29.bölüm "00:13"

36.3K 1.6K 4K
                                    

"Herkes yerlerini alsın

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.



"Herkes yerlerini alsın. Kurşunu gelinin tam kalbine isabet edip, vuracaksınız."

Diye Fransızca konuştu. Duyduğum sözler karşısında bedenim buz gibi kesildi.

Acaba Fransızca yı hatırladığım kadarıyla Türkçeye doğru çevirdim mi?

"Düğün bitti. Tüm ışıklar bir saniye içinde sönüp yandığında vuracaksınız. Gelini G noktasına getirdiğimizde halledin. Kapıdan dışarı sağ çıkmayacak."

Benim acilen Gurur'u bulmam lazım. Onlar aralarında konuşurken zorla da olsa adımlarımı hareket ettirdim. Bu olamaz!
Neden Zehra hocamızı öldürmek istesinler ki?

Kalabalığa karışmadan önce çaktırmadan arkama baktım. Gurur'dan da uzun boyluydu. Korumalar elinin biri kulaklığında konuşuyordu. Etrafa bakınıp, gözlerimle Gurur'u aradım. Nereye kayboldun?
Özgür'e sorsam iyi olacak. Allah'ım Özgür'ü de göremiyorum.

Serenay, "Jasmin kimi arıyorsun?" diye sorduğunda halen bakınıyordum.

"Gurur nerde? Gördün mü?" diye sorunca güldü. Gülmenin sırası hiç değil.

"Az önce buradaydı. Ama telefon gelince aceleyle çıktı." deyince çaresizce bakındım. Mehmet hocama hemen söylemeliyim. Gelin masasına hızlı adımlarla ilerledim. Mehmet hocam çocuklarla sohbet ederken, o koruma Mehmet hocamın yanına gelerek bir şeyler fısıldadı.

Mehmet hocamın kaşları çatıldı. Zehra hocamın elini tutarak korumanın işaret ettiği yere doğru yönlendirmeye çalıştı.

Mehmet, "Çocuklar hepinize çok teşekkür ederim geldiğiniz için. Düğün bitmiştir. Şimdi bizim çıkmamız lazım. Özgür koşarak geldi.
"Özgür çocukları al güvenli bir yere götür." dedi. Hepsi anlamaz gözlerle hocaya baktı.

Özgür, "Tamam hocam." deyip arkadaşlara döndü. "Herkes bu taraftan." dedi. O koruma yanındayken Mehmet hocaya nasıl diyeceğim.

Gurur nerdesin? Küçük çantamdan telefonumu çıkartıp Gurur'u aradım.
Aradığınız kişiye ulaşılamıyor lütfen daha sonra tekrar deneyiniz.
Kahretsin!

Mehmet hocamın yüzündeki korkuyu gördüm. Zehra hocaya öyle bir bakışı vardı ki...
Kaybetme korkusu...
Ne yapacağım Allahım bilmiyorum.

Başar neredeydi? Neden hiç kimse ortalıkta yoktu. Kesin bir şey oldu.
G noktası neresiydi?

Beynim şu anda donmuş durumda.

Mehmet, "çocuklar Özgür'ü takip edin." diye sesi oldukça yüksek çıktı. O halde bile bizi düşünüyor.

Serenay, "Jasmin çabuk gidelim." diyerek kolumu çekiştirmeye başladı.

SAPLANTILI [+18] Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin