Takıntılı Sosyopat ( KİTAP OLDUU!)

KÜÇÜK BELA

Alarmın sesi ile güzel uykumu yarıda bırakmıştım. En sevdiğim şarkı şuan bana ölüm gibi geliyordu. Alarmı kapattım ve kendime gelmeye çalıştım. Yataktan kalktım ve banyoya gittim. Elimi yüzümü soğuk su ile yıkadığımda kendime gelmiştim. Geri odama döndüğümde telefonuma bir bildirim gelmişti.

Ballı Kekim.

'Günaydın kuşum. Yarım saat sonra kapındayım. Bu gün Emirlerle konuşalım ' Balımın mesajını okuduğumda aklıma dün gece gelmişti. Polislerden neden kaçıyorlardı? Ve Ateş beni gördüğünde neden diğerleri gibi koşmak yerine bana ölümcül bir şekilde bakmıştı. Oflayarak kendime sövdüm. Sana ne! O kötü birisi bu yüzden polisler peşinde...

' Görüldü atma Alev, sen direk füze falan at' Balım bir mesaj daha yolladığında gülerek mesajını okudum.

'Üzgünüm. Kendime gelemedim. Yarım saat sonra görüşürüz.' Diyerek konuşmayı kapattım. Dolabın önene geçtim ve okul formamı giydim. Saçlarımı tarayıp tepeden bağladım. Tamam işte hazırım. Yüzüm çok solgun göründüğü için hafif rimel ve ruj sürmüştüm. Aynada kendime baktığımda işte şimdi hazırdım. Çantamı alarak aşağıya inmiştim. Mutfaktan harika kokular geliyordu.

"Günaydın" diyerek sevecen bir şekilde içeriye girdim. Annem hemen tabağımı önüme hazırlamıştı.

"Günaydın güzel kızım." Dediğinde hemen tabağımdakileri bitirmeye odaklandım.

"Bu gün geç gelebilirim." Dediğinde kaşlarımı çatarak ona baktım. Ağzıma bir tane salatalık atarken "Neden?" dedim.

"Bu gün ilk iş günüm. O yüzden kızım. Sana kaçta çıkacağımı yazarım" dediğinde başımı salladım.

"Tamam ben gidiyorum. Akşam görüşürüz" diyerek mutfaktan çıktım. Montumu giydiğim de kapı çalmıştı. Gülerek kapıyı açtım.

"Zamanlaman harika balım" dedim ve evden çıktım.

"Tabi zamanlamam harika olacak. Çünkü ben muhteşemim" dediğinde gülerek koluna girdim.

"Modun yerinde ha?" dediğimde başı ile onayladı. "Şuan için modum yerine ama Emir ile konuştuktan sonra aynısını söyleyemem." Dediğinde aklıma dünkü konuşmamız gelmişti.

"Sence Rüzgar Ozansoy... Ateşin abisi olabilir mi?" dediğimde Balım düşünür gibi yaptı.

"Bence abisi... Nereden bu kanata vardım dersen... Ateş'in abisi var. Adını duymadım ama bizlerden baya büyük olduğunu biliyorum. Soyadlarına bakılır ise de her şey ortada. Hem seni neden bu kadar ilgilendirdi onu anlamadım kuşum" dediğinde içimde bir korku daha oluşmuştu.

"Ya...Bilmiyorum annem o işe girdiğinden ve Rüzgar denen adamın adını duyduğumda beri içim huzursuz" dediğimde Balım gözlerini kısarak bana baktı.

"Yoksa iş toplantısı falan olur da size gelirler diye mi böylesin? Ateş falan gelir diye" dediğinde Balımın ağzını elimle kapattım.

"Sus ağzından yel alsın ya! Zaten dün onları gördüm"

"Onları derken?"

"Emir ve Ateş'i... Polislerden kaçıyorlar gibiydi." Dediğimde Balım daha çok soru sormaya başladı. Ona bütün gördüklerimi anlattığımda okula çoktan gelmiştik.

"Bir dakika..."diyerek Balım beni durdurmuştu.

"Ne oldu?" dediğimde şok içinde bir yere bakıyordu. "İnanmıyorum. Ateş bey bu gün okula gelmiş" dediğinde baktığı yere baktım. Çardağın orada oturuyorlardı. Savaş ve Ateş, Mert'in anlattıklarını tepkisiz bir şekilde izlerken Emir gülüyordu.