Druga część historii Sary i Christophera.
(I cz.->"Znalazłem miłość dla siebie")
Akcja toczy się 2 lata później. Sarze udaje się spotkać z Christopherem i znowu mogą cieszyć się sobą,...
Ale na drodze do ich szczęścia staje ktoś,kto chce Ich skłócić...
*Erick* Skończyłem właśnie rozmawiać z właścicielem stadniny, o której mówił mi Joel. Dany Swim, czyli hodowca i założyciel owego związku hodowlanego koni, zgodził się, abym przyjechał podpisać poszczególne papiery, czyli dokładnie umowę i warunki na jakich wypożyczam konia dla Wiktorii. Ona pojedzie razem ze mną od razu, ponieważ Dany zgodził się na to, aby mogła przejechać się na koniu już pierwszego dnia. -Wika! - zawołałem ją, a już po chwili, wyszła ze swojego pokoju. - O co chodzi? - zapytała ze zdziwieniem w oczach. - Mam dla Ciebie niespodziankę. Ubieraj się-uśmiechnąłem się, a ona zrobiła to samo. Następnie wróciła do swojego pokoju, aby się przebrać. Ja zrobiłem to samo.
Po 20 minutach byliśmy już gotowi, wzięłam klucze do samochodu i wyszliśmy z mieszkania. Zanim udaliśmy się do windy, zamknąłem je na klucz. Okazało się, że winda jest zepsuta z niewyjaśnionych przyczyn, więc musieliśmy wybrać schody. Po ok. 10 minutach, wreszcie byliśmy przy samochodzie. - Proszę - powiedziałem do Wiktorii, otwierając jej drzwi do mojego Audi R8. -Dziękuję - z uśmiechem wsiadła na miejsce, pasażera obok kierowcy. Okrążyłem samochód i również zająłem swoje miejsce- kierowcy. Do celu mieliśmy z około 2 godzin drogi, ponieważ stadnina znajdowałam się bardziej na obrzeżach miasta. Pierwsze minuty jechaliśmy w ciszy, słuchając muzyki lecącej z radia. - Gdzie mnie zabierasz? - zapytała Wika, przerywając ciszę i wyrywając mnie tym samym z myśli, które dotyczyły :"Czy prezent /niespodzianka jej się spodoba? " - To niespodzianka. Jakbym Ci powiedział, nici by z niej wyszły. - powiedziałem nie odrywając wzroku od jezdni. - Ohh... No rozumiem, ale ciekawość strasznie mnie zżera od środka, co powoduje, że chce wiedzieć już teraz, hahaha- zaśmiała się. Kocham jej śmiech, każdy uśmiech skierowany w moją stronę, oczy z błyszczącymi iskierkami rozbawienia. Kocham ją całą, chciałbym całować jej usta, sprawdzić czy rzeczywiście są takie miękkie, delikatne, a zarazem słodkie, wpleść dłoń w jej cudowne, blond włosy... Erick STOP! za bardzo się zagalopowałeś... - Już zaraz będziemy na miejscu - po tych słowach znowu nastała cisza, nie była ona niezręczna, wręcz przeciwnie, każde z nas pogrążyło się w swoich własnych rozmyślaniach...
***
- Erick...j-ja nie wiem co powiedzieć! - zachwyciła się Wika, gdy byliśmy na miejscu. - Cieszę się, że Ci się podoba. A teraz chodź zobaczyć swojego konia - wziąłem ją za rękę, nie obyło się bez motyli w brzuchu i mrowienia w miejscu, w którym mnie trzymała. Co ta dziewczyna ze mną robi? - Witam Panie Erick Brian Colón - przywitał mnie Swim. - Dzień dobry - uścisnąłem z nim dłoń. - Oto pański koń. Nazywa się Alabama, jest rasy pinto. Wygrała dwa razy zawody w ujeżdżaniu i jest championką w tej rasie - przedstawił mi i Wiktorii, biało - brązową klacz, która stała obok niego w siodle i ogłowiu (Wika wytłumaczyła mi pewnego razu, jak nazywają się poszczególne części sprzętu do jazdy konnej.)
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
- Może Pani wziąć, ją na przejażdżkę, a ja z Pana zapraszam do biura, tam załatwimy wszystkie formalności. Udałem się z nim, a Wika zajęła się Alabamą. Po ok. 30 minutach wszystkie papiery zostały podpisane, teraz wystarczyło tylko czekać na powrót Wiktorii, a następnie kierunek dom.
***
Po ok. 1 godzinie Wiktoria wróciła z przejażdżki. Widziałem, że była cała rozpromieniona. - I jak Ci się podobała niespodzianka? - zapytałem, gdy byliśmy już w samochodzie, w drodze powrotnej do mieszkania. -Było cudownie! Dziękuję Ci bardzo! To był najlepszy prezent i przeżycie w moim życiu! - Cieszę się, że aż tak bardzo Ci się spodobało.
W domu byliśmy po 2 godzinach, zjedliśmy kolację i poszliśmy spać, ponieważ Wika była była szczęśliwa, ale również zmęczona całą przejażdżką.
