SAPLANTILI [+18]

40.bölüm "Pasaport"

Üzerimdekilerden kurtularak, sıcak suyun altına girdim. Düşüncelerimin altında boğulmak üzeriydim. Gözlerim kapalıydı.

"Bebeğim." diye Gurur'un sesi kulaklarımda çınlayıp durdu. "Yasemin." diye tekrar Gurur'un sesini duydum. Anında gözlerimi açtım.

Önümdeydi.

Ben kulaklarımda çınlayıp duruyor derken, şimdi tam karşımda duruyor. Dilim tutuldu, hareket dahi edemiyordum. Direkt gözlerine odaklandım, aşağısına bakamıyordum.

Aramızdaki mesafeyi kapattı, su onun başından aşağı aktıkça, su damlacıkları yüzüme çarpmaya başladı.

"Se...senin burda ne işin var?" diye kekeledim, bunu sorarken bile beni duydu mu bundan bile emin değilim.

"Aradığım zaman telefonlarımı açsaydın şimdi burda olmazdım. İyi ki de açmamışsın." dedi fısıltıyla.

Bir adım geriledim. Sırtım soğuk fayansa değdiğinde, titredim. Gurur mesafeyi kapatarak, ellerini başımdan sabitleyip, üzerime doğru eğildi.

"Açıklama bekliyorum. Neden Pislik kelimesini kullanmayacaksın?" dedi. Bedenlerimiz birbirine değdikçe, yutkundum, yutkundu.

"Mecbur muyum açıklamaya?" dediğimde dudaklarını dudaklarıma değdirdi.

"Evet." dedi. Dudaklarının hareketi, ıslaklığı kasıklarımda, inanılmaz derecede yerini sızıya bıraktı.

Sertliğini kasıklarımda tüm çıplaklığıyla hissettim. Gözlerimi kapattım.
"Gözlerini aç ve bana bak." dedi, şehvet dolu sesiyle.

<Gurur'dan devam...>

Kahvaltıyı yarım bırakarak araca binip yola çıktım. "Aç şu telefonu bebeğim!" sinirden telefonu arabanın herhangi bir köşesine fırlattım.

Amcasının evinin yakınlarında olmam ilk defa işe yaradı. Ne geldi aklına? Elim ayağım sinirden titremeye başladı. Yavrum beni bitirmek mi istiyorsun? Bitirdin beni.

Aracı evin yakınlarına park edip durdurduktan sonra, fırlattığım telefonu arıyorum şimdi! Eğilerek koltuğun altına düşen telefonu elime aldım.

Telefonumdan, eve yerleştiğim kameraları açıp izlemeye başladım. Yasemin'in bulunduğu kat boştu. Eve girip çıkmak çocuk oyuncağı oldu.

Araçtan inip, koşturu koşturu eve girdim. Yasemin'in bulunduğu odanın kapısı kilitliydi, akıllı bebeğim hep böyle tedbirli ol.

Bebeğimin hep merak ettiği, bu odaya nasıl girdiğimdi. Evde kimse yokken, Serenay'ın yardımıyla kapının kilit ayarlarını yaptırdım.

Kapı kolunun yanındaki çıkıntıya baş parmağımı bastırdığımda anında kapı açıldı.

Kapı kilitli olmadığı sürece, otomatik kilitleme sistemi devreye girmiyordu.
Ben içeriye girdikten sonra kapı otomatik olarak kilitlendi. Dışardan bakan için normal gözüküyordu.