Verwacht het meest onverwachte

Deel 55

Bij mijn ouderlijk huis aangekomen kuste ik mijn ouders en gooide mijn spullen op de grond in de gang. Ik rende zonder een woord naar boven en gooide Walid's kamerdeur open. Hij lag languit te bellen met zijn liefje aan zijn kop te zien. Bilal en Hatim zaten een of andere bloedstollende spelletje te spelen. Walid hing op bij het zien van mijn houding.
'Heey Amal!' Riep Bilal uit.
'Ken jij haar? ' zei Hatim verbaasd. Ik gaf Hatim een hand maar zei er niks bij. Gewoon voor de vorm.
'Wat is er?'
'Vakantieplannen Bilal?' Vroeg ik zuur.
'Jah hij gaat met ons mee.' Zei Walid niets vermoedend.
'Ik sprak tot Bilal.'
'Ja Amal. Ik heb vakantieplannen.' Hij stond op en liep op me af.
'Loop je even mee?' Hij had duidelijk niks tegen de jongens gezegd.
'Wat gebeurd hier?' Vroeg Hatim die niet bepaald vrolijk naar mij en Bilal keek.
'Als er al wat gebeurd dan is dat tussen mij en Amal. Nogmaals loop je mee?'
Walid stond op.
'Als er problemen zijn dan heb ik graag dat dat met mij word besproken Amal.' Ik was zo boos echt zo woedend dat naast het feit dat ik tot aan mijn bot toe beledigd ben door Rayan, Hatim zich er ook nog eens mee begon te bemoeien. Waar in godsnaam haalde hij het lef vandaan om zich nog maar ergens mee te bemoeien wat hoorde bij de naam Amal. Ik keek rond de kamer. Bilal stond dicht tegen me aan.
'Lopen.' Fluisterde hij.
'Ik denk niet dat het jullie zaak is jongens. En jij al helemaal niet.' Keek ik strak naar Hatim. Ik liep weg met Bilal achter me aan.
'Lieverd waar ga je naar toe. Blijf je niet eten?' Riep mijn moeder.
'Jawel yemma ik kom zo terug. '
Bilal stapte zijn auto in en reed de straat uit. Bilal keek strak voor zich uit.
'Rayan was niet bepaald vrolijk te horen dat je met mij mee op vakantie gaat. Hij reageerde zijn frustraties af op mij, maar ik kon hem niet verder helpen aangezien ik ook helemaal van niks wist. Ik sta altijd klaar voor jou Bilal. Altijd. Maar het vertrouwen van jou kant is duidelijk ver te zoeken als ik die nodig heb. Ik ben zijn werknemer niet zijn spion. Maar het is duidelijk dat jij dat anders ziet.'
'Ik wou het je nog vertellen.' Zei hij zacht.
'Ja joh. Maar we zien elkaar zogenaamd niet zo vaak jammer genoeg we wonen alleen in een huis.' Ik had moeite om rustig te blijven.
'Wie zegt dat ik je niet vertrouw Amal? Waarom ben je eigenlijk zo overstuur?'
'Jou acties wijzen daarop Bilal.'
'Jij bent elke dag aan het werk. En wij waren druk met alles voorbereiden. Ook voor jou. Ik dacht er gewoon niet aan het je te melden.' Ik keek Bilal teleurgesteld aan. Ik hoorde de waarheid tussen zijn ontkennende woorden door. Ik keek weg en startte de auto terug naar mijn ouderlijke huis. Dit was verspilde moeite dit. Zijn ogen zeiden me de dingen die zijn woorden mij probeerde voor te liegen. Om nog maar te zwijgen over zijn zenuwachtige houding. Hij was bang dat ik het door zou geven aan Rayan, punt. Hij hoefde me niks anders wijs te maken.
'Amal...?'
'Het is goed Bilal. Ik heb je niet veel meer te zeggen.'
'Amal doe niet zo. Ik was het je gewoon vergeten te zeggen.'
'Ja joh. Vergeten is menselijk. ' zei ik sarcastisch.
'Hoe weet Rayan eigenlijk dat ik naar Marokko ga?'
'Nogmaals Bilal. Ik ben zijn collega en niet meer dan dat.'
'Anders bespreekt hij wel mijn leven even met jou.'
Ik haalde mijn schouders op. Ik ga me echt niet lopen verdedigen voor iets wat ik niet gedaan heb.
'Misschien moet je Rayan zelf benaderen hiervoor. Als je het niet erg vind ga ik nu wat verloren tijd doorbrengen met mijn familie. Zou jij ook eens moeten doen.' Zei ik sarcastisch toen ik voor de deur parkeerde.
'Wat probeer je mij duidelijk te maken? '
'Niks hoor.'
'Wil jij even voor mij komen concluderen dat ik niet genoeg tijd met mijn familie doorbreng?'
'Als jij dat zo interpreteert dan zal dat vast wel zo zijn toch?' Speelde ik de vermoorde onschuld.
'En bedankt. Ik weet namelijk beter.'
'Owja. Dat hoop ik maar.' Ik stapte uit. Nog voor ik naar de deur liep hoorde ik Bilal aan de telefoon. Ik bleef om het hoekje staan.
'Jij bent werkelijk de egoïstische broer ooit. Hoe haal jij het in je hoofd om Amal lastig te vallen met jou problemen?!'
.....................
'Ja Rayan, jou probleem. Jou zit het toch zo dwars dat ik mijn eigen leven leidt. Niemand anders ligt er wakker van hoor. '
...................
'Ik heb Amal nog nooit zo boos gezien. Ze verwijt mij nu van alles. Daar hou je wel van he. Stoken als het niet loopt zoals jij dat wil. Het word tijd, Rayan, dat jij begint in te zien dat niet iedereen jou voeten kust. Je kan mensen niet eisen dat ze naar jou verwachtingen handelen. En weet je. Het ergste van alles is dat je Amal ook zo behandeld. En dat pik ik niet broertje. Je moet je gedragen voordat je gehaten word door een persoon die wel heel speciaal voor je kan zijn!'
Mijn adem stokte. Wat zegt hij! Hij laat het nu doorschemeren alsof er iets meer speelt tussen mij en Rayan. Ik liep snel naar binnen. Het was lief dat hij het probeerde recht te zetten. Maar hij moet niet om zich heen gaan lopen zwaaien omdat hij zich schuldig voelt. Ik ging bij mijn moeder in de keuken zitten.