Takıntılı Sosyopat ( KİTAP OLDUU!)

ATEŞ BÖYLE OLAMAZ!

"Adın ve soyadın yanlış..."

Uykumun arasında yine bir takın sesler geliyordu. Kırıma sesi geldiğinde yerimden sıçrayarak uyanmıştım. Derin derin nefes alıyordum. Etrafıma baktığımda odam kapkaranlıktı. Daha güneş bile doğmamıştı. Bu ses neydi?

"Anne!" diye bağırdığımda ses gelmemişti. "Anne! " diye bir kez daha bağırdım ama anneme dair hiçbir ses yoktu. Yataktan kalkıp kapıya doğru yavaş ve temkinli bir şekilde yürüdüm. Kulağımı kapıya dayadığımda hiçbir ses yoktu. Ama hiçbir ses yoktu. Kapının kulpunu tutup aşağıya doğru çektim ve kapıyı açtım. Kapının gıcırtı sesi beni istemsizce germişti.

Annemin odasına girdiğimde yatak hiç bozulmamıştı. Ama ben eve geldiğimde annem evdeydi. Hatta beraber üste çıktık. Odama girdik konuştuk ve o kendi odasına girdi.

Arkamda bir şey hissettiğimde hızla oraya döndüm. Ama arkamda hiç kimse yoktu. Birden ensemde bir nefes hissettiğimde kıpırdayamadım. Öylece dona kaldım. Arkamdaki kişi kulağıma doğru yaklaştı.

"Yanlış kişi..."

Telefonumun sesi ile gözlerimi aralamıştım. Hızla yataktan doğrulup etrafıma baktım. Elim enseme gitti. Yaş içindeydi. Hepsi birere kabus muydu? Başım çok kötü bir şekilde ağrıyordu. Dün gece eve çok geç gelmiştik. Telefonum alacaklıymış gibi çalmaya devam ediyordu. Masanın üstünden alıp kimin aradığına bakmadan telefonu açtım.

"Alo?"

"Yakınında..." duyduğum yabancı bir sesle, tüylerim diken, diken olmuştu. Nabzımın hızı gittikçe artmaya başlamıştı.

"K-kimsin!" diye bağırdığımda telefon kapanmıştı. Telefonu kulağımdan çekip son arananlara girdim. Gizli numara yazıyordu. Uyku ve kabusun yüzünden Ateş yada Balım sanarak telefonu açmıştım. Ama bu kişi kimdi? Sesi kalındı, Peki derdi neydi? Ney yakınımda...Tekrardan başa mı sarıyordu her şey! Telefonum ikinci kez çalışında korkarak ekrana baktım. Takıntılı Sosyopatım. Yazısını gördüğümde derin bir nefes alarak telefonu açtım.

"A-alo?"

"Günaydın bebeğim." Ateş'in huzur verici sesi kulaklarıma dolsa da huzursuzdum. "İyi misin? Alo? Orada mısın Alev?" Ateş'in ardı ardına sorduğu soruları duyduğumda silkelenerek kendime geldim.

"Buradayım. Günaydın"

"İyi misin sen? Sesin çok garip geliyor" ona yalan söylemeyeceğim.

"Değilim" dediğimde Ateş'in sesi sertleşmişti ve şüpheci çıkmıştı.

"Ne oluyor?"

"Bilmiyorum, kabus gördüm ve telefonumun arama sesi ile uyandım. Sen olduğunu düşünerek telefonu açtım. Ama..."

"Ama? Ne aması ne oldu Alev!" sesi sinirli çıkmıştı.

"Ama telefondaki başka biriydi. Gizli numaraydı "

"Ne dedi sana! Ayrıca sen neden gizli bir numarayı açıyorsun ha!"

"Bağırma!"

"Bağırmıyorum!"

"Ateş yavaşla abi" arkadan Emir ve Mert'in sesini duyduğumda birlikte olduklarını anladım.

"Ateş sakin olur musun? Araba mı kullanıyorsun"

"S*kerim araba kullanmasını, ne oluyor. Seni almaya geliyorum"

"Tamam yüz, yüzeyken konuşalım" dediğimde telefonu yüzüme kapatmıştı. Hızla yataktan kalkıp hazırlanmaya başladım. Aşağı indiğimde annem mutfaktaydı.