Takıntılı Sosyopat ( KİTAP OLDUU!)

TATİL YALANI...

"Işıklar hep arkamızda kalıyordu. Bir gün hepimizin karanlıkta kalacağı gibi..."

Ona güvendiğimi söylemiştim. Ama içim bağıra bağıra güvenme! Diyordu. Ama şuan ona güveniyordum. Çünkü o her kim ise beni elinden kurtarmıştı.

Ateş "iyi misin ?" diyerek gözyaşlarımı sildi. Korkumu kontrol ederek konuşmaya çalıştım

"i-iyiyim" dedim ama sesim yine titremeye başlamıştı. Ateş hiç bir şey söylemeden beni kendine çekti ve sıkıca sarıldı.

" Ağlamamak için kendini tutuyorsun, tutma bırak bu gece ağla " dediğinde gözyaşlarımı akıtmaya başladım. Ne kadar süre orada öyle durduk bilmiyorum ama içim rahatlamıştı. Ateşle aşağı kata mutfağa indiğimde Emir ve diğerleri mutfağa girmişti. Ateş bakışlarını benden ayırıp onlara çevirdi

"Durum ne?" diye soğukça onlara baktı.

Emir " Kaçtı yakalayamadık "dedikten sonra Savaş araya girdi.

"Ama kapının önünde bu kartı buldum" diye elindeki kırmızı zarfı masaya attı. Ateş kaşlarını çatarak masaya baktı ve zarfı eline alıp açtı. Hepimiz merakla ona bakıyorduk.

" Ateşten uzak dur!" okuduğu an Ateş sinirle bize bakmaya başladı. Sonra tekrar kağıda baktı.

"Kim lan bu! Kim seni benden uzak tutuyor!" diye sinirle bağırmaya başladığında Mert araya girdi.

"Abi sakin ol. Arkasında bir şey daha yazıyor "dediğinde Ateş kartı çevirdi.

"Oğuza yakın ol. Ateşten ne kadar uzak durursan sana o kadar uzak olurum. Ve dostların ile Ateş tehlike de olmaz" Ateş soğuk kanlı bir şekilde arkasındaki notu okuduğunda sert bir şekilde yutkundum. Bakışlarım Ateş ve diğerleri arasında gidip geliyordu.

"Polise gideceğim" dediğimde Ateş beni durdurdu.

"Polise gitmek gibi bir hata yapmayacaksın. Bunu ben halledeceğim." Dediğinde geri yerime oturmuştum.

Emir "Abi ne yapacağız? O adam elini kolunu sallayarak eve giriyor" dediğinde Ateş gözlerini kapatıp düşünmeye başladı. Aklıma o sesler geldikçe istemsizce yerimden sıçrıyordum.

Mert "Kırmızılı iyi misin sen?" dediğinde bakışlar tekrar beni bulmuştu.

"İyiyim. Sadece o bıçak yada her hangi metal şey ise sesi hala aklımda" dediğimde Ateş küfür etmişti.

"Plan şu" diye Ateş diktatör haline bürünmüştü. "Sen" diyerek işaret parmağı ile beni göstermişti.

"Bizde kalacaksın"

"Ne!"

"Lafımı kesme bizde kalacaksın nokta. "

"Ann-"

"Anneden ben izin alacağım. Ve itiraz etme hakkında yok! Size gelir isek de, Emir bu sikik adam kim ise eve gene gelecek. Ve girecek o yüzden tetikte olacağız. Yani evde siz kalacaksınız"

"İyi de annemi ne yapaksınız" dediğimde Ateş derin bir nefes aldı.

"Annen otelde kalabilir mi?"

"Kalabilir"

"O zaman evi ilaçlama geliyor ve bizde sınıfla birlikte bir haftalığına şehir dışına geziye katılıyoruz" dedikten sonra Emir'e döndü. "Emir sende Balımı alıp eve getireceksin. Onları bir hafta misafirimiz yapacağız." Dediğinde şaşırarak Ateş'e baktım. Şuna Ateş beni koruyor ve can güvenliğimi mi sağlıyor? Buna ölsem inanmazdım.