Verwacht het meest onverwachte

Deel 78

De volgende dag werd ik wakker met een raar voorgevoel. Alsof er iets stond te gebeuren wat ik zelf niet in de hand zou hebben, en wat totaal niet leuk zou zijn. Ik probeerde de druk op mijn borst te negeren maar het gevoel werd naarmate ik bleef draaien in bed alleen maar erger. Safae en Najoua sliepen nog. Ik staarde Najoua aan. Ze heeft zich gister echt heel vreemd gedragen, dat is mij niet ontgaan. Thuis, op het strand. En het is super gezellig hoor, als de meiden blijven slapen, maar gisteren leek het alsof ze koste wat het kost wou blijven slapen. En dat baarde me ergens ver weg zorgen. Wie zag ze? Het was duidelijk dat ze zich voor iemand aan het uitsloven is.
Ik schrok van iets wat me te binnen schoot. Selma deed ook heel raar! En zij wou juist niet blijven slapen, koste wat het kost. Zou Najoua Walid leuk vinden? Ik zuchtte en stond op. Dat gepieker van mij gaat nooit ophouden. Ik nam een douche. De jongens sliepen nog. Iedereen is blijven slapen behalve de ouders van Selma en de ouders van Najoua en Safae.
Ik liep voorzichtig naar beneden. Iedereen sliep nog. Het was weer eens te heet in Marokko.
Ik deed de huisdeur wijd open. Het was druk op straat. Iedereen die hier woonde is aan het werk, om de toeristen kaal te plukken van de centjes die ze het hele jaar bij elkaar gespaard hebben. Ik ging met een ijskoude glas cola voor de deur zitten. Gezond ontbijtje ook! Dacht ik sarcastische. Ik had mijn telefoon in mijn hand. Ik wilde Selma bellen. Ik wilde weten waarom ze naar huis is gegaan.
Een paar minuten later hoorde ik voetstappen achter me. Een grote hand dat zich plaatste op mijn schouder. Ik rook de vertrouwde geur van Rayan. Hij keek me even slaperig aan en kwam naast me zitten. ik staarde voor me uit. Hij staarde naar mij. Soms...soms als ik aan iets denk, als ik me verdrietig voel, als ik pieker in de buurt van Rayan dan zegt hij niets. Maar kijkt hij me alleen maar aan. Ik weet dat hij wil weten wat er is. Ik weet ook dat hij niet gaat vragen wat er is. Hij vraagt het met zijn ogen. Zijn lieve ogen die me dan starend aankijken, een weg zoeken naar mijn hart. Ik beantwoorde zijn blik met een glimlach.
'Het is warm he?' vroeg hij schor en zacht. Ik knikte.
'Ik wil even met Selma gaan praten. Breng je me?' zei ik na een rustgevende lange stilte. Er kon ieder moment iemand opstaan, en ik had geen zin in Najoua achter me aan. Zoals ze nu is geworden is ze helemaal niet fijn meer om mee om te gaan. En Safae merkt het. Ik hoop dat ze haar zusje gaat aanpakken. God mag weten wat Najoua's probleem is. Iets zegt me, dat dit niets positiefs is. het gevoel wat ik in de ochtend had kwam terug. Alleen heftiger dit keer. Rustig blijven, Amal.
Rayan stond op.
'Kom je?' Vroeg hij. Ineens dacht ik dat ik beter niet kon gaan. Ik was zo in de war.
'Rayan, ik ga liever niet. Ik denk dat Selma met iets zit, maar ik wil haar ook niet pushen om het me te vertellen. Misschien is het beter om te wachten tot ze zelf naar me toe komt.' Zei ik maar.
'Wat denk je dat er met Selma is dan?' vroeg Rayan bezorgd.
'Ik denk niets ernstigs hoor, maar ik...ze was zo afwezig gisteren, en ze blijft overduidelijk uit de buurt van Najoua en ze wou ook helemaal niet blijven slapen. Of denk je dat dat aan mij ligt?'
Rayan schudde wild met zijn hoofd.
'Je bent jezelf nu gek aan het maken met problemen die er niet zijn, als er iets was met jou dan had ze je daar toch op kunnen aanspreken? Selma loopt niet weg voor problemen. Het kan dat er iets speelt tussen haar en Najoua dat ze daarom niet wou blijven, zolang je het niet weet, moet je jezelf niet gek gaan maken met piekeren.' Probeerde hij me gerust te stellen. Maar ik pieker er niet over, ik voel dat er iets niet klopt.
'Oke, als ze het me vandaag niet zelf zegt, ga ik met haar praten.'
'Juist, en niet gaan graven in je hoofd en piekeren. Is niet goed voor je.' Zei Rayan. Ik knikte. Hij heeft gelijk. Ik moet geen dingen in mijn hoofd halen die er niet zijn.
'Kom we gaan een wandeling maken. De ochtendzon is lekker.' Zei Rayan die zag dat ik het moeilijk kon loslaten.
'Het is snikheet.' Zei ik zeurderig. Hij lachte.
'Kom we gaan zwemmen.' Zei hij.
'Hmm, voor het eerst zeg je iets zinnigs.' Zei ik.
'Yallah, ga omkleden.' Zei hij.
Ik rende op mijn tenen naar boven om me om te kleden. Ik hoop niet dat de meiden wakker worden. Ik wilde even alleen met Rayan zijn.
'Klaar?' apte hij. Ik glimlachte.
'Ja Mister ongeduldig.' Apte ik terug. Ik liep op mijn tenen naar beneden.
'Bilal, ik ben met Rayan naar het strand. Dek je me? Hou van jou! Xx' apte ik Bilal. Nu maar hopen dat hij vroeg wakker wordt.

Stem please