Savcının Kızı

63.Bölüm

Not: Las Vegas'taki konuşmaları Türkçe yazdım herkes anlayabilsin diye. Neden Türkçe demeyin :)

Uyandığımda bir sürü kalp atışı ve ses duyuyordum. Herkes burada olmalıydı. Üstümü değiştirip aşağı inmeye başladım. Salonda oturanları görünce şaşırmamıştım. Herkes buradaydı.

"Günaydın."

"Size de günaydın. Yapacaklarımızı konuşmak için mi geldiniz?"

"Aynen, bir şeyler düşündük ama Aral meselesi bozuyor biraz."

"Yapacağımız çok bir şey yok. Samet'i çağırdınız mı?"

Herkes birbirine bakmaya başladığında anlamadıklarını fark etmiştim.

"Mama'nın yardım için gönderdiği büyücü."

"Buradayım."

Elinde bir kâse ile mutfaktan çıktığında sorarcasına bakmıştım.

"Yer bulma büyüsü için lazımdı."

"Anladım. Nasıl yapacaksın?"

"Aslında bize Ada'nın kanı lazım ama elimizde Ada kalmadığı için ailesinden biri de olur."

Uzattığı bıçağı aldım ve elimi kestim. Uzattığı kâseye damlattıktan sonra havlu ile silmiştim ve büyü için beklemeye başlamıştım.

"Tamam sessiz olmanız gerekiyor."

"Ece benimle gelsene bir şey söylemem gerek."

Ece ile dışarı çıktığımızda konuşmaya hazırlanıyordum.

"Ne oldu? Bir sorun mu var?"

"Şimdi yer bulma büyüsü yapıldıktan sonra biletlerimizi alacağız ya, oraya gidip Ada'yı durdurmak yetmeyecek çünkü her fırsatta bunu yapmaya devam edecek. O yüzden bir planım var."

"Dinliyorum."

.

İçeri girdiğimizde büyü tamamlanmıştı ve yeri bulunmuştu.

"Ece biletleri al benim bir işim var."

"Peki."

Evden çıktım ve arabaya binip Cenk'e gitmeye başladım. Geldiğimde kapıda bir kaç tane adam vardı. İçeri girdim ve kapıyı çaldım. Kapıyı açan kişiye montumu verdikten sonra içeri girmiştim ve Cenk'in bazı kişiler ile konuştuğunu görmüştüm.

"Afra, hoşgeldin."

"Hoş buldum. Dün konuştuğumuz konu için mi?"

"Aynen ama bana planın tümünü anlatmazsan işe yaramayacak biliyorsun değil mi?"

"Biliyorum, planı tamamlamak için bekledim. Anlatmaya geldim."

"Tamam. Siz çıkabilirsiniz."

Adamlar çıktığında biz de konuşmaya başlamıştık.

"Şöyle olacak..."

.

Ece aramıştı ve biletleri aldığını söylüyordu. Bu gece yola çıkacaktık çünkü dolunaya kadar beklemek saçmalıktı. Cenk ile birlikte havalimanına doğru giderken düşündüğüm tek şey planın düzgün işlemesiydi. Havalimanına geldiğimizde diğerlerinin çoktan orada olduğunu fark ettim ve bir kaç işlemden sonra hızlıca uçağa binmiş ve yola çıkmıştık. 17 saatlik bir yolculuk zor olacaktı...

.

Uyandığımda uçakta ben hariç kimse yoktu. Omzuma dokunulması ile hızlıca yerimden kalktım ama kimse yoktu tekrar dokunulması ile yine arkama döndüm ama yine kimse yoktu.