SAPLANTILI [+18]

59.bölüm "Küçük bir ceza"

Bölümde değişiklik yaptım. Keyifli okumalar.
Yorum+Vote+Takip etmeyi unutmayın...

Boğazımı temizledim, "Ayşe'yi üzecek yada kıracak tek kelime istemiyorum." dediğimde yanaklarını içe gömdü.

"Üzersem ne olur." diye yakıcı sesiyle kasıklarıma ağrılar girdirmeyi başarmıştı.

"O zaman görürsün." dediğimde dudağını yaladı. Bilerek beni kışkırtıyor Pislik!

"Göster o zaman."

🔗

Eylül yengem telefonla konuşarak jet hızıyla mutfağın önünden geçerken gördüm. Başımı çevirip Gurur'a baktım.

"Ben geliyorum." deyip ayağa kalktım. Gurur elimi tutarak durdu.

"Nereye?" diye sorarken ayağa kalktı. Sus işareti yaparak elimi çektikten sonra hızlı adımlarla mutfaktan çıktım.
Sesin geldiği yöne doğru ilerleyip kapının önünde sessizce beklemeye başladım.

Eylül, "Cihan kime diyorum ben. Yarın buraya gelecek kardeşinle konuşacaksın." dedi. Kapı hafif aralıklıydı. Gurur'da arkama geçti.

"Çok ayıp, kapı mı dinliyorsun sen." diye kulağıma fısıldadı. Elini göbeğime, çenesini de omuzuma bastırdı. Aldığı nefes boynumu yaktı.

Eylül, "Kendi kafasına göre işler yapıyor. Ben istemiyorum." deyince kaşlarımı çattım. Hakan'la Serenay'ın evlenmelerine izin vermeyecekti anlaşılan.
Gurur elini yavaşlıkla kasıklarıma doğru hareket ettirerek okşamaya başladı.

Eylül, "Gel biran evvel kardeşinle konuş ikna et." dedi. Hâla siniri geçmedi.

Gurur'un elini tutup durdurmaya çalıştım.
"Yengem izin vermeyeceğe benziyor." dediğimde gülüp kulağıma fısıldadı.

"Ben hallederim. Hadi evimize gidelim." deyip tekrar kasıklarımı okşamaya devam etti. Bedenime doğru sıcaklık yayıldı. İç çamaşırım yavaştan ıslanmaya başladı.

"Gurur napıyorsun?" dedim.

"Ne yapıyormuşum bebeğim." deyince elini çekmeye çalıştım.

"Misafirlikteyiz, yapma." diye dudağımı ısırarak uyardım.

"Sikmişim misafirliğini. Sana doyamadan buraya geldim." deyince gülmemek için kendimi zorladım.

"Gurur geceden beri doymadın mı?" dedim, sertliğini kalçamda hissettim.

"Doymadım. Doyacağımı da sanmıyorum. Sen doydun mu?" deyip yüzünü boynuma gömdü. Doymadım...
Cevap vermeyişim karşısında güldüğünü hissettim.

"Annen bizi eve bekl-." diye cümlemi bitirmeden eli biraz daha aşağı kaydırarak sıktı. Sıkışıyla ağzımdan çıkan iniltiye engel olamadım.

"Hemen eve gidiyoruz. Yoksa bir posta burda atmak zorunda kalacağım." dedi, sesi sonlara doğru boğuk çıktı. Zorlada olsa kendimi toparlamaya çalıştım. Yengemin telefon görüşmesi bitince Gurur beni çekiştirerek mutfağa kadar güçlükle getirdi.

Yengemin ayak seslerini duyduğum zaman hemen sandalyeyi ittirerek oturdum.
Allah'tan mutfağa geçmeden gitti.
"Bebeğim evimize gidelim." deyip elimden tutup ayağa kaldırdı.

"Erken değil mi? Kaçar gibi..."

"Çok bile durdum." dedi, gözleri git gide kızarmıştı. Elimi bırakmadan mutfaktan birlikte çıkıp salona geçtiğimizde utançla elimi çektim. Herkesin içinde elimi tutması tuhaf hissettirmişti. Pastayı masanın üzerinde gördüğümde canım çekmişti.
Hemde çikolatalı.