10.bölüm "Daima"

51.7K 1.8K 2K
                                    

"Teklifin halen geçerliyse seninle evleneceğim."

🔗

Acaba beni duymuyor muydu. Elimi yüzüne doğru hareket ettirdim.

"Heyy beni duyuyor musun?"

Bir kaşını yukarı doğru kaldırıp, niye sırıtıyordu?

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bir kaşını yukarı doğru kaldırıp, niye sırıtıyordu?

Gurur, "E-Evet?" diyerek kekeledi. Sanırım beklemiyordu. "Neden? yani niye aniden böyle bir karar verdin?" diye saçmalayarak sorduğunda yönümü tamamen ona doğru döndüm.

"Sen, bana sapığın kim olduğunu bulup, geldin. Eğer bulmasaydın başıma daha kötü şeyler gelebilirdi. O yüzden bu yaptığının karşılığında bende seninle sözleşmeli olarak evlenmek istiyorum."dedim

"Tamam o zaman bugün evlenelim, yani sözleşmeli."diye düzeltti.

"Sözleşmede ne yazıyor bilmiyorum ama benim de şartlarım var."dediğimde hala inanmakta güçlük çekiyordu.

"Evet şartların nelerdir?" diye sordu.

"Ailenden kimse bilmeyecek. Özellikle de Ayşe ya da dur, değiştiriyorum annen." dudağının bir tarafı kıvrıldı. "Ben eskisi gibi kendi evimde kalacağım ve bana hiçbir şekilde karışmayacaksın. Yani kısacası ne sen bana karışacaksın ne de ben sana. Benim seninle evlendiğimi kimse bilmeyecek. Kabul ediyorsan, evlenirim." başını salladı.

"Tamam zaten evliliğim gizli kalacak. Sadece üstlerimizden bir kişi bilecek o kadar."dedi acaba ne iş yapıyordu bu?

"Tamam kabul ediyorum."dedikten sonra yataktan doğrulup ayağa kalktı. Elindeki telefonla birini aradığını gördüm.

"Özgür işlemleri başlat, ben evleneceğim kızı buldum. Ofise geçtiğinde beni ara."deyip kapattı. Bu kadar çabuk muydu?

Acaba doğru mu karar verdim bilemedim. İnşallah amcamlar duymadan boşanırız. Amcam duyana kadar biz çoktan boşanmış oluruz.

O sırada kapı tıklatılınca yerimden sıçradım. Ayşe, "Yasemin uyandın mı?"diye seslendi. "Kahvaltı birazdan hazır olur."

"Tamam sen git, ben üzerimi giyinip geliyorum."

Ayşe, "Tamam."

Yataktan doğrulup kalktığımda, önce dağılan yatağın üzerini düzelttim. Yazmam yine kaymıştı. Yazmamı düzelttikten sonra tam arkamı döneceğim sırada Gurur gelip çenesini omuzuma bastırdığında baştan ayağa ürperdim. Ne ara dibime kadar gelmişti bu manyak.

"Kahvaltıyı sonra yapalım.Önce aç karnımıza kan vermemiz gerekiyor." sertçe yutkundum. Başımı aşağı yukarı sallamakla cevap verdim. Bir adım ileri giderek çenesinden kurtuldum, yönümü ona doğru döndüm.

SAPLANTILI [+18] Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin