KARA HİLAL

62,5. Bölüm :)

HEELLLLLOOOOO!!

Sürpriz yapayım dedim, iyi demişim değil mi?

Buçuklu bir bölüm attım hadi yine melakeyim :)

Buyurunuz,

Balkondaki sedirde oturan çiftin keyfi yerindeydi. Duru, sanki yıllardır evliymişler gibi misafir ağırladıkları için mutlu, Ali ise kollarında tuttuğu kadın ile huzurluydu.

' Ali'm? '

' Hatun? '

' Sana bir şey söylemem gerek, gerçi sormam gerek desem daha doğru olur? ' derken sesi titreyen Duru, tereddütlüydü. Çünkü Yağız konusu, onun için dönüm noktasıydı.

Ali, kollarındaki kadının ses tonu ile hareketlenmiş ve göğsüne yaslı sırtı yan çevirip, kucağına öyle yaslamıştı. Duru, adamının henüz yeni çıkmaya başlayan sakalında sol elini usulca gezdirmeye başladığında Ali ' Sor ' diye mırıldandı.

Duru, bakışlarını kaçırarak ' Bundan yaklaşık iki sene önce karşılaştım onunla. Çok yoğun bir süreçten geçtiğim bir dönemde vücudum kaldıramadığı için hastaneye kaldırılmıştım. O da oradaydı. Küçük pembe bir suratıyla ve boyutuna göre yüksek çıkan sesiyle beni büyülemişti. Hemşireler konuşurken duyduğum şey sayesinde bir karar verdim ' dedi ve titrek bir nefes alıp-verdikten sonra ' Bu kararın, tüm yaşamımı etkileyeceğini biliyordum o yüzden ' diye ekleyip, sustu.

Ali ise anlamıştı. Kadınını araştırırken her şeyi öğrenmişti. Yaptığı sayısız iyiliği, baktığı çocukları, okuttuğu öğrencileri, bağışları ve evlat edindiğini.... Her şeyi öğrenmişti ve kadını ile o zaman bile gurur duymuştu. Şimdi ise bu gururuna aşk eklenince, nefesi kesiliyordu.

' Yağız mı? '

Duru, duyduğu isim ile kafasını kaldırıp, doğrudan adamının mavilerine bakarak ' Biliyor musun? ' diye sordu. Ali ise kadınının alnından öptükten sonra ' Biliyorum ' diye mırıldandı ve ekledi ' Ben de ne zaman konusunu açacaksın diye bekliyordum ' .

' Ne zamandır biliyorsun? '

' En başından beri '

' Neden bir şey söylemedin? '

' Senden bekledim, hazır hissettiğin anda söylemen için bekledim '

' Peki, ne söyleyeceğimi de biliyor musun? '

' Tahmin etmek zor değil ' derken kadınının kahvelerine bakan Ali, içindeki aşkın büyüklüğü ile baş etmekte zorlanıyordu.

' Peki, ne düşünüyorsun? '

Ali, kadınındaki tereddüttün farkındaydı ama ne yapması gerektiğini seçemiyordu, açıkçası onu nasıl rahatlatması gerektiğini de bilmiyordu.

' Şu an velayeti ailende değil mi? '

' Evet '

' Velayeti almak istiyorsak en az beş yıllık evli olmamız gerek diye biliyorum, yanılıyor muyum? '

' Doğru '

' Ve sen, benden emin olmak istiyorsun? '

Duru, telaşla kalkmaya yeltenince Ali kollarını sıkarak durdurdu. Duru, adamının gözlerine bakıp ' Öyle değil, yani, Emin olmak gibi – ' derken Ali ' Duru? ' diye böldü.

' Efendim? ' derken sesi kısık çıkan kadınına sıkıca sarılıp ' Bende yetim büyüdüm ve senin gibi biri gelsin, beni alsın diye bende bekledim. Şu an bebek olduğu için ayrı şanslı, seninle karşılaştığı için ayrı şanslı ' dediğinde Duru ' Şans değil de- ' dediğinde Ali ' Bu şans, Duru ' dedi.