Verwacht het meest onverwachte

Deel 59

Ik liep terug naar de woonkamer. De enige plekje die nog over was was naast Rayan. Ik hield mijn adem in. Selma zat te ver om me te redden. En Bilal die had niet echt zin om me bij te staan.
'God sta me bij.' Zei ik in mezelf.
'God sta mij ook bij.' Zei Rayan. Ik moest mijn lach onderdrukken.
'Kutkind.' Fluisterde ik.
'Trut.'
'Klootzak.' Zei ik terug.
'Heks.' Reageerde hij.
'Arrogante drol.'
'Respectloze troela.'
'Troela? Kon je niks beters verzinnen?'
'Bek houden.' Zei hij nadat hij daar niks op wist terug te zegge
'Amal deze heerlijke cake ook al geproefd?' Zei mijn moeder ineens iets te luid. Ik herstelde me snel.
'Ja mam. Ze zijn heerlijk.' Zei ik gereserveerd.
'Ik heb je ze niet zien eten? Of kun je op afstand al weten hoe ze smaken?' Vroeg Rayan liefjes. Ik kon hem wel wat aandoen. Hij was niet echt van plan iets van mij heel te laden deze avond.
'Ow nee dat klopt. Ik dacht dat ze die andere bedoelde.' Wees ik vaag naar een andere bord.
'Misschien moet je eentje proeven. Ze zijn heerlijk.' Zei mijn vader nu. Ik zit zo in de problemen betekent het eigenlijk.
'Ja eentje maar he. Dan kan de rest ook proeven.' Zei meneer naast mij.
'Rayan kun je misschien je mond houden lieverd?' Zei zijn moeder haar frustraties duidelijk proberen in te houden.
'Ja schat. Geen grammetje inhoud komt eruit.' Kon ik het niet laten.
'Amal misschien moet je nog een koekje in je mond stoppen. Dat praat wat minder.' Verwees Walid duidelijk naar mijn te grote mond.
Rayan moest lachen.
Ik keek hem vernietigend aan.
'Laten we verder bespreken wanneer we de bruiloft inplannen.' Zei de vader van Selma die met een opgetrokken wenkbrauw streng richting ons keek. Ik beet op mijn lip en liet mij achterover vallen. Ik kwam daardoor per ongeluk tegen zijn arm aan.
Hij verschoof zijn arm op een overdreven manier alsof ik zoveel plek nodig heb. Hij draaide zich helemaal naar me om.
'Lukt het?' Vroeg hij spottend.
'Ja ik was vergeten dat je wat aan de dikke kant bent. Maar ik heb niet zoveel plek nodig dus bedankt. Het lukt wel.' Zei ik terug. Mijn vader kuchte.
'Dus wanneer gaan we trouwen?' Vroeg Walid die mij dodelijk aankeek.
'Dat moet je niet met mij bespreken lieverd.' Zei ik onschuldig toen ik zag dat Walid zijn blik niet van me afhield.
'Nee. Het was ook niet voor jou bedoeld. Je verstoord dit belangrijke conversatie alleen vandaar die blik. Je hebt duidelijk alleen de schoonheid te pakken. Jammer van het gebrek aan verstand. ' Zei Rayan schaamteloos.
'Gebrek aan jou verstand? ja vind ik ook. Vandaar dat je dat goed moet compenseren met arrogantie. Dan valt het niet zo op.' Rayan wilde erop ingaan, maar de blikken die we op dit moment kregen zorgde ervoor dat we niks meer durfde te zeggen. We stelen duidelijk de show. Op een negatieve manier. Alhoewel hij me het bloed onder de nagels vandaan haalt vond ik het wel geinig dat ik nu al 2-0 te pakken heb.
Nadat alles haarfijn besproken is en Rayan en ik geen woord meer gesproken hebben was het bijna tijd om naar huis te gaan.