SEVGİ MAHALLESİ

81. BÖLÜM

Çok geciktim biliyorum. Şu sıralar hiçbir şeye yetişemiyorum! Lanet olası telefonum bozuldu. Ağlamak istiyorum :'(

Neyse, yorumlarınızda buluşalım❤

OY SINIRLAMASI: +110
YORUM SINIRLAMASI: +100

Keyifli Okumalar🌸

Onur'dan;

Bir Hafta Sonra;

Derin bir nefes alıp zili çaldım. Zilin sesi susmadan sarışınım kapıyı açmıştı. "Hoş geldin sevgilim." dedi tebessüm ederek.

İçeriye doğru bir adım atıp koridorda biri var mı diye bakındım. Ardından Leyla'yı belinden kavrayıp dudaklarına ufak bir öpücük bıraktım. "Şimdi hoş gelmiş oldum işte."

Yanakları kızarırken güldüm. "Hazır mısın?"

Başını sallayıp botlarını ve montunu giydi. Evden çıktıktan sonra yolcu koltuğunun kapısını açtım ve sarışınım yanağıma ufak bir öpücük bırakıp arabaya bindi. Gülümserken kapıyı kapatıp şoför koltuğuna geçtim.

Anahtarı çevirip kontağı çalıştırırken meraklı güzelim "Nereye gidiyoruz?" diye sormuştu.

Ona yandan bir bakış atarken sustum. Zaten gideceğimiz mesafe çok kısaydı. Biraz sabretmeliydi. Üstelemezken başını camdan dışarıya çevirip dışarıyı izlemeye başladı.

Trip mi yiyordum ben şimdi?

Az sonra yeni evimize gelmiştik. Şu bir haftalık süreçte ben evimizi tutup eşyaları hallederken Leyla da annemlerle birlikte gelinlik alışverişine çıkmıştı. Tabii inatçı sarışın bana aldıkları gelinliği ısrarla göstermiyordu.

Kesin 'Nerede benim makasım?' dedirtecek bir gelinlik almıştı. Yoksa ilk bana gösterip 'Onur bu sence nasıl?' diye sorardı. Alışverişe annemlerle gitmesinden belliydi zaten.

Neyse, düğün arefesinde olay yaratmayacaktım!

Az sonra yarın ve ondan sonraki günleri birlikte yaşayacağımız evimize gelmiştik. Umut Mahallesi'nde oturan Uğurların evinin çaprazında ki evi almıştım. Daha doğrusu Alperen Amca düğün hediyesi olarak bize bu evi vermişti. İki katlı, geniş bir bahçesi olan güzel bir müstakil evdi.

Yanımda Leyla olduktan sonra gecekonduda da kalırdım ben sıkıntı yok.

Arabayı sağa çekip durduktan sonra indik. Leyla ilk kez evimizin içini görecekti. O bana gelinliğini göstermemişti bende ona evimizin dizaynını göstermemiştim. Kısasa kısas.

"Burası," dedi Leyla evden gözlerini ayırıp bana çevirirken. "Bizim evimiz mi?"

Başımı sallayıp onu onayladım. "Bizim evimiz."

Hevesle koşarken kapı da durdu açmam için. Cebimden anahtarı çıkardım ve kilidi açtıktan sonra sarışınımın avucuna anahtarı bıraktım. Şaşkınca bana bakarken, "Niye bana verdin?" diye sordu.

"Çünkü bundan sonra kapıyı bana sen açacaksın. Her gün, bu kapıyı senin açacağını bilerek ve hissederek geleceğim evimize."

Gülümserken kollarını boynuma doladı. Ellerim belindeki yerini alırken kokusunu derince soludum. Bu gece son ayrı kalışımız olacaktı. Yarın ve ondan sonraki günler hep kollarımda ve benimle olacaktı.

Evimize girdikten sonra ilk olarak salondan başladık. Leyla eşyaları ve yerlerini tek tek inceliyordu. Onu hoşnut etmeyen her şeyi ortadan kaldıracaktım. Benim için mühim olan onun beğenmesiydi.