Kader Oyunu

BÖLÜM 20

Herkese merhaba!

Maalesef ki bölüm atamayacağım bir süreç geçirdim. Bu süreçte bana yeni bölümü soran, merak eden herkese teşekkür ederim :)

Multimedyada Feride'nin bugün giydiği kıyafet var.

Gecikme için kusura bakmayın.
Keyifli okumalar dilerim :)

Saçımın jilet gibi durduğuna kanaat getirince düzleştiricinin fişini prizden çekip soğuması için düzleştiriciyi kenara koydum. Aynaya yaklaşıp gözlerimi suratıma dikerek makyajımın abartılı görünmediğinden emin olmaya çalıştım. Bugün stajımın ilk günü olacaktı. Şık ve tertipli görünmeye çalışıyordum. Sonuçta Karan Bey'in şirketindeki ortamı görmüştüm. Oraya uyum sağlamalıydım.

Açlıktan isyan edercesine guruldayan karnıma elimi koydum. Saatime bakıp kahvaltı edecek vaktimin olduğunu gördüm. Odadan çıkmak üzereyken çalışma masamda unuttuğum belgeleri hatırlayınca geri dönerek onları büyük bir dikkatle çantama koydum. Bu belgeler bana verilecek olan bursun ve stajımın resmileşmesini sağlayacaktı.

Annem bardağıma çay doldururken bana seslenen babama döndüm.

"Kızım, bugün staja başlıyorsun değil mi?" Sandalyemde heyecanla kıpırdanıp bileklerimi masaya dayadım.

"Evet, baba. Okuldan sonra şirkete gideceğim. Hem burs için hem de staj için işlemleri yapacağız ve bugün başlayacağım." Çayından bir yudum alıp bardağını yerine koyarken düşünceli bir ifadeyle bana baktı.

"Yorulmayacak mısın, Feride? Evet, zaten sen okuldan sonraları çalışıyordun. Fakat bu farklı. Daha resmi ve ciddi bir işin içine giriyorsun. Kütüphanede çalışmaya, özel ders vermeye benzemez. Daha yoğun ve muhtemelen daha geç saatlere kadar çalışacaksın. Okuldan sonra bunları yapacak gücün olduğundan emin misin? Her zaman kararlarına destek oldum. Ben sadece seni düşündüğüm için söylüyorum, güzel kızım."

Dudağımı ısırdım. Babam haklıydı. Daha çok yorulacağımı ve daha da zorlanacağımı biliyordum. Ama bu yollardan geçmeden pişmeyeceğimin farkındaydım. Şirketi gördükten sonra hayallerimde şekillenen şeyi yaşamak için can atıyordum!

"Haklısın, baba. Yorulacağımın ben de farkındayım. Fakat geleceğime yatırım yapmak istiyorum. O şirkette stabil bir işe sahip olmayı geçtim, staj dahi yapmak büyük bir şans. Size nasıl bir yer olduğunu, bana neler katabileceğini anlattım. İleriye dönük düşündüğümde, şimdiki zorlanmaya fazlasıyla değer."

Babam bana tebessüm etti.

"Sen aklı başında bir kızsın, Feride. Verdiğin kararlardan hiç şüphe duymuyorum. Umarım ki çok güzel bir staj deneyimi geçirirsin, kızım."

"İnşallah, baba." Dişlerimi göstererek gülümsedim. Solumda oturan ağabeyim elimin üstüne elini koyup sıktı. Kafamı ona çevirdim.

"Kimin kardeşi? Tuttuğunu koparıyor maşallah!" Ablam kıkırdadı. "Yine öyle yapacak, görürsünüz. Onun elinden ne uçan ne kaçan." Gözlerimi devirdim.

"Daha çok gazla, abi. Bu beni tüm gün götürmez böyle az oldu." Masada gülüşmeler yükseldi.

"Ne var, kızım? Motivasyon yükseltmeye çalışıyoruz şurada." Çocuk gibi dudaklarını büktü.

"Tamam, tamam. Alınma. Sadece birazcık gerçekçi olalım, tamam mı?" Kirpiklerimi kırpıştırarak yüzüne baktım ve yanaklarını parmaklarımın arasına kıstırdım. Yüzündeki o çocuksu kırgınlık kaybolup yerini gülümsemeye bıraktı. Çocuk kalpli ağabeyim.