SAPLANTILI [+18]

60.bölüm "Kız isteme"

Keyifli okumalar...
Yorum+Vote+takibe almayı unutmayın.
Küçük bir rica "59.bölümün votesini 1K yapalım."

"Ya Aren sen şaka yapmıyorsun değil mi?" diye sorup inanmak istedim.

"Evet güzel kız. Neden inanmıyorsun. Abinle çok güzel sohbetimiz oldu." deyip kahkaha attı. Karşılaştığımızdan beri hiç ismimle hitap etmemişti, benimde hoşuma gidiyor tabiki.

"Akşam için güzel ayarlan belki seni kaçırabilirim her ihtimale karşı."

"Abim neden aramadı beni?" diye sıkıntıyla nefesimi dışarıya verdim.

"Akşam gelince konuşuruz. Şimdi benim kapatmam lazım."

"Görüşürüz." deyip telefonu kapattım. İçim rahat etmeyip Yasemin'in numarasına girip aradım.

Açmadı.

Abimi zaten arayamıyorum. Aslında isteme nişan söz hepsi bir arada olsun diye kararlaştırmıştık. Aren öyle istediği için.

🔗

"Evet Rüzgar seni dinliyorum." deyip sandalyeyi çekip oturdum. Aren piçide buradaydı.

"Akşam annelere kız istemeye gideceğiz. Önce sana haber etmek istedim." deyince bakışlarım Aren'i buldu.

Aren, "Abi ben haber verdim geleceğimizi." kaşlarımı kaldırdım. Ağzından kaçırmış gibi dudaklarını birbirine bastırıp yüzünü yan tarafa çevirdi.

Rüzgar, "Ulan sen niye araya giriyorsun." dedi güler gibi. "Gurur müsait misiniz?" diye sorunca oturduğum yerden kalktım. Aren yüzünü benden tarafa çevirmesiyle bakışları beni buldu.

"Ee haber vermişsiniz bir de soruyor musun?" deyip Aren denen itin yanına vardım.
"Rüzgar bizi yalnız bırak." dediğimde Aren'in aldığı yüz ifadesi görülmeye değerdi.
"Rüzgar çık." diye uyardığımda Aren iyice gerildi.

Rüzgar kapıyı açıp kapattıktan sonra yumruğumu geçirdim.
"Hayırdır siz?" dedim. Çenesini tutup güldü.

"Ne var çakal sevdim kardeşini. İkimizde birbirimizi seviyoruz." dedi soluk soluğa. Kaşımı kaldırdım.
Dudağımı ileriye doğru sarkıttım.
"Sen küçük kahramanımı nasıl sevdiysen ben de kardeşini fazlasıyla sevdim. Oh be."

Bu haline gerçekten gülmemek için yanaklarımı içe doğru gömdüm. Eğilip yakasından tutarak ayağa kaldırdım.

"Eğer kardeşimi üzecek herhangi bir şey yaparsan seni gömerim buraya!" dedim.

"Verdin mi çakal." yakasından tuttuğum gibi ileriye fırlattım. Cevap vermedim.
Güldü.
"Gurur Ayşe'yi üzecek hiçbir şey yapmayacaksın. Yoksa..."
Yavrum beni ne hale soktun piçin karşında.
Cevap vermeden kapıyı açıp çıktım. Rüzgar kapıda bıyık altından bize gülüyordu.

"Ne güzel konuştunuz. Az ve öz." deyip benimle birlikte tesiste adımladı.

"Başka biri olsaydı sikerdim belasını." dediğimde kahkaha attı.

"Kaynıma laf yok. Allah için iyi çocuk. Neyse sen onu bunu bırakta Yasemin'i eğitmelisin." dedi.

"Onu bulaştırmak istemiyorum." dediğimde sıkıntıyla nefesini verdi.