ငရဲမှလာသောသူ [Chapter 1 to 200]

Chapter 49

#unicode

စာစဉ် (4) Chapter (49) မင်းတို့ သူ့ကို အဲ့ကနေ ဆွဲထုတ်လို့ မရစေရဘူး!

"ရောက်လာမှတော့ မပြန်ပါနဲ့ဦးလား"

ယဲ့ဖန်၏ အေးတိအေးစက်သံကြောင့် ကုန်းဝမ်နှင့် သူ့လူနှစ်ယောက် ကတုန်ကယင် ဖြစ်သွားကြသည်။

သူတို့ တောင့်တောင့်ကြီးနှင့် နောက်လှည့်လိုက်သောအခါ သူတို့ကို ပြုံး၍ ကြည့်နေသည်။

သူ၏အပြုံးသည် ငယ်ပေါင်းရင်းချာ သူငယ်ချင်းများကို ပြုံးပြနေသကဲ့သို့ နွေးထွေးလှသည်။ သို့သော် ကုန်းဝမ်နှင့် သူ့လူနှစ်ယောက် စိတ်ထဲတွင်မူ ထိုအပြုံးသည် သေမင်းကို ရန်စမိသကဲ့သို့ နတ်ဆိုး၏ ရက်စက်သော အပြုံးနှင့် မထူးမခြားနားပင်။

"ယဲ့ဖန်…ငါတို့…ငါတို့ အခုလေးတင် ဒီရောက်လာတာ။ ငါတို့ မင်းကို မနှောင့်ယှက်တော့ပါဘူး။ ငါတို့ မင်းကို မနှောင့်ယှက်တော့ပါဘူး။ ငါတို့ သွားတော့မယ်နော်"

ကုန်းဝမ်က အားတင်းကာ ပြုံး၍ ပြောလိုက်ပြီး ထွက်ပြေးရန် ကြံလိုက်သည်။

"မင်းတို့က သွားတော့မလို့လား? နေပါဦး… မလောပါနဲ့"

ထိုစဉ် ယဲ့ဖန်က ရှေ့သို့ တိုးလာကာ ကုန်းဝမ်အား သူငယ်ချင်းအရင်းအား ဖက်သကဲ့သို့ ပခုံးဖက်လိုက်သည်။

"သွားကြစို့…မင်းကို ငါက ငါ့သူငယ်ချင်းနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးမလို့"

ထို့နောက် ယဲ့ဖန်က ကုန်းဝမ်အား အားကစားကွင်းအလယ်သို့ ခေါ်လာကာ နတ်ဆိုးနည်းပြရှေ့၌ ရပ်လိုက်သည်။ ထိုအခါမှသာ နတ်ဆိုးနည်းပြ၏ သနားစဖွယ်အဖြစ်ကို သူတို့ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်လိုက်ကြရသည်။

မြေကြီးပေါ်တွင် သွေးသံရဲရဲနှင့် လူတစ်ယောက် လဲနေ၏။ သူ၏ အရိုးများ ကျိုးကြေနေကာ မြေကြီးပေါ်၌ မလှုပ်မယှက် ရှိနေ၏။

နာကျင်မှုကြောင့် သူသည် တုန်ယင်ကာ ပဲစေ့ခန့်ရှိသော ချွေးသီးချွေးပေါက်များ ကျနေသေးသည်။

သူ သေချင်လှသော်လည်း သေလို့မရပေ။

ကုန်းဝမ် အေးခဲသွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။