Küçük bir kız çocuğuydum. Bedenim büyüdü. Ruhum bir üvey babanın elinde yok oldu.
Adımı parlamam için Yıldız koyan annem, gün geldi tüm ışığımın sönmesine göz yumdu. Yıldız oldum, ruhum tutunamadığım gökyüzünden kaydı.
Ben, hiç parlayamadım.
Tahtım...
Size tepetaklak olmuş bir Yıldız ve Mazlum getirdim. Bölüm şarkısı; Ceren Gündoğdu - Tepetaklak. Aşağıdaki Edit;ZehraAyar0 'a ait. Kişiler kim bilmiyorum ama Zehra'nın gönlündeki Yıldız ve Mazlum'u çok sevdim. Ve tekrardan iyi ki doğdun Zehra ♥️ Keyifli okumalar 💫
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mazlum ile o malum düğün gecesini birbirimize sarılıp, uyuyarak geçirdik. Ama devamında beklediğim günler asla beklediğim gibi olmadı.
Mazlum'u cahil cesaretine kapılıp, öptüm. Muhtemelen o'da beni, hevesim kırılmasın diye geri öptü. Çünkü devamında neredeyse geçirdiğimiz on beş günün eskisinden daha çekingen bir tavırla geçirmemizin bir anlamı yoktu.
Gülümsemelerim yüzümde soldu diyemem ama donduğu kesindi. Anlamdıramadığım hislerin peşinde, uçurtma peşinde koşan çocuklar gibi koşturdum. Koşturmuştum koşturmasına ama sanırım o arzuladığım gökte uçmama izin yoktu.
Bulaşıkları durularken kendi kendime hırsla söylendim. "Aptalsın Yıldız." diyerek elimdeki bardağın içine hırsla süngeri ittirdim. "Aptalsın. Kendini nasıl hevesli, yeni yetme durumuna düşürdüğünün farkında olmayan bir aptal!" Benim aptallığım bakiydi de, zihnimde dönen bir soruya asla cevap bulamıyordum. Mazlum, beni neden öpmüştü?
Köpüklediğim bardağı hırsla tezgahın üstüne koyduğumda önüme düşen saç tutamınıda nefesimle üfledim. "Sen durup dururken, adamı öptüğün için olabilir mi acaba?" dedim isyankar bir tonda kendime hitaben. Kendime olan kızgınlığım asla geçmiyordu. Ama merak ettiğim bir şeyi, yol arkadaşım olduğunu iddia eden adamla yaşamam normal değil miydi? Hoş içimdeki safi bir merakta değildi. Mazlum'a dokunma isteğim vardı. Daha çok hissetmek istiyordum varlığını yanımda. Günün birinde 'Ama yanımda yürümüştü.' diye kendi kendimi avutmak istemiyordum. Yanımda yürürken, elini sıkı sıkı tutmuştum demek istiyordum. Olmazsa da, ben üstüme düşeni yapmıştım, ben adım atmıştım demek istiyordum.
"İhhh!" diye arkamdan bir ses yükselince yıkadığım diğer bardak elimden düştü ve tezgaha çarptığı için üst kısmı parçalara ayrıldı. "Kim kimi öptü kız?" diye devam edince Ümran nasıl arkamı döneceğimi şaşırdım.
"Kimse." dedim panikle başımı iki yana hızlıca sallayarak. "Nerenden uyduruyorsun?"
"Allah belamı versin ki duydum!" diyerek Ümran üstüme doğru adımlamaya başladı. "Görümceye her şey söylenmez ama yalanda söylenmez." dedikten sonra hafifçe sol koluma bir çimdik attı. "Çabuk söyle abim seni öptü mü?" Yüzümü buruşturdum utançla. "Aaaa sen mi öptün?"
"Sus!" dedim yalvarır bir tonda. Ardından iki elimle, ellerimin ıslaklığını umursamadan Ümran'ın iki koluna yapıştım. "Yalvarırım sus! Biri duyacak şimdi."
"Kim neyi duyacak?" diye Mazlum'un meraklı sesini duyunca gözlerimi yumdum hızlıca. Açın şu yeri de, gömün beni diye bağıracaktım. Gözlerimi yumuşuma ek, Ümran'ın kollarını sıkı sıkıya sıktım.
