Savcının Kızı

61.Bölüm

Doğumhanenin önündeki kalabalık gergindi. Herkes heyecanla ne olacağını bekliyordu. Adamın adımlarından herkesin başı dönmüştü. Bir hemşire yaklaştı. Herkes o tarafa döndü.

"Afra Hanım'ın doğumu hala devam ediyor. Bebek biraz zorluyor ama doktor bey bir şey olmayacağını söyledi."

Amelia'nın acı ile bağırışı ve içeriden gelen ses eş zamanlıydı. Kızının acısını o da hissediyordu.

"Hanımefendi iyi misiniz?"

"İyiyim teşekkür ederim."

"Ruh bağınız var sanırım geçmiş olsun."

Amelia hemşireye gülümsediğinde hemşirede gülümsemiş ve gitmişti. Şimdi geriye sadece beklemek kalmıştı. Amelia uzun süre sessiz kaldıktan sonra kulakları tırmalayan iki çığlık gelmişti ve bir süre sonra doğumhaneden ağlama sesi gelmişti. Herkes tuttuğu nefesi bırakırken Barış koşarak doğumhanenin açılan kapısından içeri girdi. Herkes gülerek birbirine sarılırken o Afra'yı merak ediyordu. Kalp atışlarını takip ederek ikinci kapıdan girdi. Afra soluk soluğa kalmış kızını kucağında tutuyordu. Barış'ı görünce gülümsedi. Afra odaya alınana kadar elini bırakmamıştı Barış. Nihayet odaya geldiklerine her yer balonlarla doluydu ve süslenmişti. Afra'nın ağzı açık kalmıştı hemen Ece'ye döndü.

"Ece bunları ne zaman yaptın?"

Ece ellerini kaldırıp güldükten sonra çocuklara bakarak konuşmuştu.

"Ben yapmadım ki."

"Evet o yapmadı. Barışlar doğum bitsin diye beklerken biz odaya süs asıyorduk."

"Teşekkür ederim."

"Bu arada çocuğun adını ne koyacağınıza karar verdiniz mi?"

"Biz..."

Afra tam konuşacakken telefon çalınca Oğuz diğerlerine dönmüştü.

"Mama arıyor."

"Alo Oğuz, çok önemli bir şey söylemem gerek, Ada'nın Amerika'da olduğunu öğrendim. Size tek mezarlığın İzmir'de olduğunu söylemiştim ama ülke sınırları içerisinden bahsetmiştim. Las Vegas'a gidecek. Mezarlık orada. Ada'nın gücü eline almasına izin vermeyin. Bu sefer dolunay daha güçlü olacak, yılın son dolunayı olacak. Şimdi ona karşı kaybederseniz bir daha hiç şansınız kalmaz."

Mama telefonu kapatmıştı. Herkes birbirine bakarken odanın kapısı açıldı ve hemşire kucağında bebek ile geldi.

"Hayırlı olsun."

Diyerek bebeği yatağın yanındaki küveze bıraktı ve odadan çıktı.

"Ne yapacağız?"

"Şimdi sen bunu düşünme, sen bebeğinle ilgilen. Biz hallederiz."

Barış bebeği Afra'ya verirken çok garip bir şey hissetmişti.

"O da neydi?"

"Ne oldu Barış?"

"Bilmiyorum... Bir şey hissettim sanki."

"Ben de hissediyorum."

Afra başını bebeğine eğdi ve yüzüne yavaşça parmağı ile dokundu. Onu incitmek istemiyordu.

"Senden mi geliyor?"

Evet anne...

Afra'nın gözleri faltaşı gibi açılmıştı.

"Nasıl oldu bu?"

"Ne nasıl oldu?"

"Konuştu, duymadınız mı?"