SEVGİ MAHALLESİ

89. BÖLÜM

Aniden gelen ilhamla yazıverdim hemen şu satırları. Bir önceki bölüm pek içime sinmemişti ama bu bölümle telafi ettiğimi umuyorum.🙏💕

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum. Yorumlarınızın bana ilham verdiğini, beni motive ettiğini bilin.💫

Ne kadar çok yorum, o kadar çabuk yeni bölüm!⭐💬😍 Pambık eller oy ve yorumlara çiçeklerim.🌺

Keyifli Okumalar.💙

Leyla'dan;

Bir Hafta Sonra;

Bir taraftan domatesleri doğrarken bir taraftan da geniş omzuna yatırdığı oğluşumun sırtını sıvazlayan Onur'u izliyordum. Bir erkeğin ellerine yakışan en güzel varlık bebekti şüphesiz. Onur ve oğlumuz o kadar güzeldi ki, gözlerimi üzerlerinden alamıyordum. Herkese karşı sert duran sevgili eşim bir haftalık bebeğimizle resmen bebek oluyordu.

"Ya Leyla," diye fısıldayıp yanıma geldi. Gülerek onun konuşmasını bekledim çünkü söyleyeceği şeyi artık ezberlemiştim. "Sence doyuyor mudur karnı? Çok az emiyor."

Endişeli bakışlarına karşılık gülümseyip yanağını öptüm. Bir haftadan beri böyleydi. Sürekli oğlumuzla benim üzerimize çok titriyordu. "Hayatım, zaten bebeğimiz yeni doğdu. Midesi küçücük. Hem karnı doymasa bu kadar huzurlu ve mutlu olabilir mi? Cıyak cıyak ağlayıp kulaklarımızın ebesine selam gönderirdi."

Güldü ve başını çevirip oğlumuzun minicik omzunu öptü. "Öyle tabii ama," Derin bir nefes verdi. "Ne bileyim? İlk çocuğumuz ya, endişeleniyorum işte."

Güldüm ve ellerimi yıkadım. "Merak etme mavi boncuğum. Sen yanımızda olduğun sürece biz hep en mutlusuyuz."

Bir eliyle omzuna yatırdığı oğlumuzun minicik bedenini tutarken bir eliyle de belimi kavrayıp beni kendine çekti. "Hep yanınızda olacağım." dedi dudaklarıma ufak bir buse bırakarak. "Hep siz, sadece siz sarışınım."

Bir elimi boynuna dolarken bir elimi de oğlumuzun sırtını kavrayan elinin üzerine koydum. "Senden sonra sevebileceğim tek erkek oğlumuz olur." dedim dudaklarını onun aksine uzunca öperken.

Geri çekildi ve bana karşılık verdi. "Senden sonra seveceğim tek kadın, kızımız olur sarışın." Haylazca göz kırptı. "Sahi, yeni bir çocuk için çalışmalara ne zaman başlayacağız güzelim?"

Gözlerim kocaman olurken geri çekilip omzuna vurdum. "Daha yeni doğurdum farkındaysan? Oğlumuz büyümediği sürece ikinci bir çocuk yok Onur, aklından bile geçirme!"

Sırıttı. "Görürüz güzelim."

Kaşlarımı çattım ve doğradığım domateslerle salatalıkları masaya yerleştirirken konuyu değiştirdim. "Hadi sen Cesur'u beşiğine yatır. Sonra bebek telsizini alıp mutfağa gel. Çayları koyuyorum bak. Acele et."

Başını salladı ve oğlumuzla beraber mutfaktan çıkıp üst kata çıktı. Onur, Cesur'u beşiğine yatırırken bende kaynayan çayın altını kapatıp çaylarımızı doldurdum. Yerime geçip oturduğumda Onur da bebek telsiziyle mutfağa girmişti. Telsizi masanın boş köşesine bırakıp saçlarımı öptü ve karşıma oturdu. Sessizce ve büyük bir iştahla kahvaltımızı yapmaya başladık.

Yarım saat içinde masada ne var ne yok süpürürken hem hamilelik kilosundan hem de çok yediğimden çıkan göbeğimi okşarken dudaklarımı büzdüm. "Onur ben galiba eski fitliğime ulaşamayacağım." dedim üzgünce. "Baksana! Tır şoförleri gibi göbeğim var. Ben bu kiloyu nasıl vereceğim ya?!"

"Yavrum sen zayıf da olsan ben seni seviyorum, şişman da olsan yine seni seviyorum. Değişen bir şey yok ki."

Kaşlarımı çattım. "Sen bana şişman mı diyorsun Onur?!"