15.Bölüm

155 8 11
                                    

Yine sabahın erken saatlerinde çalan kapıya uyanmıştım. Açılma sesini duyduğumda fazla umursamayıp geri uyuyacaktım ki bağırış sesleri gelmesiyle üstüme sabahlığımı giydim ve aşağı indim. Kapının önünde dikilen Berk'i gördüğümde hemen yanına gittim. Yüzünde morluklar vardı. Kaşı gözü dağılmıştı. Gebersin.

"Ne işin var senin burda?"

"Konuşmaya geldim."

"Ne konuşacaksın? Bitti diyorum aramızdaki her şey."

"Sevgilin hakkında konuşacağım. Yüzümün halini görüyor musun? Hepsini o yaptı bana. O bir cani Afra. Psikopatın teki. Sevmiyor seni, takıntı haline getirmiş. Neden bana inanmak istemiyorsun?"

"Bitti mi? Bay bay."

Kapıyı yüzüne kapatıp Barış'ın yanına geri çıktım. Sayıklıyordu.

"Afra, yap...yapma, bekle."

Hemen yanına oturdum. Omzundan tutup yavaşça uyandırmaya çalıştım.

"Barış, iyi misin? Barış, uyan hadi."

Biraz daha çabadan sonra uyandırmayı başarmıştım.

"Barış, iyi misin?"

"Sen, buradasın."

"Tabii ki buradayım Barış başka nerde olacağım?"

"Sen, ölmemişsin yaşıyorsun."

"Barış saçmalamayı keser misin? Kabus falan mı gördün? Az önce de yapma dur falan diye sayıklıyordun."

"Ben, evet galiba."

"Ne gördün?"

"Ben..."

"Afra! Buraya gel dedim! Kendine zarar vereceksin!"

"Gel-me-ye-ce-ğim. Buradan gitmeme izin vereceksin. Yoksa atlarım!"

"Afra dur. Açıklamama izin ver."

"Hayır. Sen hiçbir şeyi açıklamıyorsun. Ya bu evden gidiyorum ya bu dünyadan gidiyorum."

"Afra..."

"Öyle işte."

"Takma kafana, boşver. Böyle bir şey asla olmayacak. Hadi uyuyalım saat daha çok erken."

"Ya aynı kabusu bir daha görürsem?"

"Korkma. Ben burdayım hadi gel sarıl bana."

Barış göğsüme yatmıştı. Bende onun saçlarını okşuyordum. Sonra aklıma bir şey geldi.

"Tam tersi olması gerekmiyor muydu?"

"I ı"

"Tamam."

.

Gözüme giren güneş ışıkları ile uyanamamıştım çünkü yağmur yağıyordu. O kadar şiddetli yağıyordu ki damla damla değilde ağzına kadar dolu bir kovadan dökülüyor gibiydi. Şimşekler gökleri deliyordu. Yağmuru severdim ama bir anda moralim düşmüştü. Barış'a baktım. Çok güzel uyuyordu, masum masum. Mutluydu sanırım. Kabus değil rüya görüyordu herhalde. 15 dakika boyunca sağa sola dönmüş, sonra üstümü değiştirmiş,arada Barış uyanır mı diye bakmış en sonunda sıkılmıştım.

Savcının KızıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin