Savcının Kızı

56.Bölüm

"Ne? Gerçekten mi? Ver bakayım şunu."

Ece elimden testi almış ve bakmıştı. Çift çizgiyi görünce ve bana bakınca gözlerinde o duyguyu görür gibi olmuştum.

"Hamilesin gerçekten."

"Evet. Teyze oluyorsun."

Hemen ona satılmıştım. Geri çekildiğimde Ece'nin gözleri dolmuştu.

"Evet, çok büyütülecek bir şey değil. Hayırlı olsun."

O her ne kadar söyleyemese de ben biliyordum ne düşündüğünü. En az benim kadar çok sevinmişti o da. İnsanlığını açana kadar bir şey demeyecektim ona. Hemen arkamı döndüm ve ayakta bize bakan Barış'a koştum. Boynuna atlarken ağlamama engel olamıyorum.

"İnanabiliyor musun Barış? Bir çocuğumuz olacak."

"Evet, inanamıyorum hayal gibi. Hiç beklemiyordum bunu."

Sesi garip gelmeye başladığında kollarımı ve başımı çekip yüzüne bakmıştım. O da benim gibi ağlıyordu. Barış'ın ağladığını çok az görmüştüm.

"Neden ağlıyorsun?"

"Sen neden ağlıyorsun?"

Bu durum beni daha çok ağlatmıştı. Hem gülüp hem ağlıyordum.

"Ağlamayı kesin sulu gözler."

Cenk bunu söylediğinde gidip ona da sarılmıştım.

"Ay çok mutlu oldum. İçim içime sığmıyor. İki ay sonra ufacık bir bebek bizimle olacak."

"İki ay mı?"

"Evet, kurtların hamileliği iki ay sürüyormuş."

"İyi de nasıl olacak. Nasıl açıklayacaksınız?"

"Yani çok açıklanacak bir durum yok çünkü kurt olduğumu bilmeyen kimse yok. E normal hastaneye de gitmeyiz herhalde."

"Aynen, buraya bir saat kadar uzakta bir hastane var. Doğa üstü kişiler ile ilgileniyorlar. Oraya gideriz."

"Ay heyecanlandım. Neyse çokta büyütmeye gerek yok filme devam edelim yani."

"Emin misin? Herkesi tek tek arayıp bağırmak istemiyor musun?"

"Aslında çok istiyorum ama sürpriz olsun. Hepsini buraya çağıralım. Nasıl fikir?"

"İyi fikir, ben çocukları ararım."

"Ben de kızları ararım."

Hemen Rana, Kevser ve Merlin'i aradım. Merlin sıkıcı sıkıcı zaten bildiğini söylemişti ama önemli değildi. Hemen buraya gelmelerini söyledim. Hepsi kabul etmişti.

"Çocuklar geliyor mu?"

"Evet, hatta Deniz bu buluşmanın iyi olduğunu kendisinin bir sürprizi olduğunu söyledi."

"Deniz de mi hamileymiş."

Ece ve ben kahkahalarla gülerken Barış göz devirmişti. Onları beklerken Ece kalkıp bir şeyler hazırlamıştı.

"Ben yapardım niye zahmet ettin."

"İnsanlığım kapalı olabilir ama birazı duruyor hala. Hamile birine iş yaptıracak kadar da değilim. Ben zalim değilim çünkü."

"Ece yani tarihte senin gibi insanlığını kapatan vampir az bulunur."

"Sonuçta ben insanlardan kafama göre beslenip sonra onları öldürmek ve bunu umursamadan yapmak için kapatmadım insanlığımı. Acımı hafifletmek için yaptım."