SAPLANTILI [+18]

2.bölüm "Kararsızlık"

Ne yapmalıydım? Nasıl kaçmalıydım bu korkudan? Nasıl durdurmalıydım, benden bağımsızca çarpan kalbimi?
Elimi, kolumu hatta bütün bedenimi nereye yaslayıp, bu imkansızlık içindeki imkana kahkahalarla gülmeliydim.
Kaçmalıydım. İçimi saran bu tuhaf hisse son vermeliydim.

Gitmek için kapıya yöneldiğimde, Ayşe'nin kolumu tutmasıyla birlikte acıyla duraksadım.
Abim diye boynuna atladığı o Pisliğin kolumda bıraktığı acı, onu görünce katbekat artmıştı.

"Yasemin nereye gidiyorsun?"

Yandan bir bakışla Pisliğe bakarken, onunda çoktan nefret dolu bakışlarının gözlerinde peydah ettiğini gördüm.

"Ben sizi rahatsız etmeyeyim. Hem abin geldi birlikte hasret giderirsiniz."

"Tanışmadan mı gideceksin?"

Biz yeteri kadar tanıştık. Daha fazlasına inan hiç gerek yok.

Ona bakmamaya çalışsam da gözüm istemsizce o tarafa doğru kayıyordu. Onunda benden bir farkı yoktu zaten.

Ayşe'nin ses tonu kaçamak bakışlarıma eşlik ederken, ufak bir yutkunma ihtiyacı hissettim.

"Yasemin, bu abim Gurur. Abi, bu da en yakın arkadaşım Yasemin."

İstemsizce gözlerimiz birleşince ikimizde başımızı salladık.

"Ayşe size iyi geceler." deyip, zaman kaybetmeden kendi daireme geçtim.

🔗

Gurur'dan devam;

Yurtdışından İstanbul'a geleli iki gün kadar olmuştu. Doğrusu ailemin bildiği kısım buydu. Gerçek olan kısımda şehir dışında olduğumdu.

Yeni işimi öğrenmek için hem arkadaşım hem de ortağım olan Özgürle buluşmak üzere kafeye girdim ve benim için ayrılan masaya oturdum. Sohbete başladığımızda, Özgür'ün sorusuyla başımı kaldırdım.

"Gurur biliyorsun bu işler inandırıcı olması şart, böyle birini bulabilecek misin?"deyince başımı olumlu anlamda salladım.

"Sözleşmeli birini bulurum da, ne kadar evli kalmamız gerekiyor bu iş için?"elini çenesine koyup sıvazlayan Özgür;

"Sadece iki ay yeterli bizim için, sende bu işleri biliyorsun ki, çeteyi çökertmemiz gerekiyor. O yüzden dikkatli ve profesyonel olmak zorundayız."

Sıkıntıyla gözlerimi Özgür'ün üzerinde gezindirdim ve masanın üzerinde duran sigaramdan bir nefes içime çektim.

"Peki, yapacağım evliliğin herkesin bilmesi şart mı?"

"Hayır. Sadece ailen ve özellikle de üstlerimizden bir kişinin bilmesi yeterli."demişti. Önüme konulan viskiyle içkimi içerken karşı masada gördüğüm kapalı bayanla kan beynime sıçramıştı. Garsonlardan birini çağırıp, eline büyük miktarda parayı verdikten sonra bayanın kovulmasını istedim.