Savcının Kızı

29.Bölüm

"Sen kimsin ve babama neden baba diyorsun?"

"Ben Afra ve kendi babama baba diyorum. Asıl sen kimsin."

Kız tokalaşmak için elini uzatıp konuşmuştu.

"Afra bende memnun oldum."

"Baba?!"

"Baba?!"

.

"Ne demek o da Savcı'nın Kızı? Anlamadım baştan anlatır mısın?"

"Siz doğduğunuzda Hakan gibi adamlar size zarar vermesin diye Afra'yı İtalya'ya gönderdim. Bir tane çocuğum varmış gibi gösterdim. Böylece Afra'ya zarar vermek istemeyeceklerdi çünkü onu hiç bilmeyeceklerdi."

"Sende onu koruyup beni kalkan olarak kullanmaya mı karar verdin?! Adamlar ona zarar vermesin ama bana versinler öyle mi?!"

"Hayır Afra tabii ki öyle değil. Annen hamileydi sonuçta. Düşük yaptığını söylesek inanmazlardı. İkinizden birinin burada kalması gerekiyordu. Bizde hangisi ilk önce doğrasa o gitsin dedik. Önce Afra doğdu."

"İkimize de Afra demeyi keser misin lütfen. Aynı ismi koymak kimin aklına geldi."

Gelip elini omzuma koymuştu.

"İsminiz aynı değil aslında. Onun ismi Ada."

"Dokunma bana! Ada mı?! Ne saçmalıyorsunuz ya?!"

"Afra özür dilerim. Sana söylemek istedim ama bir türlü söyleyemedim."

"Ne demek söylemek istedim ama söyleyemedim ya?! Böyle bir şeyi nasıl saklayabilirsin benden?!"

"Özür dilerim kızım gerçekten. Biliyorum tek suçlu benim ve bu hiçbir şeyi değiştirmeyecek."

"Annem, annem hiç mi karşı çıkmadı?!"

Sonra aklıma bir şey gelmişti.

"Bir dakika, tabii ya; annem. Annem seninleydi değil mi? O yüzden bana o kadar kötü davranıyordu. Ne oldu?!Çocukları paylaşırken ebeveynleri de mi paylaştınız?! Annem ona, sende bana mı iyi davranıyordun baba?!"

"Hayır babam bana hiç kötü davranmadı bir kere."

"Ne güzel ya, hem İtalya'da hiçbir sorun olmadan gül gibi büyüyen, bir sürü fırsatı olan bir ülkede büyüyen, bütün bu olanlardan haberi olup vicdanı rahat olan ve ebeveynleri tarafından sevilen sen ve sana zarar gelmesin diye tek Savcı'nın Kızı benmişim gibi kalkan olarak kullanılan, annesi tarafından dışlanan ve sürekli kötü davaranılan ve yurtdışına gitmesi yasak olan ve bir kardeşim daha olduğunu bilmeden sürekli tehdit altında yaşayıp asla tam olarak güvende hissetmeyen sürekli birileri ile bir savaşta olan ben! Ne kadar adil değil mi hayat?!"

"Afra ben-"

"Yeter artık baba! Kendinde söyledin. Şu an yaptığın veya söylediğin hiçbir şey seni masum yapmayacak. En azından bana kardeşim olduğunu söyleseydin ya. Sen, sen niye söylemedin?! Rahat battı değil mi? Ben burada rahat rahat yaşıyorum başkası benim yerime sorunlarla uğraşıyor dedin. Neden bana ulaşmaya çalışasın ki. Sende haklısın.
Peki niye geldin. Bugüne kadar beklemek zorunda değildin. Daha erkende gelebilirdin. Ama gelmedin. Ne değişti?"