Takıntılı Sosyopat ( KİTAP OLDUU!)

RÜZGAR!

"omurgasını söker evime askılık yaparım!"

Ateş'ten

Gözlerimin önüne bitiyordu. Onu her seferinde kendimden korkutuyordum. Buna ne kadar dikkat edersem edeyim. Bir şekilde onu korkutup, kendimden uzaklaştırıyordum. Ama elimde değildi. Alev benimle olduğundan bu zamana kadar başından bela hiç eksik olmamıştı. Eve giren kişi, gizli numara şimdi sırada ne vardı? Bizi bitirmek isteyen kişi kim ise bizden bir sınıf öndeydi. Hamlelerini tahmin edemiyordum. Her an bir şey yapıyordu ve bu bize büyük bir şekilde dokunuyordu.

Alevin oraya gelmesi, beni öyle görmesi...Aklımı kaçıracağım! Neden geldi! Emirden aldığım bilgiye göre eve gidiyormuş. Peki neden aniden planını değiştirdi ki?

Gözlerim sarılı olan bacağına kaydı. Benden kaçması, korkması o kadar saçmaydı ki, ona zarar vermeyeceğimi biliyor. Evet eski Ateş olsa ona zarar verirdi. Hatta bundan zevk bile alırdı. Ama şimdi onun saçının teline zarar gelse delirecek olan bir Ateş'tim.

Telefonum çaldığında derin düşüncelerimden sıyrıldım. Cebimden telefonu çıkarttığımda abimdi.

"Efendim abi?" dediğimde abimin soğuk sesini duydum.

"Neredesin Ateş? Adamı halledeniz mi?"

"Evet kanlı gölge diye birine çalışıyor" dedim ve oturduğum yerden kalkarak odadan dışarı çıktım. Merdivenlere yönelerek hastaneden dışarı çıktım.

"Başka ne öğrendin? Alevi arayan kişiyi buldunuz mu?"

"Hayır abi, senin hacker adamlarından ses var mı?"

"Ne yazık ki yok. Telefon numarasını bulduk ama hat tek kullanımlıkmış" dediğinde sinirle ağaca vurdum.

"Abi bu kişi kim! Benimle ve Alevle derdi ne? Nasıl oluyor da bu kişi bizden her zaman bir sıfır önde oluyor? Düşünmekten artık kafayı yedim. Kızın durumu gittikçe kötüleşiyor" diye sinirle bağırıyordum, bir yandan da ağaca tekmeler atıyordum.

"Ateş sakin ol. Bu kişi sizi sevmeyen yada sadece Alev'i sevmeyen birisi olabilir. Belki de Alev'in düşmanlarından birisidir. Bunun ucu da sana dokunuyordur"

"Sorun ben değilim abi, sorun Alev. Ona hiç kimse dokunamaz! Ona hiç kimse zarar veremez!" dediğimde telefonun karşı tarafında olan abimde bir sessizlik oluşmuştu.

"Bu kızın senin için önemli olduğunu biliyorum ve ailesini en iyi şekilde koruyacağım olur mu Ateş?" dediğinde biraz düşündüm. Alev'in durumu şuan kötü, onun birisini takip etmesine daha katlamaz. Gizli de olsa bunu istemez.

"Hayır, ben halledeceğim. Alev takip edilmesinden hoşlanmaz. Sen sadece kanlı gölgeyi bul abi" dediğimde abim onaylayarak telefonu kapatmıştı. Sinirle gökyüzüne baktım. Telefonu cebimde atarken deri montumun cebinden Marlboro paketini çıkartıp içinden bir tane sigara aldım. Ve paketi geri cebime attım. Diğer cebimden siyah çakmağımı çıkartıp sigarayı yaktım. Sigaradan derin bir nefes alarak düşünmeye başladım.

"Kimsin?" beynimin içinde büyük yazılarla 'kimsin?' yazısı geçiyordu. Alevle derdin ne? O kız sana ne yapmış olmalı ki sen ona böyle bir işkence yapıyorsun? Telefonum tekrar çaldığında derin düşüncelerimden sıyrıldım. Arayan Emirdi.

Bıkmış bir şekilde "Ne oldu?" dediğimde Emir'in buz kadar ve bir o kadar sinirli sesi ile karşılaştım.

"Bana katil olmayacağım demiştin! Adamı neden vurdun!" dediğinde şaşırarak elimdeki sigarayı yere atıp söndürdüm.