Verwacht het meest onverwachte

Deel 64

Ik parkeerde bij mijn tante. Ik zuchtte. Ik haat zulke familiebezoekjes uit de grond van mijn hart.
Nog voor ik als een normaal mens kon uitstappen verscheen er een grote hoofd bij mijn raam. Ik moest mijn adem inhouden van de schrik.
'Hoezo toeter jij op mij? En hoezo moet jij voor rijden en ik achter jou? Denk je ik ken de weg niet?' verscheen Tarik bijna in mijn neus met zijn wijsvinger die beschuldigend naar mij wees.
'Hoezo rijdt jij op eieren dan?' zei ik rustig.
'Ik reed rustig voor jou he?' zei hij verbaasd.
'Really Tarik? 25 km per uur? Voor mij? Waar zie je me voor aan? Denk je dat ik net mijn eerste stapjes heb gedaan of zo?' zei ik verontwaardigd. Gelukkig waren mijn ouders al uitgestapt. Anders zou mijn moeder mij weer de schuld geven van mijn te grote mond.
'Ja weet ik veel. Het is donker. Mensen rijden hier gevaarlijk en jij bent een meisje.' Zei hij. Ik kon hem zijn nek omdraaien.
'Pardon? Een 'meisje'? En meisjes kunnen niet rijden wil je nu komen zeggen?'
'Dat is wat jij ervan maakt. Heb jij mij dat horen zeggen dan?'
'Nee maar dat suggereer je wel, heel subtiel tussen je woorden door. Of ruik ik hier schijnheiligheid?' ik stapte uit en keek hem op een arrogante manier aan. Arrogantie moet je met arrogantie bestrijden.
'Lieve schat, je hallucineert nu. Ik heb enkel en alleen rekening met jou gehouden. Ik kon niet weten dat je als een man zonder ogen reed.' Zei hij nu terwijl hij me van top tot teen bekeek. Vanbinnen vervloekte ik de getailleerde jurkje die teveel van mijn vormen liet zien.
'Nou, de skills die ik heb neergezet op de Marokkaanse wegen kunnen enkel en alleen van een meisje met stijl en klasse zijn. Daar kan zelfs een man mét ogen niet tegenop.' Zei ik terwijl ik met mijn hand de portier dichtsloeg en de auto vergrendelde met mijn sleutel.
'Als je me nu wilt excuseren, ik ga mijn familie groeten.' Zei ik terwijl ik mijn blik van top tot teen over hem heen liet gaan om hem even onzeker te maken.
'Dat shirtje van je zit wat te strak. Je moet voortaan kleding van je eigen maat kopen, ook al begrijp ik dat merkkleding op kindermaat veel goedkoper is.' Hij keek me met grote ogen aan, maar herstelde zich snel. Hij keek me met een scheve glimlach aan.
'Wat een jaloezie.'
'Je moet jaloezie niet verwarren met uitlachen, want ik lach je in principe alleen uit.'
Hij wuifde met zijn hand, zo van, het zal allemaal wel. Ik gaf hem een luchtkusje en liep zo kapsones als ik kon, naar binnen. Vanbinnen dacht ik, gedraag je. Maar dit moest ik hem even betaald zetten. Ik dacht dat ik het ergste had gehad. Toen ik naar binnen liep bleek niks minder waar. Het kon duidelijk nog veel erger. De moeder en vader van Rayan waren er ook. Wie in godsnaam zijn zij van mijn tante? Van mijn ooghoek zag ik me nicht Kaoutar zitten.
'Ow god ik heb frisse lucht nodig.' Zei ik hardop.
'Ben je zo bang voor me lieverd? Hoorde ik ineens achter me. Het was Rayan.
'Wat doen jullie hier, in godsnaam?' vroeg ik zijn reactie negerend.
'Wat gaat jou dat aan in godsnaam?' lachte hij me toe.
