GÜL BAKIŞLIM (MTS-3) TAMAMLANDI

38. VİLDAN CADISI

Mazlum abinin hayatında bir kadın olduğunu itiraf etmesiyle Vildan cadısı olduğu yerde önce bir sallandı sonra küt diye gözümüzün önünde yere yığıldı. Bayılmıştı. Cem hemen kucağına aldığı annesini üst kata yatağına taşıdı. Ben de bu sırada Mazlum abiye kötü kötü bakıyordum. Ne olursa olsun ne yaparsa yapsın hiçbir kadın aldatılmayı ve dayağı hak etmezdi. Vildan abla bana çok kötülük yapmış beni çok üzmüştü. Şu anda yerimde olsa eminim "Oh olsun." derdi. Peki ben de aynı onun gibi düşünürsem ondan ne farkım kalırdı?

Mazlum abi en sonunda dayanamayıp "Hak etti." dediğinde "Hiçbir kadın aldatılmayı hak etmez!" diye karşılık verdim. Hak etmezdi işte! Kimse beni bunun aksine inandıramazdı. Benden böyle bir çıkış beklemiyordu gülümseyerek sözlerimi onaylayıp "Haklısın hak etmez. Biz de seni hak etmiyoruz kızım." dediğinde iyice afalladım. Allah Allah! ben de ondan böyle sözler beklemiyordum. En azından hatasını itiraf etmişti bu da iyi bir şeydi. Bir de Mazlum abinin Avaşin'i odasına postalamayı akıl edebildiğine de sevinmiştim. Koca hırsızının yakınlarımda olmasına katlanamıyordum. Kendi can güvenliği için benden uzak durması gerekiyordu. Kaşınan avuç içlerimi daha ne kadar görmezden gelebileceğimi bilmiyordum.

Kolonyayla bileklerini ovmamız bir süre sonra sonuç verdi ve Vildan ablanın kara gözleri yavaş yavaş açıldı. İlk anda nerede olduğunu idrak edemedi sonra yaşadıkları aklına gelmiş olmalı ki, içli içli ağlamaya başladı. Ondan daha çok çirkeflik, küfür hatta hakaret bekliyordum o yüzden gözyaşları bana çok eğreti gelmişti. Üstelik ilk defa ağladığını görüyordum en sonunda ondan kıskançlık ve fesatlık dışında bir duygu belirtisi görebilmiştim. Bu da üzüntü ve kaybetme korkusuydu. Mazlum abiye bakışları çevrilince ağlaması daha da şiddetlendi.

"Beni aldatıyor musun?" diye sorduğunda dudakları titriyordu.

Mazlum abi "Hayır aldatmıyorum şu anda sadece telefonla konuşuyoruz. Boşanana kadar bu şekilde devam edecek özgür kalınca onunla evleneceğim."

En azından aldatma yoktu gerçi benim gibi kıskanç bir kadın için göz ucuyla bakmak bile aldatma sayılırdı. Cem'in başka bir kadına baktığını görürsem o bayıldığım gözlerini acımadan oyardım. Vildan abla başını iki yana sallayıp "Boşanmam senden! Başka bir kadına ellerimle yollamaktansa ölürüm daha iyi." dedi.

"Senin umurunda mıyım sanki? Param, gücüm ve statümden başka neyime değer veriyorsun? Merak etme seni mağdur etmeyeceğim boşanmamız karşılığında mal varlığımın yarısını sana vereceğim."

Vildan abla konuşmuyor sadece başını iki yana sallıyordu. Ne Cem ne de ben müdahale ediyorduk. Bu karı koca arasında bir hesaplaşmaydı biz de yaşananların sessiz tanıklarıydık. Mazlum abi konuşmaya devam etti "Son kontrolümde doktor hangi dizimden menisküs ameliyatı olmamı önerdi, bunun cevabını biliyor musun Vildan?"

Cevap vermemek için dilimi ısırmak zorunda kaldım geçen gün hep beraber otururken konusu geçmişti. Vildan abla "Hah! Öyle bir konuşma hiç geçmedi." diye cevap verdi. Dııttt! Yanlış cevap. Mazlum abi bana döndüğünde başımı iki yana sallayıp gözlerimle sormaması için yalvardım. Çünkü sorarsa yalan söyleyemezdim veya "Bilmiyorum." diyemezdim. Tabii ki umduğum gibi olmadı.

"Bade sen biliyor musun kızım?"

"Sağ dizinden ama acil değilmiş altı aylık erteleme yapılabilirmiş."

Vildan abla sanki ilk defa görüyormuş gibi bana baktı. Ağlamayı bırakmış can kulağıyla bizi dinliyordu. Mazlum abi bir kere başlamıştı artık geri dönüşü yoktu Vildan ablayı bir öğretmen edasıyla sözlü yapıyordu "Geçen ay yakın gözlüğümü değiştirdim. Neden?"