34. Bölüm

39.1K 2.4K 158
                                    

Hesabım, bir gidip geliyor. Birazcık yorum ve oylarınızı bol tutarsanız, minnet duyarım.
Bu arada; İnstagram; @gkcnnder
Twitter; @beposit64654765 ilgilenenlere duyurulur.
Gelişmelerden haberdar kalmak için sosyal medya ve Wattpad hesaplarımı takipte kalabilirsiniz.
Sevgiler ♥️💫

Bölüm şarkısı; Jabbar - Ne olursun

Yıldız, kucağımda iç çekerek ağlarken sakin kalabilmek kolay değildi. Ama birimizin daha dirayetli olması gerekiyordu. Yıldız'a ne istiyorsun diye sorduğum anda, gitmek istemiyorum derse tüm olaylar karışırdı biliyordum. Ama yinede düşünmedim değil. Bencil bir adam olsaydım, Manisa'da oku deseydim, nasılsa evliyiz bir eve çıkalım, çocuğumuz olursada annem bakar deseydim mutlu mu olurdu diye düşünmedim değil.

Ama Yıldız o kadar başarılı bir öğrenciydi ki! Ve buralara kadar kim bilir ne şartlarda ders çalışarak geldiğini bir kendisi, birde Allah biliyordu. Bu sebepten ötürü, Yıldız benim yaşantıma ayak uydursun istemedim. Ben Yıldız'ın yeni şekillenecek yaşantısına ayak uydurmak istedim. Tüm zorluklara rağmen, ona uyan ben olmayı istedim.

Yıldız, göğsümdeki başını hafifçe hareket ederek; "Neden özel üniversite?" diye tekrar tekrar sorunca, yüzüm gülümsedi. Çocuk gibiydi. Bir şeye takıldıysa, cevabını almadan asla rahat edemiyordu.

Sağ elimle, saçlarını okşarken; "Çünkü ayrıcalıklarından faydalan istiyorum," dediğimde meraklı bakışları yüzüme döndü. "Ben memurum," diyerek yüzümü buruşturdum. "Devlet bursu çıkmaz sana." Sesli bir nefes verdim. "Ama puanın çok iyiydi Yıldız. Devlettede okuyabilirdin ama Yeditepe kendisini özellikle ilk beş tercihte tercih edenlere ve yerleşenlere mükemmel ayrıcalıklar tanıyor."

Cümlem bittiği gibi Yıldız merakla dizlerinin üzerine oturdu yatak içinde ve "Ne gibi?" dedi heyecanla. Heyecanı o kadar güzeldi ki! Birde kendisini dizginlemeyi bıraksa, eteklerinin zil çalacağına emindim.

"İlk yüze girdiğin için her sene dokuz ay boyunca aylık, 1750 lira alacaksın," derken sırtımı yatak başlığına dayadım usulca. B planımı bunun üzerine kurmuştum ben. Öğrencisine velinimet gibi değer veren özel üniversiteler üstüne.

"Şaka mı yapıyorsun?" diyerek Yıldız kaşlarını havalandırdı. "Bana durup dururken bir maaş mı verecekler yani?"

Tok bir kahkaha attım. "Durup dururken değil o," diyerek başımı iki yana salladım. "Her okul bünyesinde başarılı öğrenci bulundurmak ister," dedim ve dudak büktüm. "Özellere genelde, paralı gidilir. Ve özel üniversiteler ise bünyelerinde ciddi anlamda derece yapmış olan öğrencilere, ayrıcalık tanır. Mesela," diyerek sağ elimi saçlarının ucuna atıp hafifçe havalandırdım. "Yeditepe ilk beş tercihinde bulunduğu için yemek, yurt bursuda alacaksın." İrileşen gözlerine genişçe gülümsedim. "Spor tesislerinden ücretsiz faydalanacaksın," diyerek omuz silktim. "Belki bir spor ile ilgilenmek istersin vaktin oldukça."

"Yani," diyerek heyecanla yerinde kıpırdandı Yıldız. "Şimdi nerede kalacağımı düşünmeyecek miyiz?"

Sağ elimin işaret parmağıyla burnunun ucuna vurdum hafifçe. "Yemek yedin mi, ihtiyaçlarını geri plana attın mı diye en azından ben düşünmeyeceğim," diyerek kaşlarımı havalandırdım.

Yıldız için çektiğim kredi taksitleri muhtemelen yalnız yaşıyor olsaydım belimi bükerdi. Ama ev ve temel ihtiyaç giderim olmadığı için bükmüyordu. Yıldız, biliyordum ki, İstanbul'a gittikten sonra benden maddi destek kabul etmeyecekti. Ben ise bu süreçte ne yedi ne yaptı, çalışmaktan derslerine çalışabiliyor mu acaba diye kafayı yiyecektim.

Yüzü düşünce, birden kaş çattım. "İçine sinmeyen ne?" dedim düşünceli bir tonda.

"Şu," diyerek yüzünü buruşturdu Yıldız. "Ümran'ın bahsettiği zengin bebeleri."

Opia | TAMAMLANDIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin