SEVGİ MAHALLESİ

91. BÖLÜM : "FİNAL + Yılbaşı Özel"

Gecikme için özür diliyor ve sizi bölüme alıyorum. Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayalım.^^

Keyifli Okumalar.💙

Yazar'dan;

Sevgi Mahallesi'nin sarışını Leyla ellerini beline yaslayıp köşede duran, dün Onur'la ve çocuklarıyla süsledikleri yılbaşı ağacına kısa bir bakış atıp geniş salonlarını yılbaşı için nasıl dizayn edeceğini düşünmeye başladı. İlk işi bu koltukları buradan çıkarmak olacaktı. En az bir otuz - otuz beş kişilik bir ekip olacaklardı çünkü. Kalabalık ve dolu dolu bir akşam geçirmek istiyorlardı. Bilinenin dışına çıkacaklar, bu akşam tüm ekip bu evde toplanacaklardı. 

Leyla koltuğu ittirmeye çalıştığında merdivenlerden inen kocası Onur hızla ona doğru ilerledi ve ona ters bir bakış atıp koltuk takımını salondan çıkardı. Leyla hızlıca yerleri silip kuruladıktan sonra şöminenin etrafına renkli minderleri yerleştirdi. Geniş cam kapının önündeki boşluğa mutfak masasını getirdi kocası Onur'la birlikte. Üzerine güzel bir örtü serip üstünü bu akşam için kızların hazırladıkları atıştırmalıklarla dolduracaktı. Elbette kendi de bir şeyler hazırlamıştı.

Tabak, çatal ve kaşık takımını getirip masanın bir köşesine yerleştirdi. Açık büfe gibi yapacaktı. İsteyen istediğini yiyip içecekti. Onur da içecekleri ve bardakları getirip masanın diğer köşesine koyduktan sonra, asitli içecekleri ve ayranı alıp getirdi. Salonun düzeni bitmiş, geriye süslemesi kalmıştı. Onur minderlerden birinin üzerine oturup hiç üşenmeden evini süsleyen karısını izledi. Leyla kendini işe o kadar kaptırmıştı ki, kocasının onu izlediğinin farkında bile değildi. 

Az sonra kapı çaldığında Leyla'nın da salonu süsleme işi bitmişti. Akşam olmak üzereydi ve misafirleri az sonra gelirdi. Fakat o hala hazır değildi. Koşarak kapıyı açtığında karşısında Sevgi Mahallesi'nin diğer üyelerini, can dostlarını gördü. Nefes, Asya ve Emel'in elleri ayrı; Ömer, Alihan ve Uğur'un elleri ayrı doluydu yemeklerle.

"Hoş geldiniz," dedi Leyla hepsine tek tek bakarken. Kenara çekilip yol verdi. "Geçin içeri. Kapıda kaldınız."

"Hele şükür aklına geldi," dedi Alihan alayla. Asya ona ters bir bakış attığında, "Ne?" dedi saf saf. "Şu elimde tuttuğum börek beş dakika daha benimle durursa nefsime hakim olamayıp mideme indireceğim kiraz çiçeem. Sonra bana kızmayın yani."

Leyla panikle Alihan'ın elindeki böreği alıp diğerleriyle birlikte içeriye geçti. Masanın üzeri, kızların hazırladığı atıştırmalıklarla birlikte şimdiden dolmuştu ama otuz, otuz beş kişilik, belki daha da fazla olan bir ekip için yeterli değili. Neyse ki diğer ekibin kızları da atıştırmalık bir şeyler hazırlayıp getireceklerini söylemişler ve Leyla'nın teklifini böylelikle kabul etmişlerdi. Bu yüzden paniğe yer yoktu. 

"Sen hazırlanmamışsın hala?" dedi Asya kaşlarını çatarak. 

"Anca bitti düzen görümceciğim," dedi Leyla. "Ben gidip hazırlanayım." Kapıya yönelip salondan çıkacakken Alihan'ın yemeklere baktığını hissetmiş gibi, "Alihan'a dikkat edin," dedi. "Yemeklere dokunmasın sakın!"

Tüm gözler Alihan'a döndüğünde Alihan ilginin kendinde olduğunu fark edip ellerini cebine koydu ve ıslık çalarak tavana baktı. Şimdi daha çok dikkat çekiyordu. Üzerindeki bakışların azalmadığını fark ettiğinde, onlara baktı yeni fark ediyormuş gibi. "Ne?" dedi saf saf. "Niye öyle bakıyorsunuz?"

Onur kaşlarını çatıp onu ensesinden tuttu ve yemeklerin yanından uzaklaştırdı. "Gel lan sen şuraya! Buradan ayrılmayacaksın herkes gelene kadar!" 

Alihan pis pis sırıttı. "Kayınçocuğum biliyorum sen de beni istiyorsun ama," deyip üzgünmüş gibi dudak büktükten sonra parmağındaki yüzüğü gösterdi. "Kuzeninle evliyim bebeğim. Karımı aldatamam."