7. Bölüm

234 15 35
                                    

"Afra! Buraya gel dedim! Kendine zarar vereceksin!"

"Gel-me-ye-ce-ğim. Buradan gitmeme izin vereceksin. Yoksa atlarım!"

"Afra dur. Açıklamama izin ver."

"Hayır. Sen hiçbir şeyi açıklamıyorsun. Ya bu evden gidiyorum ya bu dünyadan gidiyorum."

"Afra..."

1AY ÖNCE

"Afra ben. Siz?"

"Aleyna ben de. Barış'ın eski bir... arkadaşıyım."

"Anladım."

"Barış demişken. Ne zaman burada olur?"

"Bilmem. Anders'a sorabilirsiniz isterseniz. Ben odada olacağım."

"Afra Hanım. Siz Barış'ın nesi oluyordunuz."

"En değerlisi..."

3 HAFTA ÖNCE

"Hayır. Yemek istemiyorum. Aç değilim."

"Odana kadar kahvaltı getirmişim. Hala ne istiyorsun?"

"Bir şey istemiyorum. Sadece aç hissetmiyorum. Ayrıca hala gece ne olduğunu söylemedin. Deneyimleyerek öğrenmek istemiyorum."

"Hiçbir şey olmadı. Salıncakta kitabın ile birlikte uyuyakalmıştın."

"Bir dahaki sefer uyanık olacaksın?"

"Buraya nasıl geldin sanıyorsun? Seni kucağıma alıp buraya taşıdım. Bir dahaki sefer seni odaya taşımak için kucağıma aldığımda hem uyanık olacaksın hemde amaç..."

"Tamam. Devamını duymak istemiyorum."

"Yemek yiyecek misin şimdi? Bak krep var, portakal suyu var, patates var. Ne bileyim var işte bir şeyler ye."

"Çikolata?"

"Çikolata da var."

"İyi yiyeyim bari ama sadece aç olduğum için. Yanlış anlama."

"Hani aç değildin?"

"Bir anda acıktım. Olamaz mı?"

"Tamam bir şey demedim."

Krepten bir parçayı çatal ile bana uzattı. Yemeden önce konuştum. "Umarım beni zehirlemeye çalışmıyorsundur."

"Saçmalama. Hadi ye."

Verdiği parçayı yedim. Kahvaltının kalanında bana çok iyi davranmıştı. Genel olarak çok iyi davranıyordu. Sadece sahip olma kompleksi yüzümden biraz çekiniyordum.

"Öğleden sonra odana kıyafetler gelecek. İstediğini seçebilirsin. Bir yere gideceğiz."

"Nereye?"

"Sürpriz."

"Bak. Farkında mısın bilmiyorum ama beni kaçırdın. Bir anda hiçbir şey olmamış gibi ayrıca sevgiliymişiz gibi bana kahvaltı getiriyorsun ve sürprizin olduğunu söylüyorsun. Ben...bunlara bir anlam veremiyorum."

"Ben... Seni seviyorum."

"Biliyorum ve anlıyorum. Ama ben... Duygularımızın karşılıklı olduğuna emin değilim. Yani düşünmem için bana zaman verir misin?"

"Ben..."

"Bak. En başında takıntılı ve saplantılı bir sapık ve çete lideri olduğunu düşünüyordum. Sonra aslında ne kadar iyi bir insan olduğunu fark ettim. Ben... Beni kaçırıp buraya getirmeden önce Berk ile birlikteydim. Bir anda onu unutup seninle birlikte hiçbir şey olmamış gibi yoluma devam etmemi bekleyemezsin değil mi?"

Savcının KızıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin