
Ik zuchtte.
Bezig met werken, Amal. Geen jongens meer in mijn leven.
Je word bedankt Hatim.
Ik werd uit mijn gedachten gehaald door de deurbel.
'Ewaaa schatje!' kwam Bilal binnen met veel lawaai.