Verwacht het meest onverwachte

Deel 90

'Wil je wat drinken?
'Ja cola graag.' Zei ik terwijl ik mijn ene voet over de andere deed en mezelf een zakelijke houding gaf. Rayan merkte mijn afstandelijke blik en kwam tegenover mij leunen op de bureau.
'Ik leg je later uit waar dit op slaat. Ik hoop dat je me vandaag niet af zult vallen. Ik heb je nodig.'
Er kwamen ineens twee mannen in pak binnen. We schudde elkaar de hand. Rayan nam hun jassen aan en vroeg hun te drinken.
Rayan kwam na een tijdje terug met de bestelling. Ik snapte nog steeds niet wat er aan de hand was.
'Wij zijn van mening dat we dit op de juiste manier kunnen oplossen.'
'Daar sluit ik me geheel bij aan. Wat het probleem ook mag zijn?' Keek ik subtiel Rayan's kant op die de hele tijd oogcontact vermeed.
'Mijn medewerkers zoek ik zorgvuldig uit en ze zijn niet voor niets bij mij in dienst. Hun harde werken wordt beloont en resultaten die spreken voor zich.'
'Daar twijfel ik ook niet aan mijnheer. Maar ik ben van mening dat elke medewerker, hoe goed deze ook presteert zijn eigen keuzes binnen het bedrijf moet kunnen maken. Wij hebben respect voor hetgeen wat u hebt bereikt. Maar uiteraard is u goude dame Amal hier ons ook niet ontgaan. U begrijpt dat de keuze bij haar ligt?' Zei die afstandelijke gozer. Ik ging verzitten en keek Rayan strak aan.
'Deze twee heren zijn van twee verschillende bedrijven die jou op zakelijk gebied een tijdje hebben gevolgd. Hans verbergen is de werknemer van Tarik, jou neef en Lars van den brouw is van Hatim. Ze willen je beide hebben en bieden je promotie aan en een verhoging op je salaris. ' Rayan slikte moeilijk en keek de twee mannen aan.
' We zijn net terug van vakantie allemaal. Ik had de kans nog niet gekregen mijn collega hierover toe te lichten.'
Die gast die lachgas had gedronken die knikte begrijpelijk.
'U begrijpt dus dat ik hierop geen directe antwoord op kan geven. Ik moet hierover nadenken en even nakijken wat jullie me te bieden hebben.' Ik nam hun mapjes aan en stond op.
'Ik kom hier uit eigen initiatief nog op terug. Ik wens jullie nog een fijne middag.' Ik liep naar de deur en hield het voor ze open. Die afstandelijke gast nam zijn koffie gierig mee. We schudde elkaar zakelijk de hand.
'Ik had het je nog niet kunnen vertellen. De jongens hebben achter mijn rug om gehandeld. Dit komt voor mij uit de lucht vallen.' Verontschuldigde Rayan zich.
'Mijn god. Waar zijn zij mee bezig!' Ik was boos. En dat was nog te zacht uitgedrukt. Dat Tarik dit heeft gedaan kan ik nog wel begrijpen. Maar Hatim? Heeft hij een zonnesteek opgelopen ofzo?!
'Amal?' Zei Rayan toen ik niks meer zei.
'Laat me maar even. Ik bel je wel. '
'Ik liep kwaad naar beneden en reed naar het huis van mijn ouders.