Savcının Kızı

11.Bölüm

Masada gergin bir sessizlik vardı. Hiç kimse bir şey demiyordu.

"Niye geldin?"

Bunu söylememle bakışlar bana dönmüştü.

"Efendim?"

Anlamazdan gelip beni sinirlendiriyordu.

"Bunca zaman kayıptım. Gelmek için bu kadar beklemen mi gerekiyordu?"

"Ben..."

Masadaki ilk bardağı alıp ayağa kalktım.

"NE SEN NE?!"

Bardağı atmıştım ama ıskalamıştım.

"Afra sakin olur musun?"

"SAKİN Mİ?! Sikerim lan sakinliğini. Bunca zaman gelmemişsin, aramamışsın, beni burada bırakmışsın. Geçmiş karşıma sakin ol diyorsun. Dalga mı geçiyorsun lan sen benimle?!"

Tam masanın üstüne çıkmıştım ki Barış gelip beni tutmuştu.

"Afra ben, açıklayabilirim."

"Neyi açıklayacaksın?! Kaçırıldığımda beni hiç aramayışını mı?"

"Geldim işte Afra."

" Ya bırak, kızı bir kere bile aramaya gelmedin, şimdi mi aklın başına geldi?"

"Evet. Şimdi mi?"

"Afra beni bir dinler misin?! Açıklamam var diyorum. Ayrıca yanında durduğun Barış'ın ne haltlar yediğini biliyor musun?"

"Neyden bahsediyorsun sen?"

"Anlatacağım, ama yalnız konuşalım olur mu?"

Barış hemen karşı çıkmıştı.

"Olmaz."

Barış'a dönüp sorun olmadığını belli edercesine kafamı salladım.

"Sorun değil. Ben hallederim."

"Emin misin?"

"Evet. Buyur bahçeye geçelim. Anlat ne anlatacaksan."

Sonrasında bahçeye çıkıp çardaklardan birine oturmuştuk.

"Afra, nasıl başlasam bilemiyorum. Her şeyi en başından anlatacağım."

"Dinliyorum."

"Öncelikle Barış ve ben eskiden birlikte takılırdık. Yani arkadaştık ama bu işleri de, bilirsin mafyacılık işlerini de birlikte yapardık. Bir nevi suç ortaklığı."

"İlginçleşiyor. Devam et."

"Sonrasında işleri tek başımıza yürütmeye karar verdik çünkü ikimizde işi babamızdan devralıyorduk ve ikimizde ortak çalışmanın her zaman zarar ile sonuçlanacağını biliyorduk. Ya da bize böyle öğretilmişti hep. Daha sonrasında biz seninle kütüphanede tanıştık falan, bilirsin sevgili olmuştuk."

"Maalesef."

"Maalesef mi? Benimle çıktığın için pişman mısın?"

"Evet pişmanım. Beni hiç aramaman konusuna ne demeliyim? İnan bana arasaydın bulamayacağın bir yerde değildim. Ama bunları sona saklıyorum çünkü hikayenin geri kalanındaki açıklamanı ve Barış'ın 'yediği haltları' merak etmiyor değilim."

"Tamam devam ediyorum. Biz sevgili olduktan sonra Barış'tan bir mesaj geldi. Seni elimden alacağına dair. Pek kafaya takmadım. Sonra bir kaç kez daha benzeri mesaj geldi. Seni takıntı haline getirmişti yani. O gün eve geldiğinde senin için olduğunu az çok biliyordum ama eğer seni uyarmak isteseydim benim içinde olduğum şeyleri de anlatmam gerekecekti ama yapamazdım. Seni yeni bulmuşken kaybetmek istemiyordum."