'Je bent toch geen familie van hun?' wees ik naar de keuken waar de vrouwen al helemaal los gingen met elkaar te kussen en te vragen hoe het met elke teen en elke vinger gaat.
'Nee, mijn moeder is of was de beste vriendin van jou tante die hier woont. En jou moeder wist dat, toen zei ze kom gewoon lekker mee. En ja ik ben deze zomer de chauffeur van mijn ouders. Dus heb ik mezelf moeten opofferen.' Ik knikte langzaam met mijn hoofd.
'Dus die nicht daar van mij, haar moeder, is de beste vriendin van jou moeder?' Zei ik terwijl ik er heel vies bij keek.
'Ja die Kaoutar ofzo?' zei hij. Ik knikte.
'Ja klopt.'
'Ow god. Nu moet ik haar en jou tegen komen. Waarom ben ik zo vervloekt?' Rayan lachte zo hard dat iedereen even naar de gang keek om te kijken of er geen dode zijn gevallen.
'Gedraag je man. Moet jij me altijd in de problemen brengen?' vroeg ik zacht.
'Ja sorry, ik zie nu pas wat jij aanhebt. Wat dacht je, ik ga Rayan laten zien dat ik zelfs in mijn vakantie een harde werkster ben?' vroeg hij bespottelijk. Ik beet op mijn lip toen ik Tarik tegen de deur zag aanleunen en mij van top tot teen zag bestuderen.
'Hou je bek joh, ik wist niet eens dat jij hier zou zijn, dus voel je maar niet vereerd. En by the way, ik bén een harde werkster, de grote bedragen die ik heb binnen weten te halen voor het bedrijf heeft niemand mij na kunnen doen. Ik hoef helemaal niemand iets te bewijzen, de harde feiten spreken al voor mij, dus waarom indruk proberen te maken op mijn baas die niet eens de naam leidinggevende verdient, gezien zijn lage kwaliteiten. Durf mij nog een keer in het openbaar uit te lachen, eh irritante fruitvliegje.' Zette ik hem even op zijn plek. Ik hoorde Tarik achter mij lachen.
'Fruitvliegje?' vroeg Tarik hard en lachend. Ik was ervan verzekerd dat iedereen heeft mee kunnen genieten. Voor zover ze Nederlands verstonden dan. Rayan stak zijn tong naar mij uit.
'Sprakeloos, liefje?' vroeg ik lief. Ik hield meteen mijn mond toen mijn moeder ineens met twee slippers voor me neus stond. Ik liep heel onschuldig naar de keuken. Ik dacht twee seconden dat ze me wou slaan. Maar ze bracht gelukkig slippers naar mijn opa die in de woonkamer zat.
'Net op het nippertje, je had die slippers bijna van dichtbij gezien, geroken en geproefd.' Maakte Tarik het even af. Ik gaf hem een duw. Doordat hij op één voet stond verloor hij zijn evenwicht. Hij struikelde naar achteren en liet een grote mooie vaas met Marokkaanse versieringen vallen. Dat ding brak in duizend stukken. Ik schoot in de lach.
'Ik heb zo een vaag vermoeden dat jij die slippers gaat proeven vanavond.' Zei ik terwijl ik me snel uit de voeten maakte. Heel onschuldig liep ik de keuken in en groette met mijn liefste glimlach al mijn tantes en nichten.
'Die blik van jou vertrouw ik niet. Wat heb jij uitgespookt?' vroeg Najoua meteen.
'Niks, niks. Je broer heeft zo meteen alleen heel wat uit te leggen. Oeh lekkere thee, na3na3 toch?' zei ik snel toen mijn moeder me ineens aankeek.
'Ja na3na3 ja. Ga maar drinken.' Zei mijn moeder lachend terwijl ze een glas voor me neus legde.
'Bedankt lieve mama.' Zei ik met mijn ogen knipperend.
'Graag gedaan aller onschuldigste en liefste dochter van me.' Zei ze sarcastische. Ze knipoogde naar Safae en Najoua. Wij drieën schoten in de lach.