SEVGİ MAHALLESİ

62. BÖLÜM

Bu sefer daha mı erken geldim acabası?😂 E, alırım o zaman bir alkış hshsjsjs.

Bölüme geçmeden önce; doğum gününü bir sonraki bölümde yaşadığım talihsizlikten ötürü unuttuğum güzel gözlü kızçem @MusaBelen5 iyi ki doğmuşsun. İyi ki seni tanımışım🙏 Aşırı ilgi ve sevgi gösterdiğiniz bu hikayemin bu bölümü de sana gelsin❤ Eksik olmayın🙏

Multimedia:💜

Keyifli Okumalar...🌸

Leyla'dan;

İki Gün Sonra;

"Onur..."

"Sus Leyla!"

Omuzlarım üzgünce düşerken dudaklarımı büzüp başımı omzuna yasladım. O gün, bana kazanın nasıl olduklarını sordukları zaman hatırlamadığımı söylemiştim. Ama hatırlamıyordum. Yani yalan değildi. İki gün sonra yavaş yavaş zihnime dolan o geceye dair anılarla bildiğim her şeyi söylemiştim. Onur ise Buğra'ya güvenip, onunla gittiğim için bana oldukça kızmıştı. Bu sefer dibine kadar haklıydı. Ama onun kırgın ve kızgın bakan mavilerine dayanamıyordum. Kalbim acıyordu.

Annem ve babam evde hazırlıklar yaparken bizimkiler de onlarla gitmişti. Bugün taburcu oluyordum. Onur beni kucağında taşırken kollarımı iyice boynuna sardım.

"Özür..." demiştim ki yine sözümü kesti.

"Sus Leyla!"

Sesi hiçbir duygu barındırmazken kaşlarım çatılmıştı. Bana değil doğrudan karşısına bakıyordu çatık kaşlarla. Bir süre ona baktıktan sonra sanki ağrım varmış gibi hafifçe inledim. "Ah!"

Onur'un telaşlı gözleri bana dönerken gülümsedim ve hızla dudaklarına küçük bir öpücük bıraktım. "Zorlama işte sevgilim, küs kalamıyorsun bana."

Öpücüğüm onu afallatsa da bu uzun sürmedi ve kaşlarını çatıp önüne döndü. "Ağrın yoksa bağırma." dedi ifadesiz bir sesle. "Yalancı çobana dönersin sonra."

Göz devirdim. Başımı boyun girintisine yaslayıp derin bir nefes aldım o mükemmel kokusundan. "Seni seviyorum." diye fısıldadım nefesimi boynuna üfleyerek.

Kedi gibi sırnaşıyordum, kendimi affettirmeye çalışıyordum ama tık yoktu.

"Bende." dedi düz bir sesle.

Kaşlarımı çatıp başımı omzundan kaldırdım. "Allah razı olsun ya!" dedim sinirle. Bana tek kaşını kaldırıp kısa bir bakış attıktan sonra yine ifadesiz haline döndü. Üzgünce ve sakince mırıldandım. "Beni hiç affetmeyecek misin?" dedim giymiş olduğu gömleğinin yakasıyla oynarken. "Üzülüyorum ama vallahi. Bana soğuk ve kırgın durman canımı yakıyor."

Arabanın yanına gelmemizle Onur beni indirmeden kapıyı açtı ve dikkatle beni koltuğa oturttu. Emniyet kemerimi de taktıktan sonra alnıma bastırdı dudaklarını sertçe. "Seni kırmamak, üzmemek için senden uzak kalıyorum zaten Leyla'm. Şimdi sus ve uyu lütfen."

Geri çekildi ve kapımı kapattı. Arabanın etrafında dolanıp şoför koltuğuna geçtikten sonra kontağı çalıştırdı. Aklıma o gece kaza yaptığımız anın görüntüleri gelirken Onur'un direksiyonda duran elini tuttum. Nefeslerim sıklaşırken, kalbim korkudan kasılmıştı.

Ya yine kaza yaparsak?

"Y-yavaş." dedim titreyen sesimle. "Yavaş git, Onur."

Gözlerimi kapatırken o kötü an geliyordu gözümün önüne. Onur elimi tutup öptü. "Korkma." dedi güven veren gözlerini gözlerime saplayarak. "Şu saatten sonra hiçbir şeyin canını yakmasına izin vermeyeceğim sarışınım."